Nobilis pulchritudo. O pięknie liturgii

Autor

  • Tomasz Bać Wyższe Seminarium Duchowne w Rzeszowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/pms.1513

Słowa kluczowe:

liturgia, piękno, konstytucja o liturgii świętej, ordo, ryt, sztuka liturgiczna, antropologia liturgiczna

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu było ukazanie teologicznej relacji między liturgią a pięknem w jej wymiarze celebracyjnym. Relacja ta opiera się na próbie odnalezienia odpowiedzi na dwa pytania. Pierwsze z nich dotyczy istoty teologicznego odniesienia liturgia – piękno i brzmi: „czy może istnieć liturgia, która nie byłaby piękna?”. Na pytanie to odpowiada Benedykt XVI w adhortacji apostolskiej Sacramentum caritatis z 2007 roku, zwracając uwagę, iż piękno należy do wewnętrznej struktury celebrowanego misterium, ponieważ przez nie dociera do człowieka prawda o Bożej Miłości. Dzięki temu każda liturgia jest piękna.

Drugie pytanie koncentruje się na celebracji liturgicznej i brzmi: „czy może istnieć takie piękno, które nie domagałoby się celebrowania?”. Autentyczne piękno zawsze wyraża się w rycie – obrzędzie – i sztuce. Tylko wtedy może dotrzeć do człowieka i sprawić, aby wszedł on w głębię celebrowanego misterium.

Biogram autora

  • Tomasz Bać - Wyższe Seminarium Duchowne w Rzeszowie
    Od 1999 roku prezbiter diecezji rzeszowskiej. Doktorat uzyskał w 2006 roku w Papieskim Ateneum św. Anzelma w Rzymie na podstawie rozprawy o roli psalmów w Liturgii godzin. Wykładowca liturgiki w Wyższym Seminarium Duchownym w Rzeszowie i przewodniczący Diecezjalnej Komisji Liturgicznej.

Bibliografia

Bać T., Sacrum liturgii, [w:] Studia liturgiczne, t. 9, Reforma i odnowa liturgii po Soborze Watykańskim II, red. C. Krakowiak, W. Pałęcki, Lublin 2013, s. 127–139.

Cassingena-Trévedy F., La bellezza della liturgia, Magnano 2003.

Flores Arcas J. J., De una teología estética a la belleza del ars celebrandi, „Ecclesia Orans” 27 (2010), s. 73–97.

Font J., „Per visibilia ad invisibilia”: elementos de la celebración que ayudan a la experiencia de Dios (gestos, símbolos, lugar…), „Phase” 51 (2011), s. 371–383.

Guardini R., O duchu liturgii, Kraków 1996.

Malacarne A., Baldessari R., Gli spazi liturgici della celebrazione rituale, Siena 2011.

Maggiani S., Il linguaggio liturgico, [w:] Scientia liturgica. Manuale di liturgia, t. 2, red. A. J. Chupungco, Casale Monferrato 1999, s. 231–263.

Marini P., Liturgia i piękno. Nobilis pulchritudo, tłum. W. Dzierża, Pelplin 2007.

Marini P., Liturgia y belleza según el espíritu del Concilio Vaticano II, „Phase” 48 (2008), s. 491–513.

Ratzinger J., Duch liturgii, Poznań 2002.

Reyes R., L’unità nel pensiero liturgico di Joseph Ratzinger, Roma 2011.

Trapani V., Un’istruzione per celebrare il mistero pasquale, [w:] Sacramento dell’amore. Considerazioni in margine all’Esortazione apostolica Sacramentum caritatis di Benedetto XVI, a cura di G. Campanini, F. Monaco, V. Trapani, Milano 2007, s. 37–65.

Sorrentino A., Sztuka przewodniczenia celebracjom liturgicznym. Praktyczne sugestie dla kapłanów, Kraków 2001.

Pobrania

Opublikowane

2014-10-31

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy

Podobne artykuły

1-10 z 55

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.