Nowe oblicze polityki w mediach – tabloidyzacja, infotainment, politainment i kreowanie faktów
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.1612Słowa kluczowe:
media, polityka, telewizja, tabloidyzacja, infotainment, politainment, kreowanie faktówAbstrakt
XXI wiek w znacznym stopniu zmienił oblicze mediów. Proces mediatyzacji i tabloidyzacji polityki, która stała się uzależniona w swych funkcjach od środków masowego przekazu i stale jest kształtowana przez interakcje z nimi, dał okazję politykom do zdobycia rozgłosu i znalezienia się w gronie tzw. celebrytów. Kandydaci podobnie jak gwiazdy zabiegają o popularność, biorąc udział w licznych programach telewizyjnych, nie tylko o charakterze publicystycznym, ale także rozrywkowym, gdzie rozpoznawalność i popularność nie wynika z osiągnięć, lecz głównie z aprobaty publiczności. Tradycyjne wiadomości telewizyjne oraz programy publicystyczne mają coraz mniejszy zasięg odbiorców, a tym samym mniejsze znaczenie dla publicznego dyskursu. Sytuacja ta wpłynęła na pojawienie się nowego zjawiska określanego mianem infotainmet, a w przypadku dyskursu politycznego – politainment, w którym debaty polityczne noszą znamiona spektaklu skierowanego do konsumentów zamiast obywateli.Bibliografia
Annusewicz O., Celebrytyzacja polityczna, [w:] Polityka na szczeblu samorządu terytorialnego, red. S. Sulowski, Warszawa 2011, s. 268–278 (Studia Politologiczne, 20).
Apanowicz J., Metodologia ogólna, Gdynia 2002.
Biressi A., Nunn H., The tabloid culture reader, New York 2008.
Boorstin D. J., From news‑gathering to new smaking: a flood of pseudo‑events, [w:] Kuram ve araştırma dergisi, Gazi 2007, s. 251–270.
Daza‑LeTouze C. i in., Warhol’: celebritisation’ as human branding, Conference Paper, Liverpool 2011, https://dspace.stir.ac.uk/handle/ 1893/7120 (25.06.2013).
Dobek‑Ostrowska B., Wiszniowski R., Teoria komunikowania publicznego i politycznego. Wprowadzenie, Wrocław 2007.
Furman W., Public relations: dążenie do panowania czy do porozumienia, [w:] Public relations w czasach mp3 i Internetu, pod red. D. Tworzydło, Z. Chmielewskiego, Rzeszów 2008, s. 71–82.
Gackowski T., Łączyński M., Metody badania wizerunku w mediach czym jest wizerunek. Jak i po co należy go badać, Warszawa 2009.
Goban‑Klas T., Wartki nurt mediów. Ku nowym formom społecznego życia informacji. Pisma z lat 2000–2011, Kraków 2011.
Golinowski J., Tabloidyzacja wizerunku polityki w mediach – anatomia zjawiska, [w:] Odsłony współczesnej polityki, red. J. Golinowski, A. Laska, Bydgoszcz 2012, s. 83–106.
Harmon K., Celebrity Culture, „The Hedgehog Review” – Celebrity Culture, vol. 7 (2005) no. 1, s. 54–122.
Instytut Monitorowania Mediów, Raport Wizja świata, emocje wyzwolone. Co mają nam do zaoferowania cztery najpopularniejsze telewizyjne serwisy informacyjne? Badanie zawartości głównych wydań Panoramy, Wiadomości, Faktów, Wydarzeń w listopadzie 2010 roku, Warszawa, styczeń 2011, http://www.instytut.com.pl/raporty/ IMM/o_firmie/wizja_swiata_emocje_wyzwolone_raport_imm.pdf (2.01.2014).
Jakubowicz K., „Poli‑tabloidization” and the media in Central and Eastern Europe, „Global Media Journal – Polish Edition”, no 1 (4) 2008, s. 1–6.
