Quelques aspects de la spiritualité conjugale selon Jean-Marie Lustiger
DOI:
https://doi.org/10.15633/pch.905Słowa kluczowe:
Jean-Marie Lustiger, marital spirituality, marital vocation, marital love, sacrament of marriageAbstrakt
In his pastoral teaching Jean-Marie Lustiger repeatedly explores the subject of marital spirituality. His teaching emerged as a response to young people’s difficulty in understanding the nature of marriage as a result of being immersed in the mentality of the world. In this article the author explores two important aspects of Cardinal Lustiger’s teaching on the spirituality of marriage: marriage is presented as a vocation and there is an emphasis on the correct understanding of marital love. In the context of the decline of religious practices in Western Europe, the article contains some of Jean-Marie Lustiger’s thoughts on the sacrament of marriage as well as his role in contributing to a deeper understanding of matrimony.
Bibliografia
Yves Semen, Duchowość małżeńska według Jana Pawła II, Poznań 2011.
Jean-Marie Lustiger, Femmes consacrées dans la vie religieuse, « Présence et Dialogue » (1981) nº 304, p. 11-12.
Jean-Marie Lustiger, Nous avons à mettre le Coeur du Christ au centre de ce monde sans coeur, « France catholique » (1986) nº 2066, p. 3-4.
Jean-Marie Lustiger, L’Eglise et la famille, dans : 9ème Congrès International de la famille.
« La fécondité de l’amour ». Les actes du congrès, Paris 1987, édition Fayard, p. 389- 394.
Jean-Marie Lustiger, La bienheureuse espérance (3). Devant l’échec apparent de l’amour, quelle espérance ?, « Paris Notre Dame » (1988) nº 218, p. 6.
Jean-Marie Lustiger, La bienheureuse espérance (9). Le sacrement du mariage, quelle espérance ?, « Paris Notre Dame » (1988) nº 224, p. 10.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (1). Le temps de l’incertitude morale, « Paris Notre Dame » (1992) nº 440, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (2). Le poids des moeurs, « Paris Notre Dame » (1992) nº 441, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (4). « A son image... homme et femme Il les créa », « Paris Notre Dame » (1992) nº 443, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (5). Erotiser la liberté ou libérer le désir ?, « Paris Notre Dame » (1992) nº 444, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (6). L’amour, don d’une personne à une personne, « Paris Notre Dame » (1992) nº 445, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (7). Un projet pour la vie, « Paris Notre Dame » (1992) nº 446, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (8). Si vous aimez seulement..., « Paris Notre Dame » (1992) nº 447, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (9). L’institution sociale du mariage, « Paris Notre Dame » (1992) nº 448, p. 10.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (10). Un sacrement, pas une assurance tous risques, « Paris Notre Dame » (1992) nº 449, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (11). Le lien de la charité, « Paris Notre Dame » (1992) nº 450, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (13). Plus loin, plus grand que l’amour, « Paris Notre Dame » (1993) nº 457, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (15). Contre la rupture, un travail de chaque jour, « Paris Notre Dame » (1993) nº 459, p. 8.
Jean-Marie Lustiger, Et Dieu vit que cela était bon (17). Du conflit familial au salut du monde, « Paris Notre Dame » (1993) nº 461, p. 8.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Ryszard Biernat
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
