Ucieczka od umiaru. Polityka w erze mediów masowych
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.2336Słowa kluczowe:
polityka, tabloidyzacja, komunikacja społeczna, manipulacjaAbstrakt
Zasadniczym celem tekstu jest wykazanie, że w dobie mediów masowych dochodzi do zmiany postrzegania i funkcjonowania zjawiska, jakim jest polityka. Jednym z przejawów tejże zmiany jest ucieczka od umiaru, czyli wyrugowanie cnoty umiaru z katalogu wartości kluczowych w działalności politycznej. Polityka zatraca swoje klasyczne znaczenie jako działanie, którego celem jest realizacja jakiegoś dobra wspólnego (publico bono). Z punktu widzenia problemu ucieczki od umiaru współczesna polityka jawi się jako: (1) polityka postrzegana jako rozrywka, (2) polityka postrzegana jako „spektakularna” kłótnia, (3) polityka postrzegana jako manipulacja masami.
Bibliografia
Baudrillard J., Społeczeństwo konsumpcyjne. Jego mity i struktury, przeł. S. Królak, Warszawa 2006.
Baudrillard J., W cieniu milczącej większości albo kres sfery społecznej, przeł. S. Królak, Warszawa 2006.
Bertrand C.-J., Deontologia mediów, przeł. T. Szymański, Warszawa 2007.
Bourdieu P., O telewizji. Panowanie dziennikarstwa, przeł. K. Sztandar‑Sztanderska, Warszawa 2009.
Chudy W., Społeczeństwo zakłamane. Esej o społeczeństwie i kłamstwie – 1, Warszawa 2007.
Cucci G., Fascynacja złem. Wady główne, przeł. A. Wojnowski, Kraków 2011.
Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006.
Dahl R. A., Demokracja i jej krytycy, przeł. S. Amsterdamski, Warszawa 2012.
Debord G., Społeczeństwo spektaklu, przeł. M. Kwaterko, Warszawa 2006.
Jacyno M., Przedmowa do wydania polskiego, w: P. Bourdieu, O telewizji. Panowanie dziennikarstwa, przeł. K. Sztandar‑Sztanderska, Warszawa 2009, s. 7–32.
Kubicka D., Modele procesów perswazji w komunikacji masowej, w: Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, red. D. Kubicka, A. Kołodziejczyk, Kraków 2007, s. 7–9.
Martel F., Mainstream. Co podoba się wszędzie na świecie, przeł. K. Sikorska, Warszawa 2011.
McLuhan M., Przekaźniki, czyli przedłużenie człowieka, w: M. McLuhan, Wybór pism: Przekaźniki, czyli przedłużenie człowieka. Galaktyka Gutenberga. Poza punktem zbiegu, przeł. K. Jakubowicz, Warszawa 1975, s. 43–208.
McLuhan M., Zrozumieć media, w: M. McLuhan, Wybór tekstów, przeł. E. Różalska i J. M. Stokłosa, Poznań 2001, s. 209–258.
McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, przeł. E. Klekot, Warszawa 2004.
Olczyk T., Politrozrywka i popperswazja. Reklama polityczna w polskich kampaniach wyborczych XXI wieku, Warszawa 2009.
Ortega y Gasset J., Bunt mas, przeł. P. Niklewicz, Warszawa 2006.
Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, red. D. Kubicka, A. Kołodziejczyk, Kraków 2007.
Reich W., Psychologia mas wobec faszyzmu, przeł. E. Drzazgowska, M. Abraham‑Diefenbach, Warszawa 2009.
Ritzer G., Magiczny świat konsumpcji, przeł. L. Stawowy, Warszawa 2009.
Sartori G., Homo videns. Telewizja i postmyślenie, przeł. J. Uszyński, Warszawa 2007.
Sloterdijk P., Musisz życie swe odmienić. O antropotechnice, przeł. J. Janiszewski, Warszawa 2014.
Sloterdijk P., Pogarda mas, przeł. B. Baran, Warszawa 2012.
Schnabel U., Sztuka leniuchowania. O szczęściu nicnierobienia, przeł. V. Grotowicz, Warszawa 2014.
Strauss L., Sokratejskie pytania, przeł. P. Śpiewak, Warszawa 1998.
Toeplitz K. T., Szkice edynburskie, czyli system telewizji, Warszawa 1979.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
