Działanie Ducha Świętego w Eucharystii a przepowiadanie homilijne
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3385Słowa kluczowe:
Duch Święty, misterium Chrystusa, Eucharystia, homilia, życie Kościoła, doświadczenie religijneAbstrakt
Liturgia dokonywana jest w Duchu Świętym we wszystkich swoich wymiarach. Każda homilia winna zatem odwoływać się do działania Ducha Świętego, który umożliwia wszelkie działanie liturgiczne. Celem artykułu była odpowiedź na pytania: Jakie jest podstawowe działanie Ducha Świętego w liturgii eucharystycznej? Jaka powinna być treść homilii, aby oddać specyfikę tego działania? Jak wprowadzać wiernych w liturgiczne misterium Ducha Świętego? Odpowiedź ta przedstawiona została w dwóch aspektach. Najpierw wskazano na chrystologiczne ukierunkowanie homilii pneumahagijnej. Następnie zaś przedstawiono sposoby wprowadzenia w doświadczenie Ducha Świętego w liturgii i poza nią.
Bibliografia
Bouyer L., Wprowadzenie do życia duchowego. Zarys teologii ascetycznej i mistycznej, Warszawa 2014.
Chrostowski W., Biblijna nauka o Duchu Świętym, w: Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym: zeszyt liturgiczny, red. J. Bartoszek, R. Chromy, K. Piechaczek, Katowice 2017, s. 45–58 (Program duszpasterski Kościoła w Polsce na Rok 2017–2018, 4).
Czerwik S., Obecność i działanie Ducha Świętego we wspólnocie świeckich i duchownych sprawujących liturgię, „Przegląd Pastoralno-Homiletyczny” 2 (1998) nr 2, s. 60–86.
Dyk S., Duch Święty jako podmiot i treść przepowiadania homilijnego, „Studia Pastoralne” 4 (2008) nr 4, s. 148–170.
Głaz S., Analiza doświadczenia mistycznego, w: Doświadczam i wierzę, red. S. C. Napiórkowski, K. Kowalik, Lublin 1999, s. 43–55.
Greshake G., Być kapłanem dzisiaj, Poznań 2005.
Jan Paweł II, Encyklika „Dominum et Vivificantem” o Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata, w: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 1996, s. 189–256.
Jan Paweł II, List apostolski „Tertio Millennio adveniente” do biskupów, duchowieństwa i wiernych w związku z przygotowaniem Jubileuszu Roku 2000, Poznań 1995.
Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 2002.
Kiermacz M., Koncepcja doświadczenia w pismach G. O`Collinsa, w: Doświadczam i wierzę, red. S. C. Napiórkowski, K. Kowalik, Lublin 1999, s. 57–76.
Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Dyrektorium homiletyczne, tłum. P. Borkowski, Poznań 2015.
List biskupów polskich do kapłanów na Wielki Czwartek 2018 r., Siedem darów z Wieczernika, https://episkopat.pl/siedem-darow-wieczernika-list-biskupow-polskich-do-kaplanow-na-wielki-czwartek-2018-r/ (15.06.2019).
Marsili S., La liturgia, momento stolico della salvezza, w: La liturgia, momento storico della salvezza, a cura di S. Marsili, Torino 1974, s. 33–156 (Anàmnesis, 1).
Marsili S., Mistero di Cristo e liturgia nello Spirito, Città del Vaticano 1986, s. 174.
Migut B., Teologia liturgiczna szkoły rzymskiej, Lublin 2007.
Mühlen H., Die Wirksamkeit des Heilligen Geistes als Ermöglichung jeglichen liturgischen Tuns. Zum Verständnis der Aussagen der „Constitutio de sacra liturgia” über die Präsenz Christi, „Liturgie in der Gemeinde” 2 (1995), s. 40–61.
Newman H., The Theological Papers of John Henry Newman on Faith and Certainty, ed. H. M. de Achaval, J. D. Holmes, Oxford 1976, s. 102.
Ratzinger J./Benedykt XVI, Bóg Jezusa Chrystusa. Medytacje o Bogu Trójjedynym, Kraków 2006.
Sobór Watykański II, Konstytucja i liturgii świętej „Sacrosanctum concilium”, w: Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 40–70.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium”, w: Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, s. 104–166.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym „Gaudium et spes”, w: Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, s. 538–621.
Sodi M., Teologia liturgiczna sztuką syntezy teologicznej, w: Teologia liturgiczna. W poszukiwaniu syntezy w teologii, red. B. Migut, Lublin 2013, s. 103–138.
Świerzawski W, Kaznodzieja jako mistagog, w: Sługa Słowa, red. W. Przyczyna, Kraków1997, s. 109–118.
Świerzawski W., Duch Święty wobec misterium Chrystusa w sprawowaniu liturgii, w: Fundamentalne rzeczywistości liturgii, red. W. Świerzawski, Sandomierz 2012, s. 135–152.
Triacca A. M., L` „Hodie” liturgico tra tempo ed eternità: contributo per una visuale cristiana del tempo, „Ephemerides Liturgicae” 116 (2002), s. 367–380.
Triacca A. M., La celebrazione liturgica, epifania dello Spirito Santo, „Liturgia” 33 (1999), s. 24–46.
Triacca A. M., Omelia e Spirito Santo: sua presenza ed azione e come parlarne, „Liturgia” 32 (1998), s. 145–158.
Triacca A. M., Spiritualità, w: Dizionario di omiletica, a cura di M. Sodi, A. M. Triacca, Torino–Bergamo 1998, s. 1509n.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
