Postulat infoetyki. Infoetyka jako prawo miłości dla współczesnej mediosfery
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.450Słowa kluczowe:
infoetyka, etyka, etyka chrześcijańska, prawo moralne, dziennikarstwo, nowe mediaAbstrakt
Współczesna przestrzeń medialna ze względu na pojawianie się w niej nowych technologii informacyjnych mających specyficzne cechy, potrzebuje ponownego podjęcia zagadnienia etyki mediów, szczególnie etyki dziennikarskiej. Stąd postulat infoetyki przedstawiony przez papieża Benedykta XVI. Nie jest to dziedzina nowa, ponieważ odwołuje się do Prawa Bożego i osiągnięć chrześcijańskiej etyki, także tej dziennikarskiej. Tym samym traktujemy ją jako z jednej strony etykę normatywną z warunkującymi normy wartościami, a z drugiej jako prawo moralne odwołujące się do fundamentów myśli chrześcijańskiej. Ujęta w takie ramy infoetyka dotyczy niespotykanych dotąd problemów zarówno internetu, jak i tradycyjnych mediów. Zmiany charakteru pracy dziennikarza to powód formułowania uzupełnionych kodeksów etycznych. Same zasady w nich formułowane jednak nie wystarczą. Dlatego podstawowym kryterium infoetycznym, ale także każdego postępowania etycznego, jest miłość.Bibliografia
Augustyn św., O naturze dobra, [w:] Dialogi i pisma filozoficzne, Warszawa 1954, s. 169–187.
Baczyński A., Człowiek w sieci mediów. Infoetyka zamiast „audience”, „Studia Socialia Cracoviensia” 2010, nr 2, s. 49–60.
Baudrillard J., Le Xerox et l’infini, „Traverses” 1988, nr 44/45.
Benedykt XVI, Szukanie prawdy, by się nią dzielić. Orędzie na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, „L’Osservatore Romano” 2008, nr 3, s. 9.
Ciżkowicz B., Ciemne strony sieci, [w:] Media i społeczeństwo – nowe strategie komunikacyjne, red. M. Sokołowski, Toruń 2008, s. 304–313.
Czarnecki P., Etyka mediów, Warszawa 2008.
Drożdż M., Etyczne orientacje w mediosferze, Tarnów 2006.
Goban-Klas T., Cywilizacja medialna. Geneza, ewolucja, eksplozja, Warszawa 2005.
Grabowski R. F., Konflikt między prawem do intymności i życia prywatnego a prawem do informacji, [w:] Dziennikarski etos. Z wybranych zagadnień deontologii dziennikarskiej, red. Z. Kobylińska, Olsztyn 1996, s. 186–209.
Horton D., Wohl R., Mass communication and para-social interaction: observations on intimacy at a distance, „Psychiatry” 1956, nr 19, s. 215–229.
Jastrzębski J., Etyka dziennikarska i nowe media, [w:] Nowe media – nowe w mediach, red. I. Borkowski, A. Woźny, Wrocław 2001, s. 34–45.
Kant I., Uzasadnienie metafizyki moralności, Warszawa 1984.
Levinson P., Nowe nowe media, Kraków 2010.
Miczka T., Multimedia – „multi” w mediach… Nowe szanse i zagrożenia kultury i komunikacji, [w:] Kultura, język, edukacja, red. R. Mrózek, Katowice 1998, s. 38–51.
O’Neill O., Etyka Kantowska, [w:] Przewodnik po etyce, przeł. W. Bober, red. P. Singer, Warszawa 1998, s. 214–225.
Raś D., Nowe media, nowe społeczności, nowa etyka?, [w:] Na skrzyżowaniu dróg, red. J. Mastalski, B. Mielec, Kraków 2011, s.61–75.
Ratzinger J., Prawda, wartości, władza. Kiedy społeczeństwo można uznać za pluralistyczne, Kraków 1996.
Sareło Z. Media w służbie osoby. Etyka społecznego komunikowania, Toruń 2002.
Sobczyk D., Sposoby porozumiewania się w Internecie, [w:] Komunikacja społeczna w świecie wirtualnym, red. M. Wawrzak-Chodaczek, Toruń 2008, s. 50–60.
Struzik E., Problem komunikacji w rzeczywistości wirtualnej…, [w:] Człowiek a światy wirtualne, red. A Kiepasa, M. Sułkowska, M. Wołek, Katowice 2009, s. 92–107.
Ślipko T., Zarys etyki ogólnej, Kraków 2002.
Tischner J., Myślenie według wartości, Kraków 2000.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2013 Paulina Biegaj
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
