Rady ewangeliczne w życiu dziewicy konsekrowanej
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.2779Słowa kluczowe:
dziewice konsekrowane, ślub czystości, rada ubóstwa, rada posłuszeństwaAbstrakt
W artykule poruszono zagadnienie dziewic konsekrowanych jako indywidualnej formy życia konsekrowanego. Na samym początku poruszono kwestię określenia osób konsekrowanych i profesji rad ewangelicznych jako cechy ich charakteryzującej. Następnie uwaga została skoncentrowana na specyfice dziewic konsekrowanych, które składają tylko jeden ślub – ślub czystości. Najpierw zostały podane pewne uwagi dotyczące tego ślubu. W dalszej kolejności była mowa o dwóch radach ewangelicznych: ubóstwie i posłuszeństwie realizowanych w konkretach Kościoła diecezjalnego. Ubóstwo zostało powiązane z dobrami Kościoła i piątym przykazaniem kościelnym, natomiast posłuszeństwo, które odnosi się do Chrystusa, zostało powiązane z hierarchicznym ustrojem Kościoła oraz przykazaniem miłości i było rozpatrywane jako posłuszeństwo słowu Bożemu i przełożonym w Kościele. Na samym końcu zostało poruszone zagadnienie wolności i dobrowolności w stosowaniu rad ewangelicznych.
Bibliografia
„Uważajcie jak słuchacie” (Łk 8, 18). Teoria i praktyka lectio divina, red. H. Witczyk, S. Haręzga, Kielce 2003.
i 6 sposobów na to, jak uniknąć życiowej gorączki, czyli Katechizm według Szymona Hołowni, Warszawa 2016.
Bakalarz J., Miejsca i czasy święte, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., t. 3, Lublin 1986, s. 375–429.
Benedykt XVI, Adhortacja o słowie Bożym w misji i życiu Kościoła Verbum Domini.
Bianchi E., Przemodlić Słowo. Wprowadzenie do lectio divina, tłum. A. Tronina, Kraków-Tyniec 1998.
Ceremoniał liturgicznej posługi biskupów, odnowiony zgodnie z postanowieniem Świętego Soboru Watykańskiego II wydany z upoważnienia papieża Jana Pawła II dostosowany do zwyczajów diecezji polskich. Wydanie wzorcowe, Katowice.
Chmielewski M., Pokuta, w: Leksykon duchowości katolickiej, red. M Chmielewski, Lublin–Kraków 2002, s. 649–652.
Chrapkowski A., Krzywda J., Wroceński J., Zubert B. W., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. II/2, Księga II: Lud Boży. Część III: Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, red. nauk. J. Krukowski, Poznań 2006.
Daniélou J., Marrou H. I., Historia Kościoła, t. 1: Od początków do roku 600, przeł. M. Tarnowska, Warszawa 1984.
Daniluk M., Encyklopedia instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Pojęcia, terminy, instytucje, dokumenty, czasopisma, Lublin 2000.
Desprez V., Początki monastycyzmu. Tom 1. Dzieje monastycyzmu chrześcijańskiego do Soboru Efeskiego (431), przekł. J. Dembska, Kraków 1999.
Dębowska K., Życie konsekrowane, jego istota i aktualna sytuacja w Polsce, w: B. Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce. Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, Warszawa 2002, s. 13–19.
Evdokimov P., Wieki życia duchowego. Od Ojców pustyni do naszych czasów, przeł. M. Tarnowska, Kraków 1996.
Franciszek, Adhortacji apostolska Evangelii gaudium.
Franciszek, List apostolski Świadkowie radości, https://w2.vatican.va/content/francesco/pl/apost_letters/documents/papa-francesco_lettera-ap_20141121_lettera-consacrati.html (2015.05.19).
