Wartość osobowa konkretnego człowieka – szkic z zakresu antropologii komunikacji

Autor

  • Michał Drożdż Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.4146

Słowa kluczowe:

człowiek, osoba, wartość człowieka, antropologia, komunikacja, wartości, etyka

Abstrakt

Wartość osobowa konkretnego człowieka – szkic z zakresu antropologii komunikacji. Niniejsze opracowanie ma na celu zwrócenie uwagi na podstawowy fakt bycia człowiekiem: na podstawową prawdę, że człowiek–osoba jest kimś jedynym i niepowtarzalnym. Człowiek jest tak bogatą rzeczywistością, że wysiłek odkrywania prawdy o nim, o jego istocie i tożsamości, konfrontacja koncepcji „starych” z „nowymi”, dokonuje się na różnych drogach, różnorodnymi metodami i w różnych celach, które łączy jednak wspólne przekonanie, że stawką tych pytań i odpowiedzi, nie jest tylko abstrakcyjno-spekulatywny spór, ale prawda o człowieku, prawda o nas, będąca podstawą ludzkiego dobra i szczęścia. Celem artykułu jest próba spojrzenia na człowieka jako na konkretny podmiot osobowy w swoim niepowtarzalnym człowieczeństwie zakorzeniony w obiektywnym i uniwersalnym doświadczeniu osoby ludzkiej. Nasze analizy prowadzimy z perspektywy antropologii komunikacji, która określa ramy i zasady komunikacyjnych działań człowieka. Spojrzenie na człowieka jako na konkretną osobę z jej uwarunkowaniami życia pozwala dostrzec blaski i cienie człowieczeństwa, bogactwo i biedę warunków życia ludzkiego, sprawiedliwość i niesprawiedliwość relacji społecznych, radość życia i doświadczenie krzywdy, dobro i zło ludzkich czynów, a nade wszystko daje możliwość dostrzeżenia powszechnego pragnienia szczęścia i miłości w życiu. Niniejsze analizy są także próbą odsłony i promocji zasad szacunku dla każdego konkretnego człowieka w imię uniwersalnej wartości człowieczeństwa i godności ludzkiej, która jest wspólną, obiektywną i niezbywalną cechą konstytutywną osoby ludzkiej.

Bibliografia

Barth G., Pojęcie i rozwój personalizmu, http://hosting0800050.az.pl/personalizm/?p=142, (28.08.2019).

Bartnik Cz., Personalizm teologiczny według Kardynała Karola Wojtyły, „Zeszyty Naukowe KUL” 22 (1979) nr 1–3, s. 51–60.

Benedykt XVI, Nowe technologie, nowe relacje. Trzeba rozpowszechniać kulturę szacunku, dialogu i przyjaźni. Orędzie na 43. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 2009 r., Watykan 2009.

Benedykt XVI, Nowe technologie, nowe relacje. Trzeba rozpowszechniać kulturę szacunku, dialogu i przyjaźni. Orędzie na 43. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 2009 r., Watykan 2009.

Chio F.D., L’analisi della televisione, Milano 1998.

Chrobak S., Koncepcja wychowania personalistycznego w nauczaniu Karola Wojtyły – Jana Pawła II, Warszawa 1999.

Czarniecki M.M., W niewoli mediów, Warszawa 2001.

Drożdż M., Komunikować ludzki etos, Kraków 2018.

Drożdż M., Osoba i media w prawdziwe i uczciwości, Kraków 2018 (Osoba i Media, 1).

Dylus A., Czyn, w: Słownik teologiczny, red. A. Zubierbier, wyd. 2 popr., Katowice 1998, s. 107.

Gajda J., Edukacja medialna, Toruń 2002.

Galarowicz J., Człowiek jest osobą. Podstawy antropologii filozoficznej Karola Wojtyły, Kraków 1994.

Gogacz G., Wielość koncepcji człowieka dominujących we współczesnej antropologii filozoficznej, w: W kierunku chrześcijańskiej kultury, red. B. Bejze, Warszawa 1978, s. 120–148.

