Specyfika i wartość sloganu reklamowego. Studium reklamy kosmetyków na łamach magazynu „Glamour”
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.3845Słowa kluczowe:
reklama prasowa, reklama kosmetyków, prasa kobieca, wartość, wartościowanie, struktura składniowa, budowa sloganuAbstrakt
Specyfika i wartość sloganu reklamowego. Studium reklamy kosmetyków na łamach magazynu „Glamour”. Reklama jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Obecnie towarzyszy nam na każdym kroku, bombardując nas obietnicami „lepszej”, bardziej „kolorowej przyszłości”. Sugeruje nam, że dzięki niej „życie jest piękne”, na co również zwraca uwagę jedna ze znanych marek perfum. Jak wiadomo, najbardziej zapadającym w pamięć elementem reklamy jest jej slogan. Język haseł reklamowych stale się zmienia, więc czasami klasyfikacje z ostatnich lat, szczególnie te dotyczące struktury składni, mogą być niewystarczające. Co więcej, warto także pochylić się nad wartościami i wartościowaniem sloganów, które nadają reklamie oryginalności, jednocześnie wywołując w odbiorcy pozytywne emocje, poczucie radości czy wyjątkowości. Niniejsza publikacja skupia się na sloganach, występujących w reklamie prasowej kosmetyków w magazynie „Glamour” w latach: 2014 oraz 2016. Uzyskane wyniki zachęcają do dalszych badań tego słowa w hasłach reklamowych.
Bibliografia
Benedict A., Komunikacja wizerunkowa w reklamie, Wrocław 2015.
Benedikt A., Reklama jako proces komunikacji, Wrocław 2004.
Bralczyk J., Język na sprzedaż, Gdańsk 2004.
Chłopicki W. i Świątek J., Angielski w polskiej reklamie, Warszawa–Kraków 2000.
Dąbrowska-Cendrowska O., Magazyny rozrywkowo-plotkarskie na polskim rynku prasowym w latach 1994–2015 – charakterystyka segmentu prasowego, „Rocznik historii prasy polskiej” 20 (2017) z. 1, s. 81–101.
Dubisz S., Sytuacja języka polskiego w minionym stuleciu (1918–2018), „Poradnik Językowy” 2018 nr 8, s. 7–25.
Heath R., Uwieść podświadomość, Sopot 2014.
Jakobson R., Poetyka w świetle językoznawstwa, przeł. K. Pomorska, w: Współczesna teoria badań literackich za granicą, t. 2, red. H. Markiewicz, Kraków 1976, s. 23–69.
Jakosz M., Polskie nekrologii w prasie – sposoby wartościowania językowego (na przykładzie „Gazety Wyborczej”), „Postscriptum Polonistyczne” 2010 nr 2, s. 219–235.
Jodłowski S., Podstawy polskiej składni, Warszawa 1976.
Kall J., Reklama, Warszawa 1995.
Kamińska-Szmaj I., Slogan reklamowy – budowa składniowa, „Poradnik Językowy” 1996 z. 4, s. 13–22.
Kochan M, Slogany w reklamie i polityce, Warszawa 2003.
Kopalińsk W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1968.
Kozłowska A., Wizerunek kobiety dojrzałej w reklamie prasowej kosmetyków, „Kwartalnik Kolegium Ekonomiczno-Społecznego Studia i Prace” 2011 nr 2, s. 189–210.
Kwarcik B., Co trzeba wiedzieć o reklamie, Kraków 1992.
Lisowska-Magdziarz M., Dokąd zmierza reklama?, w: Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2012, s. 500–514.
Lizończyk I. Today. Tomorrow. Toyota. Językowa analiza sloganów reklamowych w przemyśle samochodowym, „Kultura i Polityka: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie” 2011 nr 10, s. 77–87.
Łodzian-Garbowska J., Efektywność reklamy, Warszawa 1996.
Maciołek M., Przejawy tendencji do ekonomiczności środków językowych w zakresie wymowy i podsystemu fonologicznego, „Linguarum Silva” 2015 nr 4, s. 185–207.
Maison D., Aktywator kontra ceramidy, „Charaktery” 1999 nr 7, s. 22–23.
Michalczyk S., Uwagi o analizie zawartości mediów, „Rocznik Prasoznawczy” 2009 nr 3, s. 95–109.
Ostrom L., Perfumy: Stulecie zapachów, tłum. E. Świerczyńska, Białystok 2017.
Puzynina J., Język wartości, Warszawa 1992.
Puzynina J., Problemy wartościowania w języku i tekście, „Etnolingwistyka” 16 (2004), s. 179–189.
Słownik języka polskiego, www.sjp.pwn.pl (28.01.2019).
R.S., Co piszą o języku: Reklamy, „Poradnik Językowy” 1994 nr 8, s. 69–70.
Reboul O., Kiedy słowo jest bronią, w: Język i społeczeństwo, red. M Głowiński, Warszawa 1980, s. 299–338.
Rosińska A., Jak reklamuje się perfumy, „Poradnik Językowy” 2004 nr 1, s. 65–73.
Szczepaniak K., Zastosowanie analizy treści w badaniach artykułów prasowych – refleksje metodologiczne, „Folia Sociologica” 2012 nr 42, s. 83–112.
Sztucki T., Encyklopedia marketingu: definicje, zasady, metody, Warszawa 1998.
Turniak M., Różnice kulturowe w semantyce sloganów kulturowych, „Studia i Monografie” 2014 nr 54, s. 368–397.
Walden-Kozłowska A. i Sienkiewicz M., Analiza roli opakowań w reklamie prasowej kremów kosmetycznych (na przykładzie miesięcznika „Twój Styl”), „Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Krakowie” 1999 nr 530, s. 51–70.
Widerski J., Frazeologia sloganów reklamowych, „Gospodarka Rynek Edukacja” 16 (2015) nr 3, s. 41–44.
Wieczorek U., Wartościowanie, perswazja, język, Kraków 1999.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
