Niebezpieczeństwa wirtualizacji życia i wartości w cyberprzestrzeni
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.4148Słowa kluczowe:
cyberprzestrzeń, zagrożenia w cyberprzestrzeni, wirtualizacja wartości, osoba, etyka mediówAbstrakt
Niebezpieczeństwa wirtualizacji życia i wartości w cyberprzestrzeni. W niniejszych badaniach chcemy zwrócić uwagę na to, jak cyberprzestrzeń wraz ze swoimi aplikacjami stała się generatorem procesów wirtualizacji i cyfryzacji społeczeństwa, tworząc nową jakość tej przestrzeni. Zanurzenie w przestrzeni cyfrowej nie jest procesem jednorodnym, ale raczej platformą wyrażającą wiele procesów i przemian. Zmiany te dotyczą prawie każdej sfery życia człowieka, sfery prywatnej i publicznej, kulturalnej, religijnej, wychowawczej, ekonomicznej, politycznej. W ślad za rozwojem technologii cyfrowych powinna iść zarówno teoretyczna, jak i praktyczna refleksja nad jej wpływem na człowieka, a także liczne badania dotyczące powszechnego zastosowania nowych relacji człowieka do rzeczywistości wirtualnej i cyberprzestrzeni. Analizy zostały przeprowadzone na podstawie dostępnej literatury przedmiotu, uzupełnionej artykułami dostępnymi w sieci.
Bibliografia
Ben-Ze’ev A., Miłość w sieci. Internet i emocje, przeł. A. Zdziemborska, Poznań 2005.
Bohlken E., Medienethik ais Yerantwortungsethik; Zwischen Macherverantwortung und Nuizerkampetenz, w: Kommunikations – wid Medienethik, Hrsg. B. Debatin, R. Funiok, Konstanz 2003, s. 35–50.
Buczek M., Zagrożenia w Internecie, www.zszio.lbl.pl/publikacje/mbzagrint.ppt (11.08.2019).
Czerska J., Gry lean, http://lean-management.pl/lean-management/161-gry-lean.html (24.08.2019).
De Kerckhove D., Die Architektur der Intelligenz. Wie die Vernetzung der Welt unsere Wahrnehmung verändert, Basel 2002.
Drążkowska B., Wykorzystanie komputera w edukacji chrześcijańskiej: możliwości i zagrożenia, „Pedagogia Christiana” 2001 nr l (7), s. 23–34.
Drożdż M., Etyczne orientacje w mediosferze, Tarnów 2006.
Drożdż M., Logos i ethos mediów. Dyskurs paradygmatyczny filozofii mediów, Tarnów 2005.
Drożdż M., Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Tarnów 2005.
Filozofia wychowania a nowożytne przemiany religijne, red. A. Karpinski, J. Kwapiszewski, Słupsk 1997.
Gajewska G., Czy w świecie cyborgów jest miejsce dla historii?, http://www.zbigniewleski.net/uploads/teksty_z_cyberforum/swiat%20cyborgow.html (12.08.2019).
Galarowicz J., Człowiek jest osobą. Podstawy antropologii filozoficznej Karola Wojtyły, Kęty 2000.
Gontarz A., Wirtualna mozaika, http://www.computerworld.pl/artykuly/280170_2/ Wirtualna.mozaika.html (23.08.2019).
Górka M., Internet – szanse i zagrożenia dla człowieka, http://realia.tg.com.pl/pdf/1_2012/10_01_2012.pdf (13.08.2019).
Gry komputerowe na cenzurowanym w Norwegii. To przez Breivika, http://swiat.newsweek.pl/gry-komputerowe-na-cenzurowanym-w-norwegii--to-przez-breivika,80265,1,1.html (25.08.2019).
Grzybowska K., Przyszłość w teraźniejszości, http://www.wprost.pl/ar/8877/Przyszlosc-w-terazniejszosci/?pg=3 (24.08.2019).
Habermas J., Teoria działania komunikacyjnego, Warszawa 2002.
Harrington A. a kol., Moderni socialni teorie, Praha 2006.
Jakubowska-Malicka L., „Sieć manipulacji” – przykłady stosowania technik wpływu w Internecie, w: Audiowizualność. Cyberprzestrzenność. Hipertekstualność. Ponowoczesne konteksty edukacji, red. L. Jakubowska-Malicka, A., Kobylarek, M.Pryszmont-Ciesielska, Wrocław 2009.
Jan Paweł II, Evangelium vitae, w: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 2006, s. 533–610.
Jan Paweł II, Homilia, Płock, 7.06.1991, http://mateusz.pl/jp99/pp/1991/ (22.08.2019).
Jaszczak A., Poczucie uzależnienia od Internetu a poczucie kontroli u adolescentów, w: Psychologiczne konteksty Internetu, red. B. Szmigielska, Kraków 2009, s. 230–262.
