Minimalizm życiowy – umiar i substytut zdrowego rozsądku we współczesnym społeczeństwie konsumpcyjnym

Autor

  • Paulina Wąż-Bigos Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.2343

Słowa kluczowe:

społeczeństwo konsumpcyjne, życie minimalne, potrzeby, slow life, straight Edge

Abstrakt

Minimalizm życiowy jest współczesnym trendem, który zaistniał w odpowiedzi na współczesny konsumpcjonizm. Obecnie staje się wyrazem wolności i świadomego życia oraz eliminowania z niego tego, co niepotrzebne. Esencją minimalistycznego stylu życia staje się umiar i zdrowy rozsądek, dzięki czemu zyskujemy więcej wolności, więcej czasu i miejsca na to, co jest naprawdę dla nas ważne w życiu. Wydaje się, że w życiu minimalisty każdy przedmiot powinien mieć swoje przeznaczenie i konkretną funkcję, oczywiście w przeciwieństwie do konsumpcjonizmu, który z kolei polega na zdobywaniu dóbr materialnych bez odniesienia do rzeczywistych potrzeb. Jednak zauważa się, że każdego dnia wzbudza się w nas fałszywą potrzebę posiadania czegoś, co jest nam zupełnie niepotrzebne i zaczynamy niekończącą się pogoń za zdobyciem nowych przedmiotów i dopasowaniem swojego wizerunku do aktualnej mody. Należy pamiętać, że minimalizm niekoniecznie sprowadza się do tego, aby wszystkiego było mniej, wręcz przeciwnie – można dzięki niemu wiele zyskać. W referacie zastanowię się nad zaletami i wadami życiowego minimalizmu.

Biogram autora

  • Paulina Wąż-Bigos - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Paulina Wąż­‑Bigos – mgr, doktorantka w Ka­tedrze Filozofii Społecznej i Polityki Uni­wer­sytetu Papieskiego Jana Pawła II w Kra­kowie. Zainteresowania naukowe: filozofia kłamstwa, etyka personalistyczna, filozofia polityki, konsumpcjonizm.

Bibliografia

Babauta L., Książeczka minimalisty. Przewodnik szczęśliwego człowieka, tłum. M. Gutowski, Gliwice 2009.

Bauman Z., Dwa szkice o moralności ponowoczesnej, Warszawa 1994.

Bauman Z., Praca, konsumpcjonizm i nowi ubodzy, Kraków 2006.

Bylok F., Model nowego konsumenta w społeczeństwie informacyjnym, w: Społeczeństwo informacyjne. Aspekty Funkcjonalne i dysfunkcjonalne, red. L. H. Haber, M. Niezgoda, Kraków 2006, s. 430–440.

Droga minimalisty, http://drogaminimalisty.blogspot.com/2012/01/wady­‑i­‑pulapki­‑minimalizmu.html (10.04.2016).

Fromm E., Mieć czy być?, przeł. J. Karłowski, Poznań 2003.

Girard R., Szekspir. Teatr zazdrości, tłum. B. Mikołajewska, Warszawa 1996.

Gutek A., Mniej znaczy więcej. Carl Honore o wartości „slow life!”, http://stressfree.pl/mniej­‑znaczy­‑wiecej­‑carl­‑honore­‑o­‑wartosci­‑slow­‑life/(10.06.2016).

Hejnicka­‑Bezwińska T., Orientacje życiowe młodzieży, Bydgoszcz 1991.

Jakubaszek W., Orientacje życiowe młodzieży na przykładzie badań w Ośrodku Szkolenia i Wychowania Ochotniczych Hufców Pracy w Krakowie, Kraków 2010.

Kępiński A., Lęk, Warszawa 1977.

Läckberg C., Latarnik, tłum. I. Sawicka, http://lubimyczytac.pl/cytat/93856 (1.06.2016).

Melosik Z., Kultura popularna i tożsamość młodzieży. W niewoli władzy i wolności, Kraków 2013.

Minimalizm życiowy: filozofia, styl życia, http://ekominimalizm.pl/minimalizm.html (4.04.2016).

Mróz B., Dyskretny urok konsumpcjonizmu. Szkic do portretu konsumenta XXI wieku, w: Życie w konsumpcji, konsumpcja w życiu, red. A. Zawadzka, M. Górnik­‑Durose, Sopot 2010, s. 15–33.

Ritzer G., Magiczny świat konsumpcji, tłum. L. Stawowy, Warszawa 2009.

Rudnik R., Straight Edge, http://wiedzaiedukacja.eu/archives/918 (10.06.2016).

Sandel M., Czego nie można kupić za pieniądze, tłum. A. Chromik, T. Sikora, Warszawa 2013.

Szlendak T., Kultura nadmiaru w czasach niedomiaru, cyt. za Dalajlama, http://kulturawspolczesna.pl/archiwum/2013/1 (9.06.2016).

Tuszyńska J., Minimalizm – substytut zdrowego rozsądku, https://tyledolubienia.wordpress.com/2016/02/03/minimalizm­‑sybstytut­‑zdrowego­‑rozsadku/(4.04.2016).

Walotek­‑Ściańska K., Homo Consumens, http://www.sbc.org.pl/Content/134276/Walotek-%C5%9Acia%C5%84ska.pdf (10.06.2016).

Wiończyk G., Pragnienie innego w perspektywie teorii mimetyczno­‑ofiarniczej Rene Girarda, „Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ. Nauki Humanistyczne” numer specjalny 6 (1/2015), s. 127–142.

Witczak R., Racjonalne oszczędzanie, http://racjonalne­‑oszczedzanie.blogspot.com/­2011/­11/gra­‑pozorow­‑czyli­‑biuro­‑w­‑domu­‑i­‑biznes.html (4.04.2016).

Pobrania

Opublikowane

2018-02-01

Podobne artykuły

1-10 z 88

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.