Duchowny w świetle księgi pokutnej z Paryża

Autor

  • Marek Story Wyższa Szkoła Prawa i Administracji Rzeszowska Szkoła Wyższa

DOI:

https://doi.org/10.15633/acan.4162

Słowa kluczowe:

księgi pokutne, pokuta, biskup, prezbiter, diakon

Abstrakt

Księgi pokutne, które zrodziły się w Irlandii, a w krótkim czasie przyjęły się w całej Europie, wchodzą wraz z sakramentarzami w zbiory tzw. prawa specjalnego i są jednym z pośrednich źródeł poznania prawa kanonicznego, zwłaszcza prawa karnego. Ich podstawowym celem było okazanie pomocy spowiednikom w zakresie ujednolicenia nakładania pokuty, ale także sposobu sprawowania sakramentu pokuty i pojednania.
Analizowana księga pokutna z Paryża została opracowana, jak się przyjmuje, około 750 roku, na bazie najstarszego penitencjału pochodzącego z Francji, tj. księgi pokutnej z Burgundii (ok.700–725). Artykuł ukazuje, że spowiednicy mieli w sposób bardzo odpowiedzialny i dokładny rozeznać postępowanie penitenta, którym był biskup, prezbiter lub diakon, aby nie byli oni powodem zgorszenia wśród wiernych, którzy zostali powierzeni ich trosce i opiece. Wśród niewłaściwych postaw duchownych księga pokutna z Paryża mówi zwłaszcza o kwestiach związanych z pozbawieniem życia, brakiem troski o Najświętszy Sakrament, udziałem w polowaniach, nadużywaniem alkoholu, czy też nadużyciach w sferze seksualnej.

Bibliografia

Brzozowski J., Nierząd i inne „grzechy ohydne” w tłumaczeniach Biblii: eufemizacje i retusze w Mt 5,32, Mt 9,19 i Kpł 20,10–21, „Między Oryginałem a Przekładem” 26 (2020) nr 2 (48), s. 27–42.

Erdő P., Storia delle fonti del diritto canonico, Venezia 2008.

Frejlich K., Grzechy seksualne w świetle kwestii i dyskursów Adama Gdacjusza, „Przegląd Historyczny” 102 (2011) nr 2, s. 242–255.

Kieling M., Zasady ogólne dotyczące praktyk pokutnych na podstawie „Libri Poenitentiales”, „Vox Patrum” 37 (2017) t. 67, s. 225–240.

Księgi pokutne. Synody i kolekcje praw, t. 5, red. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2011 (Źródła Myśli Teologicznej, 58).

Kułaczkowski J., Rodzaje grzechów naruszających świętość życia małżeńskiego i rodzinnego w ujęciu kodeksu świętości zawartym [sic!] w Księdze Kapłańskiej, „Studia Warmińskie” 41–42 (2004–2005), s. 215–232.

Kwiatkowski D., Rzeczywistość grzechu i praktyki pokutne w „Paenitentiale Vigilanum (Albeldense)”, „Liturgia Sacra” 18 (2012) nr 1, s. 113–126.

Subera I., Historia źródeł i nauki prawa kanonicznego, Warszawa 1977.

Zawadzki W., Bernharda Poschmanna nauka o pokucie wczesnośredniowiecznej, „Studia Warmińskie” 47 (2010), s. 181–195.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-30

Numer

Dział

Artykuły

Podobne artykuły

1-10 z 21

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.