Duch synowskiego posłuszeństwa
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.1945Słowa kluczowe:
Duch Święty, prowadzić, Syn, Kościół, posłuszeństwoAbstrakt
Ewangeliści Marek i Łukasz wyraźnie mówią o prowadzeniu Jezusa przez Ducha po chrzcie w Jordanie. To stwierdzenie nabiera szczególnego znaczenia w powiązaniu ze stwierdzeniem św. Pawła, iż „wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi” (Rz 8, 14). Zatem prowadzenie przez Ducha jest znakiem rozpoznawczym Bożego synostwa wiernych, jest bowiem znakiem podobieństwa do Jednorodzonego Syna.Młody Kościół doświadcza również prowadzenia Ducha w misji apostolskiej: Duch wskazuje głosicielom Ewangelii konkretne zadania lub nie pozwala udać się w zamierzonym kierunku. Jednak poza tymi szczególnymi przypadkami prowadzenia „przestrzennego” istnieje też – i jest powszechne dla wszystkich wiernych – wewnętrzne prowadzenie przez Ducha drogą wierności Bogu. Wiąże się ono nieraz ze zmaganiem z ludzką słabością, ale prowadzi do świętości i poznania Boga.
Bibliografia
Cerfaux L., Le chrétien dans la théologie paulinienne, Paris 1962 (Les Éditions du Cerf).
Congar Y., Wierzę w Ducha Świętego, t. 2: „Panem jest Duch i daje życie” (2 Kor 3, 17), przekł. L. Rutowska, Warszawa 1995.
Keener C. S., Acts: An Exegetical Commentary (logos.com).
Panimolle S. A., Gesù di Nazaret nell’ultimo evangelo e nei primi studi dei Padri, Roma 1990.
Pitta A., Lettera ai Romani, Milano 2001 (I Libri Biblici – Nuovo Testamento, 6).
Rakocy W., Duch Święty w początkach Kościoła (od proroków do nauczycieli), w: Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! Księga pamiątkowa dla Ojca Profesora Augustyna Jankowskiego OSB w 85. rocznicę urodzin, red. W. Chrostowski, Warszawa 2001, s. 383–393.
Vanhoye A, Lettera ai Galati, Milano 2000 (Libri Biblici – Nuovo Testamento, 8).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).