Jakubowicz K., Media a demokracja w XXI wieku. Poszukiwanie nowych modeli, Warszawa 2012.
Jakubowski J., Konwencja partyjna – festiwal, msza, widowisko. Rola i funkcje masowych wydarzeń politycznych w Polsce, [w:] Odsłony współczesnej polityki, red. J. Golinowski, A. Laska, Bydgoszcz 2012, s. 182–201.
Louw P. E., The media and political process, London–Thousand Oaks–New Delhi 2005.
Maliszewski N., Jak zaprogramować wyborcę?, Warszawa 2008.
Marshall D. P., Celebrity and power: celebrity status as a representation of power in contemporary culture, Montreal 1992.
Mazzoleni G., Schulz W., Mediatization of politics: a challenge for democracy?, „Political Communication”, vol. 16 (1999) no. 3, s. 247–262.
Mider, D. Partycypacja polityczna w Internecie. Studium politologiczne, Warszawa 2008.
Mrozowski M., Media masowe. Władza, rozrywka i biznes, Warszawa 2001.
Niczewski R., Potrzebowski J., Celebryci w ataku. Celebrity effect jako skuteczne narzędzie komunikacji marketingowej, Warszawa 2010.
Nowak E., Komercjalizacja komunikacji politycznej – infotainment i politainment w programach informacyjnych, „Annales Universitatis Mariae Curie‑Skłodowska” 16 (2009) 2, s. 201–2013.
Olczyk T., Politrozrywka i popperswazja. Reklama telewizyjna w polskich kampaniach wyborczych XXI wieku, Warszawa 2009.
Oniszczuk Z., Mediatyzacja polityki i polityzacja mediów. Dwa wymiary wzajemnych relacji, „Studia Medioznawcze” 47 (2011) 4, s. 11–21.
Paleczny T., Zabawa w czasach globalizacji, [w:] Wąż w raju. Zabawa w społeczeństwie konsumpcji, red. R. Kantor, T. Paleczny, M. Banaszkiewicz, Kraków 2011, s. 9–30.
Pawełczyk P., Marketing polityczny w dyktaturze mas, [w:] Problemy współczesnej demokracji w ujęciu socjotechnicznym, red. P. Pawelczyk, Poznań 2005, s. 87–100.
Pidgayetsky V. V, Raport końcowy – NATO Stypendialny program badawczy: Project influence of candidate’s political images on the electorate’s choice: Computer analysis of the first elections to the Supreme Council from the Dniepropetrovsk region results in independent Ukraine, Dniepropetrovsk, 27 June 1997, s. 6, http://www.nato.int/acad/ fellow/ 95–97/pidgajet. pdf. (25.06.2013).
Piontek D., Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce, Poznań 2011.
Pisarek W., Słownik terminologii medialnej, Kraków 2006, s. 118.
Poprawa M., Telewizyjne debaty polityków jako przykład dyskursu politycznego, Kraków 2009.
Ray G. N., Tabloidization of the media: the page three syndrome, http://presscouncil. nic.in/decisions/ oct‑rew-1-239.pdf (5.06.2013).
Street J., Celebrity politicians: popular culture and political representation, „British Journal of Politics & International Relations” nr 6 (4) 2004, s. 435–452.
Szynol A., Tabloidyzacja programów informacyjnych na przykładzie wrocławskich stacji telewizyjnych, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne” (2013) 1, s. 199–214.
Trutkowski C., Społeczne reprezentacje polityki, Warszawa 2000.
Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2011 nr 21 poz. 112).
Volek J., Commercialization and tabloidization of Czech quality press: key dilemmas of newspaper editors twenty years after collapse of old media system, www.ptks.pl/konf_chicago_volek.pdf (5.06.2013).
Wojtkowski Ł., Mediatyzacja polityki. Amerykańska kampania prezydencka 2008, Toruń 2012.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.