Media publiczne jako sfera wpływów politycznych. Przegląd układów partyjnych we władzach spółek medialnych na przestrzeni ostatnich 20 lat

Autor

  • Agata Dziekan-Łanucha Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.780

Słowa kluczowe:

media publiczne, niezależność, partia polityczna, rada nadzorcza, zarząd, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji

Abstrakt

Koncepcja mediów publicznych zakładała ich separację od władz państwowych i wpływów partyjnych. Założenia nie udało się osiągnąć. Artykuł pokazuje mechanizm upolityczniania zarządów i rad nadzorczych stojących na czele spółek medialnych Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. Jego celem było prześledzenie składu personalnego tych instytucji oraz określenie orientacji politycznych poszczególnych osób. Rozprawa zwraca też uwagę na Krajową Radę Radiofonii i Telewizji jako jeden z elementów upartyjniania mediów publicznych.

Bibliografia

Materiały źródłowe

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności, Warszawa, marzec 1999, s. VI, materiał Biura KRRiT, niepublikowany.

Uchwała Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nr 190/2006 z dnia 24 kwietnia 2006 roku, materiał Biura KRRiT, niepublikowany.

Uchwała Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nr 310/2006 z dnia 14 czerwca 2006 roku, materiał Biura KRRiT, niepublikowany.

Uchwała nr 585/2004 z dnia 30 listopada 2004 roku w sprawie ustalenia sposobu postępowania dotyczącego sytuacji mandatu Marka Ostrowskiego w radzie nadzorczej Telewizji Polskiej SA, materia Biura KRRiT, niepublikowany.

Uchwała Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 1995 roku, sygn. akt. W6/95.

Ustawa z 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji oraz ustawy o opłatach abonamentowych, Dz. U. z 2010, nr 152, poz. 1023.

Wydawnictwa zwarte

Adamczyk W., Media masowe w procesie budowania demokracji w Polsce (1989–1995), Poznań 1999.

Dobek-Ostrowska B., Przemiany systemu medialnego w Polsce po 1989 roku, [w:] Współczesne systemy komunikowania, red. B. Dobek-Ostrowska, Wrocław 1997, s. 84–99.

Garlicki L., Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Warszawa 1999.

Mielczarek T., Między monopolem a pluralizmem. Zarys dziejów środków komunikowania masowego w Polsce w latach 1989–1997, Kielce 1998.

Miżejewski M., Transformacja telewizji w Polsce po roku 1989 na tle zmian politycznych, Przemyśl 2005.

Prawo radiofonii i telewizji w świetle standardów europejskich, red. C. Banasiński, Warszawa 2001.

Sobczak J., Radiofonia i telewizja. Komentarz do ustawy, Zakamycze 2001.

Zygadło J., Prawo radiofonii i telewizji, [w:] Mass media w systemie komunikacji społecznej w Polsce, red. A. Kudłaszczyk, A. Małkiewicz, R. Karpiński, Wrocław 1995, s. 65–72.

Artykuły naukowe

Mielczarek T., Pierwsze lata działalności Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1993–1997), „Zeszyty Prasoznawcze” 1997, nr 3–4, s. 80–91.

Mielczarek T., Telewizja Polska SA w latach 1994–1996, „Zeszyty Prasoznawcze” 1996, nr 3–4, s. 58–72.

Żurawski J. A., Odwołanie rad nadzorczych w publicznym radiu i telewizji, „Aktualności Telewizyjne” 1999, nr 3, s. 142–151.

Żurawski J. A., Uchwalona przez Sejm nowelizacja ustawy o RTV, „Aktualności Telewizyjne”, 1999, nr 1, s. 143–153.

Teksty prasowe

Bronisław Wildstein odwołany z funkcji prezesa TVP, www.wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Bronislaw-Wildstein-odwolany-z-funkcji-prezesa-TVP,wid,8748799,wiadomosc.html?ticaid=110cda (20.06.2013).

Do 8 listopada kandydatury do Rady Nadzorczej TVP i Polskiego Radia, www.polskatimes.pl/artykul/310888,do-8-listopada-kandydatury-do-rady-nadzorczej-tvp-i,id,t.html (23.06.2013).

Gluza R., Rada ministrów, „Press” 2003, nr 3, s. 33–37,

Heller A., Zasada Strąka, „Polityka” 1998, nr 23, s. 46.

Janecki S., Stachura-Wojtkowska Z., Titanic z Woronicza, „Wprost” 08.11.1998, s. 48.

KRRiT: Uwolnić telewizję, „Rzeczpospolita” 1996, nr 64, s. 3.

Kublik A., Czabański i Targalski zawieszeni, www.wyborcza.pl/1,76842,5950980,Czabanski_i_Targalski_zawieszeni.html (22.03.2014).

Kublik A., Polskie Radio odzyskane nie tylko dla PiS, „Gazeta Wyborcza” 2006, nr 139, s. 5.

Kublik A., Skok na telewizję, „Gazeta Wyborcza” 2005, nr 127, s. 6.

Kublik A., Urbański nie chce odejść, www.wyborcza.pl/1,76842,6083262,Urbanski_nie_chce_odejsc.html (24.03.2014).

Nie widzę kolegów na ekranie, „Gazeta Wyborcza” 1995, nr 24, s. 4.

Pap: Ruszył proces za złogi gierkowsko-gomułkowskie, www.hfhr.org.pl/precedens/media-o-nas/pap-ruszyl-proces-za-zlogi-gierkowsko-gomulkowskie.html (22.03.2014).

Pat we władzach telewizji publicznej, „Gazeta Wyborcza” 2005, nr 120, s. 4.

Piotr Farfał z zarządu TVP zawieszony. Zemsta za Targalskiego?, www.wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,5971668,Piotr_Farfal_z_zarzadu_TVP_zawieszony__Zemsta_za_Targalskiego_.html (23.03.2014).

Sarzyński P., Zwycięzcy biorą wszystko, „Polityka” 1997, nr 33, s. 16.

Stachura Z., Przerzucanie kanałów, „Wprost”, 01.11.1998, s. 54.

Urbański – nowy prezes TVP, www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/urbanski;-;nowy;prezes;tvp,109,0,226925.html (20.06.2013).

Zalewska L., Zdort M. D., Polityczne media publiczne, „Rzeczpospolita” 2002, nr 85, s. 16.

Pobrania

Opublikowane

2014-11-01

Numer

Tom 6 Nr 2 (2014): Wykluczenie społeczne

Dział

Rozprawy, opracowania

Licencja

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.