Rady, które wspierają biskupa diecezjalnego

Autor

  • Stanisław Iwańczak Rzym

DOI:

https://doi.org/10.15633/acan.2220

Słowa kluczowe:

Kościół partykularny, diecezja, biskup diecezjalny, pomocnicze organy kolegialne, rady diecezjalne, rady „pozakanoniczne”, posługa duszpasterska, zarządzanie diecezją

Abstrakt

Jeśli chodzi o wewnętrzną organizację Kościołów partykularnych, aktualny KPK wymienia kilka organów kolegialnych, które pomagają w zarządzaniu diecezją (kan. 460–514). Celem niniejszego opracowania nie jest analiza wszystkich pomocniczych organów kolegialnych podanych przez kodeks, ale jedynie tych, które są radami – radami wspierającymi biskupa diecezjalnego. Należą do nich: rada do spraw ekonomicznych, rada biskupia, rada kapłańska, rada misji i kolegium konsultorów, rada duszpasterska – wszystkie wspomagają biskupa przede wszystkim w posłudze duszpasterskiej, a także w zarządzaniu dobrami duchowymi i doczesnymi diecezji. Biskup diecezjalny obok tych „kanonicznych” rad może również ustanowić w swojej diecezji inne, których nie ma w kodeksie, na przykład: radę dziekańską, radę zakonną, radę do spraw młodzieży, radę katechetyczną itp. Wszystkie one są organami doradczymi biskupa. Ich propozycje, porady czy opinie powinny wspierać biskupa diecezjalnego i pomagać mu w prawidłowym zarządzaniu jego diecezją.

Bibliografia

Źródła

Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983, „Acta Apostolicae Sedis” 75 (1983), pars II, s. 1–317; tekst polski w: Kodeks prawa kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu, Poznań 1984.

Congregazione per i Vescovi, Direttorio per il ministero pastorale dei vescovi – 22.02.1973, w: Enchiridion Vaticanum. Documenti ufficiali della Santa Sede 1971–1973, a cura di E. Lora, vol. 4, Bologna 1985, s. 1226–1487.

Giovanni Paolo II, Costituzione apostolica Ecclesia in urbe, 1.01.1998, http://w2.vatican.va/content/john-paul-ii/it/apost_constitutions/documents/hf_jp-ii_apc_01011998_ecclesia-in-urbe.html (13.06.2017).

Paolo VI, Costituzione apostolica Vicariae potestatis in urbe, 6.01.1977, http://w2.vatican.va/content/paul-vi/it/apost_constitutions/documents/hf_p-vi_apc_19770106_vicariae-potestatis.html (13.06.2017).

Sobór Watykański II, Dekret o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele Christus Dominus, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 377–404.

Sobór Watykański II, Dekret o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 478–510.

Życiński J., Dekret promulgujący Statut księży dziekanów Archidiecezji Lubelskiej, N. 1083/Gł/2000, 2.12.2000, http://diecezja.lublin.pl/prawo/statut_dziekanow.htm (13.06.2017).

Literatura

Chiappetta L., Il Codice di Diritto Canonico. Commento giuridico-pastorale, t. 1, Roma 1987.

Chiappetta L., Prontuario di Diritto Canonico e Concordatario, Roma 1994.

Gambari E., Vita religiosa secondo il Concilio e il nuovo Diritto Canonico, Roma 1984.

Góralski W., Pozycja prawna osób świeckich w Kościele według nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, „Prawo Kanoniczne” 28 (1985) nr 1–2, s. 49–60.

Góralski W., Struktury synodalne i kolegialne w Kościele partykularnym według KPK Jana Pawła II, „Studia Płockie” 14 (1986), s. 54–68.

Kasprzak S., Posługa misyjna Kościoła partykularnego według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, „Roczniki Nauk Prawnych” 11 (2001) z. 2, s. 19–64.

Krukowski J., Kapituły kanoników, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Lud Boży, red. J. Dyduch, W. Góralski i in., t. 2/1, Poznań 2005, s. 395–403.

Krukowski J., Kuria diecezjalna, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Lud Boży, red. J. Dyduch, W. Góralski i in., t. 2/1, Poznań 2005, s. 344–381.

Sitarz M., Competences of Collegial Organs in a Particular Church in the Exercise of Executive Power According to the Code of Canon Law of 1983, Lublin 2013.

Sitarz M., Rada duszpasterska, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Lud Boży, red. J. Dyduch, W. Góralski i in., t. 2/1, Poznań 2005, s. 404–409.

Sitarz M., Rada kapłańska i kolegium konsultorów, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Lud Boży, red. J. Dyduch, W. Góralski i in., t. 2/1, Poznań 2005, s. 381–395.

Sitarz M., Synod diecezjalny, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Lud Boży, red. J. Dyduch, W. Góralski i in., t. 2/1, Poznań 2005, s. 333–334.

Sztafrowski E., Podręcznik prawa kanonicznego, Warszawa 1985.

Wroceński J., Diecezjalna Rada Duszpasterska w nowym Kodeksie Prawa Kanonicznego, „Prawo Kanoniczne” 34 (1991) nr 3–4, s. 105–113.

Wroceński J., Udział wiernych świeckich w wykonywaniu władzy rządzenia w Kościele partykularnym, „Kieleckie Studia Teologiczne” 8 (2009), s. 215–230.

Pobrania

Opublikowane

2017-11-15

Numer

Tom 13 (2017)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2017 Stanisław Iwańczak

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).