Zdrowy rozsądek czy bezkrytyczny optymizm? Wokół perswazji w przekazie reklamy społecznej „Kopiuj-wklej. Pokaż mi ten lepszy świat”
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.2608Słowa kluczowe:
reklama społeczna, zaufanie, zaufanie społeczne, perswazja, działania odbiorcy, argumentacja emocjonalnaAbstrakt
Zdrowy rozsądek czy bezkrytyczny optymizm? Wokół perswazji w przekazie reklamy społecznej „Kopiuj-wklej. Pokaż mi ten lepszy świat”. Celem artykułu jest zbadanie, czy środki perswazji w reklamie społecznej dążą do wzbudzenia w odbiorcach zaufania, czy wręcz przeciwnie, kreują w nim ostrożność. Czy dzięki środkom perswazji odbiorca zachowuje zdrowy rozsądek, czy jednak bezkrytycznie ufa przekazywanej treści? Reklama społeczna ma za zadanie wzbudzać w odbiorcach skrajne emocje, uwalniać ich empatię, kreować postawy i wskazywać wzorce zachowania. Na podstawie kampanii „Kopiuj-wklej. Pokaż mi ten lepszy świat”, odnoszącej się do wzorców obecnych w domach, które przekładają się później na dorosłe życie głównych bohaterów – dzieci, przeanalizowano „perswazję społeczną” pod kątem takich postaw i wzorów zachowania, wychowania. Spot to istotny materiał badawczy, ponieważ przedstawia dwie skrajnie odmienne sytuacje życiowe, które każdy z nas doskonale zna, a o których rzadko się mówi. Komunikacja w rodzinie i walka z przemocą, szczególnie wobec dzieci, to wciąż temat okryty milczeniem.
Bibliografia
Bogunia-Borowska M., Reklama jako tworzenie rzeczywistości społecznej, Kraków 2004.
Böhner G., Wänke M., Postawy i zmiana postaw, przekł. J. Radzicki, Gdańsk 2004.
Centrum Badania Opinii Społecznej, Zaufanie społeczne, „Komunikat z Badań” nr 18/2016, s. 2–20.
Doliński D., Psychologiczne mechanizmy reklamy, Sopot 2003.
Frykowski M., Zaufanie społeczne mieszkańców Łodzi, Łódź 2005.
Gajlewicz M., Techniki perswazyjne. Podstawy, Warszawa 2009.
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analiza prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2009.
Harwas-Napierała B., Komunikacja w rodzinie ujmowana jako system w relacji rodzice–dzieci, „Obrazy Życia Rodzinnego z Perspektywy Interdyscyplinarnej. Roczniki Socjologii Rodziny” XVII/2006, s. 221–233.
http://kampaniespoleczne.pl/ (20.05.2017).
Inny słownik języka polskiego, t. 2, red. M. Bańko, Warszawa 2000.
Jachnis A., Terelak J. F., Psychologia konsumenta reklamy, Bydgoszcz 1998.
Jarosz E., Kurkowski C., Przemoc w wychowaniu w świetle opinii społecznej oraz relacji rodziców” – zarys problemu na tle monitoringu Rzecznika Praw Dziecka, „Problemy Wczesnej Edukacji” 4 (31)/2015, s. 151–159.
Kampania społeczna „KOPIUJ-WKLEJ. Pokaż mi ten lepszy świat” (teledysk), https://www.youtube.com/watch?v=ypvGDNJv1uo&t=2s (20.05.2017).
Korolko M., Sztuka retoryki, Warszawa 1990.
Kotler P., Armstrong G., Principles of Marketing, Prentice Hall, Inc. 5th ed. Englewood Cliffs, New York 1991.
Perswazja, w: Słownik Języka Polskiego on-line, https://sjp.pl/perswazja (19.05.2017).
Pirus A., Znaki na sprzedaż. W stronę integracyjnej teorii reklamy, Kraków 2005.
Pratkanis A., Aronson E., Wiek propagandy, przeł. J. Radzicki, M. Szuster, Warszawa 2003.
Propaganda dobrych serc, czyli rzecz o reklamie społecznej, red. D. Maison, P. Wasilewski, Kraków 2008.
Putman R., Demokracja w działaniu: tradycje obywatelskie we współczesnych Włoszech, Kraków 1995.
Reeves B., Nass C., Media i ludzie, przeł. H. Szczerkowska, Warszawa 2000.
Rodzinne kopiowanie i wklejanie, w: http://kampaniespoleczne.pl/rodzinne-kopiowanie-i-wklejanie/ (20.05.2017).
Shubina I., Reklama społeczna a komunikat perswazyjny, „Media – Kultura – Społeczeństwo” (2010) 5, s. 187–199.
Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2012.
Sztompka P., Zaufanie. Fundament społeczeństwa, Kraków 2007.
Toscani O., Reklama; uśmiechnięte ścierwo, tłum. M. Misiorny, Warszawa 1997.
Zwoliński A., Słowo w relacjach społecznych, Kraków 2003.
Ziółkowski M., Wiedza, jednostka, społeczeństwo, Warszawa 1989.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
