Biblijne podstawy teologii zaślubin z Bogiem – punkt wyjścia dla teologii małżeństwa
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.737Słowa kluczowe:
miłość, Mazzanti, Kościół, Oblubieniec, Oblubienica, Adam, Ewa, ciało, małżeństwoAbstrakt
Artykuł przedstawia zarys teologii zaślubin człowieka z Bogiem. Włoski teolog Giorgio Mazzanti tworzy teologię zaślubin poprzez interpretację symbolu mężczyzny i kobiety na czterech poziomach znaczeń. Każde z tych znaczeń odsłania coraz pełniej Boską rzeczywistość. Stworzony przez Mazzantiego fundament dla teologii zaślubin obejmuje: określenie symbolu, dobór odpowiednich wydarzeń z Pisma Świętego i pokazanie związku między nimi zgodnie ze znaczeniem ustalonego symbolu. Te trzy elementy pozwalają Mazzantiemu na syntetyczne przedstawienie teologii małżeństwa połączonej z chrystologią, mariologią, sakramentologią, eschatologią i antropologią biblijną. Mazzanti nie interpretuje poszczególnych perykop biblijnych w sposób nowatorski, jednak kontekst wytworzony przez symbol łączący miłość Boga z miłością ludzką wprowadza pewną nowość w interpretację wydarzeń zbawczych.
Według Mazzantiego symbolem, który pozwala rozpocząć drogę inicjacji w tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka jest związek mężczyzny i kobiety. W trakcie historii zbawienia pojawiają się nowe odsłony znaczenia symbolu ukryte w pierwszym dosłownym znaczeniu. Odsłaniają one tajemnicę obecności Boga w życiu człowieka. Pojawia się nowa para: Jezus Chrystus, Syn Boga i Maria, Matka Boga, drugi Adam i druga Ewa. Ta para pozwala nam jeszcze głębiej odczytać tajemnicę Boga w życiu mężczyzny i kobiety. Kolejnym poziomem odczytania symbolu mężczyzny i kobiety jest Chrystus Oblubieniec i Kościół Oblubienica, którzy wprowadzają nas na ucztę weselną w niebie w miłosnym związku wszystkich świętych zaślubionych z Bogiem. Miłosna relacja mężczyzny i kobiety rozumiana jako symbol odsłaniający nam głębszą rzeczywistość może być interpretowana na nowych, coraz głębszych poziomach znaczeń. Taki przekaz można odnaleźć w symbolach: mężczyzna–kobieta; Adam–Ewa; Bóg–Lud Boży, Jezus–Maria, Syn–Matka; Oblubieniec–Oblubienica, Chrystus–Kościół, Bóg–zbawiona ludzkość.
Bibliografia
Baldenza G., La razie del sacramento del matrimogno. Contribito per la reflessione teologica, Roma 1993.
Dufour X. L., Słownik teologii biblijnej, tłum. i oprac. K. Romaniuk, Warszawa 1994.
Grześkowiak J., Znak – Symbol – Liturgia, „Ateneum Kapłańskie” (1976) 87, s. 353–373.
Jan Paweł II, List apostolski Mulieris dignitatem.
Mazzanti G., I sacramenti. Simbolo e teologia. Introduzione generale, Bologna 2003.
Mazzanti G., Il mistero dell’una carne, [w:] Ecco lo Sposo, uscitigli incontro. Precorsi teologici e pastorali sul Sacramento del matrimonio, a cura di F. Pilloni, Torino 2003, s. 39–61.
Mazzanti G., Persone nuziale, Bologna 2005.
Mazzanti G., Teologia sponsale e Sacramento delle nozze. Simbolo e simbolismo nuziale, Bologna 2002.
Mazzanti G., Uomo Donna, Milano 2013.
Sławiński H., Znak zwycięstwa. Symbolika krzyża w liturgii sakramentów świętych, Włocławek 2001.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).