Jean Baudrillard, http://plato.stanford.eduJentrieslbaudrillard/ (12.08.2019).
Jędrzejko M., Narkotyki w Internecie – nowe zjawisko, nowy problem społeczny i wychowawczy, w: Oblicza Internetu. Opus Universale. Kulturowe, edukacyjne i technologiczne przestrzenie Internetu, red. M. Sokołowski, Elbląg 2008.
Kaliszewska K., Nadmierne używanie Internetu. Charakterystyka psychologiczna, Poznań 2007.
Kiepas A., Podmiotowość człowieka w perspektywie rozwoju rzeczywistości wirtualnej, w: Media i edukacja w globalizującym się świecie. Teoria, praktyka, oddziaływanie, red. M. Sokołowski, Olsztyn 2003.
Krzysztofek K., Zdekodowane kody, w: Kody McLuhana topografia nowych mediów, red. A. Maj, M. Derda-Nowakowski, Katowice 2009, http://www.exmachina.pl/kody_mcluhana/kody_mcluhana_kazimierz_krzysztofek.pdf, (2.02.2012).
Legutko R., Tolerancja. Rzecz o surowym państwie, prawie natury, miłości i sumieniu, Kraków 1997.
Medienethik – die Frage der Verantwortung, Hrsg. R. Funiok, U.F. Schmalzle, Ch.H. Werth, Bonn 1999.
Miczka T., Czysta iluzja i testowanie realności: dwie rzeczywistości wirtualne – dwa uczestnictwa, w: Człowiek a światy wirtualne, red. A. Kiepasa, Katowice 2009.
Ozminkowski V., Narkomani Internetu, http://spoleczenstwo.newsweek.pl/narkomani-internetu,73739,1,1.html, http://spoleczenstwo.newsweek.pl/narkomani-internetu,73739,2,1.html (23.08.2019).
Papieska Rada ds. Środków Społecznego Przekazu, Etyka w środkach przekazu, http://www.opoka.org.pl/biblioteka/X/XB/etykawsrodkach.html (9.10.2012).
Pawlińska A., Bezpieczeństwo w sieci (dziecko ofiara i sprawca), www.kuratorium.waw.pl/dokumenty/zalaczniki/1/1-3354.pdf (20.12.2020).
Prawo i wolność człowieka, red. E. Stawowy, Kraków 1996.
Reeves B., Nass C., Media i ludzie, Warszawa 2000.
Rheingold H., Virtual Reality, Michigan 1992.
Spinello R., CyberEthics, Moralisty and Law In Cyberspace, New York 2000.
Super computing – skrócona historia, teraźniejszość i wizja przyszłości technologii obliczeniowych, http://www.benchmark.pl/mini-recenzje/Super_computing_-_skrocona_historia,_terazniejszosc_i_wizja_przyszlosci_technologii_obliczeniowych-1443.html (12.08.2019).
Suszczyński Z., Hipertekst a „galaktyka Gutenberga”, w: Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, red. M. Hopfinger, Warszawa 2005, s. 521–536.
Sztompka P., Nowe formy życia społecznego a nowy kształt teorii socjologicznej, w: Co nas łączy, co nas dzieli, red. J. Mucha, E. Narkiewicz-Niedbalec, M. Zielińska, Zielona Góra 2008.
Szulc A. Internetowe nałogi zabijają naprawdę, http://spoleczenstwo.newsweek.pl/internetowe-nalogi-zabijaja-naprawde,94264,2,1.html (28.08.2019).
Tanaś M., Medyczne skutki uboczne kształcenia wspomaganego komputerowo, „Toruńskie Studia Dydaktyczne” 1993 nr 3 (2), s. 109.
Topol P., Dorastanie w Second Life – recenzja książki T. Boellstorffa Coming of Age in Second Life: An Anthropologist Explores the Virtually Human, „E-mentor” 2007 nr 2 (39), http://www.e-mentor.edu.pl/_pdf/ementor39.pdf, s. 50-53 (10.09.2019).
Wadowski J., Globalizacja cyfrowa, czyli człowiek w cybercywilizacji, „Świdnickie Studia Teologiczne” 2010 nr 7, s. 355.
Wojtyła K., Osoba i czyn, Lublin 1994.
Zagrożenia w Internecie dla dzieci i młodzieży, http://poczuj-sie-bezpiecznie.pl/pliki/artykuly/zagrozenia_w_internecie_dla_dzieci_i_mlodziezy.pdf (27.08.2019).
Zmienność w edukacji, red. Z. Markocki, P. Tyrała, Słupsk 1999.
Zwoliński A., Etyka komputera, w: Wartość mediów – od wyzwań do szans, red. A. Baczyński, M. Drożdż, Tarnów 2012.
Zwoliński A., Homo televisiosus, w: Katecheta a media, red. N. Pikula, Kraków–Częstochowa 2006.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