Hiżycki S., Czy mnich może złamać obietnicę daną przełożonemu? O pewnym prowokującym wątku w XVII „Rozmowie” Jana Kasjana, http://ps-po.pl/2017/06/29/czy-mnich-moze-zlamac-obietnice-dana-przelozonemu-o-pewnym-prowokujacym-watku-w-xvii-rozmowie-jana-kasjana/ (2017.07.01).
http://synonim.net/synonim/niedbalstwo (2017.04.03).
http://www.deon.pl/religia/wiara-i-spoleczenstwo/art,50,konsekrowany-niekoniecznie-znaczy-zakonny.html (2015.03.21).
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Vita consecrata.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Pastores gregis.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Pastores dabo vobis.
Jougan A., Słownik kościelny łacińsko-polski, Warszawa 1992.
Kasprzak D., Koncepcja dobrowolnego ubóstwa w pismach monastycznych św. Augustyna, „Vox Patrum” 33 (2013), t. 60, s. 165–182.
Kasprzak D., Kwestia bogactwa i ubóstwa w Kościele imperialnym na Zachodzie w IV i V wieku, „Vox Patrum” 31 (2011), t. 56, s. 495–515.
Kiernikowski Z., Biskup, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, Lublin 2006, s. 108–111.
Kochel J., W Szkole Słowa Bożego. Medytacje w rytmie lectio divina, Opole 2001.
Kodeks prawa kanonicznego, Poznań 1983.
Konecki K., Konsekracja dziewic w odnowie liturgicznej Soboru Watykańskiego II. Studium liturgiczno-teologiczne, Włocławek 1997.
Konferencja Episkopatu Polski, Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2001.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium o posłudze i życiu kapłanów, Poznań 2003.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dyrektorium ogólne o katechizacji, Poznań 1998.
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Dyrektorium homiletyczne, Poznań 2015.
Kościuk S., Współczesne znaki czasu a nowe formy realizacji życia konsekrowanego w Polsce. Formy zakonne, stowarzyszeniowe, indywidualne, Sandomierz 2006.
Krukowski J., Komentarz do kan. 222, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. II/1, Księga II. Lud Boży, red. J. Krukowski, Poznań 2005, s. 40–41.
Kudasiewicz J., Modlitwa Biblią. Wprowadzenie do lectio divina, Kielce 2000.
Leidi L., Tożsamość indywidualnych form życia konsekrowanego w Kościele, http://www.konsekrowane.org/dokumenty/sympozjum2015_konf-1.pdf (08.12.2015).
Masini M., Wprowadzenie do lectio divina. Teologia, metoda, duchowość, praktyka, tłum. B. Żurowska, Kraków 2001.
Monastyczna liturgia godzin, t. 4, Zakony Benedyktyńskie w Polsce, bmr.
Neuner P., Zulehner P. M., Zrozumieć Kościół. Eklezjologia praktyczna, przeł. A. Kalbarczyk, Poznań 2016.
O’Collins G., Farrugia E. G., Zwięzły słownik teologiczny, przeł. J. Ożóg, Kraków 1993.
Ordo Virginum Consecratarum. Statut dla diecezji pelplińskiej, w: http://www.konsekrowane.org/dokumenty/3.2.4-ov-statut-aneks.pdf (2017.07.06).
Paszkowska T., Konsekracja, w: Leksykon duchowości katolickiej, red. M. Chmielewski, Lublin–Kraków 2002, s. 428–432.
Pawluk T., Prawo Kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II. Tom II. Lud Boży jego nauczanie i uświęcenie, Olsztyn 1986.
Podkomisja KEP ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego, Materiały pomocnicze dla Kościoła w Polsce. Materiały pomocnicze dla Stanu Dziewic, http://www.ifzk.episkopat.pl/dokumenty/2.1-ov-materialy_pomocnicze.pdf (2017.07.01).
Pontyfikał Rzymski odnowiony zgodnie z postanowieniem Świętego Soboru Powszechnego Watykańskiego II wydany z upoważnienia papieża Pawła VI poprawiony staraniem papieża Jana Pawła II, Obrzędy konsekracji dziewic. Wydanie wzorcowe, Katowice 2001.
Przygoda W., Apostolstwo osób konsekrowanych, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, Lublin 2006, s. 67–70.