Granat W., Osoba ludzka. Próba definicji, wyd. 2. popr. i poszerz., red. K. Guzowski, H.I. Szumił, Lublin 2006.

Granat W., Personalizm chrześcijański. Teologia osoby ludzkiej, Poznań 1985.

Heller M., Moralność myślenia, Tarnów 1993.

http://film.onet.pl/wiadomosci/rozpoczyna-sie-festiwal-filmow-o-czlowieku/223dx (28.08.2019).

http://www.fronda.pl/blogi/blog-bez-tytulu/czlowiek-osoba,11193.html?page=1& (14.09.2019).

http://www.fronda.pl/blogi/blog-bez-tytulu/czlowiek-osoba,11193.html?page=1& (14.09.2019).

http://www.fronda.pl/blogi/blog-bez-tytulu/czlowiek-osoba,11193.html?page=1& (14.09.2019).

Jan Paweł II, Encyklika Fides et ratio, Watykan 1998.

Jan Paweł II, Komunikacja społeczna w służbie braterstwa i solidarności wśród ludzi i narodów. Orędzie na 22. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 1988 r., Watykan 1988.

„Journal of Media Psychology”, http://www.calstatela.edu/faculty/sfischo/ (14.09.2019).

Kowalczyk S., Człowiek w myśli współczesnej. Filozofia współczesna o człowieku, Warszawa 1990.

Kowalczyk S., Polski personalizm współczesny, „Roczniki Nauk Społecznych” 14 (1986) z. 1, s. 97–123.

Krąpiec M.A., Przeżycie moralne a etyka, „Znak” 17 (1965), s. 1129–1146.

Pieper J., Sztuka podejmowania słusznych decyzji, w: O trudnościach wiary – dzisiaj, Warszawa 1994.

Psychologia mediów, http://www.apa.org/divisions/div46/ (14.09.2019).

Salij J., Eseje tomistyczne, Poznań 1995.

Stróżewski W., Filozofia wartości, „Znak” 17 (1965), s. 399–407.

Stróżewski W., W kręgu wartości, Kraków 1992.

Styczeń T., W drodze do etyki, Lublin 1984.

Suchodolski B., Narodziny nowożytnej koncepcji człowieka, Warszawa 1963.

W kierunku chrześcijańskiej kultury, red. B. Bejze, Warszawa 1978.

Wojtyła K., Aby się nami Chrystus posługiwał, Kraków 1987.

Wojtyła K., Człowiek w polu odpowiedzialności, Rzym–Lublin 1991.

Wojtyła K., Elementarz etyczny, Wrocław 1991.

Wojtyła K., Miłość i odpowiedzialność, red. T. Styczeń, J.W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek, Lublin 1982 (Człowiek i Moralność, 1).

Wojtyła K., Natura ludzka jako podstawa formacji etycznej, „Znak” 11 (1959) nr 6, s. 693–697.

Wojtyła K., O humanizmie św. Jana od Krzyża, „Znak” 6 (1951) nr 1 (27), s. 6–20.

Wojtyła K., Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maxa Schelera, Lublin 1959.

Wojtyła K., „Osoba i czyn” oraz inne studia antropologiczne, red. T. Styczeń, W. Chudy, J.W. Gałkowski, A. Rodziński, A. Szostek, Lublin 1994 (Człowiek i Moralność, 4).

Wojtyła K., Osoba i czyn, Kraków 1967.

Wojtyła K., Osoba i czyn, wyd. 2 popr. i uzup., Kraków 1985.

Wojtyła K., Osoba, podmiot i wspólnota, „Roczniki Filozoficzne” 24 (1976) z. 2, s. 5–39.

Wojtyła K., Osobowa struktura samostanowienia, „Roczniki Filozoficzne” 29 (1981) z. 2, s. 5–12.

Wojtyła K., Personalizm tomistyczny, „Znak” 13 (1961) nr 5, s. 664–666.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-30

Numer

Dział

Dział tematyczny