Recepcja młodzieży na podstawie filmów Krzysztofa Zanussiego i Jana Komasy

Abstrakt

Niniejszy tekst stanowi próbę omówienia zagadnienia, jakim jest recepcja młodzieży na podstawie filmów Krzysztofa Zanussiego i Jana Komasy. Dobór reżyserów miał na celu przywołanie obrazu młodego człowieka z różnych perspektyw czasowych i generacyjnych, co z kolei pozwoliło wyodrębnić najważniejsze tendencje związane z młodzieńczym etapem ludzkiego życia na przestrzeni lat. W pierwszej kolejności niniejszy tekst odwołuje się do twórczości jednego z czołowych przedstawicieli kina moralnego niepokoju – Krzysztofa Zanussiego. Treści ukazane przez niego, chociażby w filmie Iluminacja, przywołują wizerunek młodzieży inteligenckiej, z którą utożsamiało się ówczesne młode pokolenie, poszukujące prawdy i sensu życia w zakłamanej rzeczywistości Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Aktualność spostrzeżeń Zanussiego potwierdza w Sali samobójców przedstawiciel młodej generacji filmowców – Jan Komasa, który z nowatorskim rozmachem zaprezentował tam obraz współczesnych nastolatków. Film pokazuje, że forma młodzieńczych poszukiwań uległa znacznej modyfikacji, a wraz ze zmieniającym się światem, pojawiły się nowe zagrożenia. W bezideowej kulturze bylejakości wolność okazuje się zniewalająca, a wszelkie braki: poczucia tożsamości, wartości i autorytetów wprowadzają postawę bierności oraz sieją zniechęcenie. Dzięki Komasie współczesne pokolenie młodych Polaków mogło zobaczyć, jak destrukcyjny potrafi być ich drugi świat – wirtualna rzeczywistość, do której uciekają oni przed problemami i najbliższym otoczeniem. Dramat młodego człowieka, który staje się „cyfrowym tubylcem”, rozgrywa się tu i teraz, na oczach jego rówieśników.