Rincón-Pérez T., Komentarz do kan. 573, w: Uniwersytet Nawarry w Pampelunie, Wydział Prawa Kanonicznego, Kodeks Prawa Kanonicznego. Komentarz, red. nauk. wyd. pol. P. Majer, Kraków 2011, s. 482.
Sczaniecki P., Święty Benedykt, Kraków-Tyniec 2000.
Secondin B., Modlitewna lektura Pisma Świętego, t. 1: Zasady, przykłady i metoda medytacji lectio divina w grupie i dla osób indywidualnych, przekł. A. Ryndak-Laciuga, Kraków 2006.
Secondin B., Modlitewna lektura Pisma Świętego, t. 2: 27 przykładów, aby nauczyć się medytacji Lectio divina, przekł. A. Ryndak-Laciuga, Kraków 2006.
Sobór Watykański II, Dekret Christus Dominus.
Sobór Watykański II, Dekret Presbyterorum ordinis.
Sobór Watykański II, Konstytucja Lumen gentium.
Sobór Watykański II, Konstytucja Sacrosanctum Concilium.
Sobór Watykański II, Konstytucja Dei verbum.
Starowieyski M., Sobory Kościoła niepodzielonego. Część I – Dzieje, Tarnów 1994.
Statut Parafialnej Rady Duszpasterskiej w Archidiecezji Częstochowskiej, w: Aneks do „Okólnika Kurii Metropolitalnej w Częstochowie” nr 6, lipiec–sierpień 2017, s. 29–32.
Stypułkowska B., Biblijna formacja katechetów, Częstochowa 2015.
Stypułkowska B., Indywidualne formy życia konsekrowanego w kontekście Roku życia konsekrowanego, „Częstochowskie Studia Teologiczne” XLIII (2015), s. 117–145.
Stypułkowska B., Perspektywy dla dziewic konsekrowanych żyjących w świecie wynikające z duchowości monastycznej, „Analecta Cracoviensia” 48 (2016), s. 195–222.
Stypułkowska B., Pustelnicy jako indywidualna forma życia konsekrowanego, „Analecta Cracoviensia” (w druku).
Szczepaniec S., Od konsekracji chrzcielnej do stanu życia konsekrowanego, http://www.ifzk.episkopat.pl/dokumenty/konferencja_konsekracja_2015.pdf (2015.04.03).
Święty Hieronim, Z Prologu do komentarza Księgi Izajasza proroka, w: Liturgia godzin. Codzienna modlitwa Ludu Bożego, t. 4. Okres zwykły, tygodnie XVIII–XXXIV, s. 1226–1227.
Święty Benedykt z Nursji, Reguła, Święty Grzegorz Wielki, Dialogi. Księga druga, tłum. A. Świderkówna, Kraków-Tyniec 1994.
Verbraken P. P., Starowieyski M., Ojcowie Kościoła. Panorama patrystyczna, teksty francuskie przeł. M. Starowieyski, S. Kawecki, Warszawa 1991.
Wons K., Jak żyć słowem Bożym na co dzień, Kraków 2000.
Wskazania Konferencji Episkopatu Polski dotyczące homilii mszalnej, (na podstawie Uchwały nr 23/377/2017 z dnia 14 października 2017 r.), http://episkopat.pl/ (21.11.2017).
Załącznik do Uchwały 15/364/2014 Konferencji Episkopatu Polski z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie zatwierdzenia IV przykazania kościelnego i promulgacji jednolitego tekstu przykazań kościelnych po ich nowelizacji wraz z wykładnią, http://www.katecheza.episkopat.pl/index.php/menu/listy-pasterskie-episkopatu/87-nowe-brzmienie-pieciu-przykazan-koscielnych (28.08.2017).
Zatorski W., Usłyszeć słowo Boże. Praktyka lectio divina, Kraków 1999.
Zubert B. W., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Księga II: Lud Boży. Część III: Instytuty życia konsekrowanego i stowarzyszenia życia apostolskiego, Lublin 1990.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Beata Stypułkowska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
