Odpowiedzialność nadawców radiowych i telewizyjnych za emitowane treści na gruncie ustawy medialnej oraz jej egzekwowanie przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji

Abstrakt

Artykuł 18 ustawy o radiofonii i telewizji zawiera m.in. zapisy mówiące o tym, że nadawcy radiowi i telewizyjni nie mogą emitować audycji, które propagują działania sprzeczne z prawem, poglądy sprzeczne z moralnością i dobrem społecznym; które zawierają treści dyskryminujące ze względu na rasę, płeć lub narodowość, które nie szanowałyby uczuć religijnych odbiorców, a zwłaszcza godziłyby w chrześcijański system wartości. Unormowania wskazują także na zakaz emisji audycji mogących zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich. W referacie zostały przedstawione przykłady nadawania audycji, których treści sprzeciwiają się regulacjom artykułu 18. Są to przypadki, które zostały poddane kontroli Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, ponieważ to organ regulacyjny w świetle ustawy o radiofonii i telewizji jest uprawniony do egzekwowania ustawowych unormowań i pociągania nadawców do odpowiedzialności. Pokazana też została aktywność Rady dotycząca tworzenia szczegółowych przepisów w zakresie ochrony najmłodszych odbiorców przed szkodliwymi treściami. W artykule znajduje się także ocena poczynań samej Krajowej Rady właśnie w obszarze nadzoru programowego nad nadawcami.