Komunikaty urzędowe jako instrument ograniczający wolność mediów
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.981Słowa kluczowe:
komunikaty urzędowe, prawo prasowe, wolność mediów, środki masowego komunikowaniaAbstrakt
Komunikaty urzędowe stanowiły od zawsze i stanowią nadal instrument ograniczający wolność mediów. Dlatego powinno się dążyć do ich całkowitego wyeliminowania, a przynajmniej znacznego ograniczenia. Analiza polskiego ustawodawstwa świadczy natomiast o tendencji odwrotnej. Obecna regulacja jest bardzo restrykcyjna, dotyczy mediów (a nie tylko prasy codziennej). Niedawne zmiany jeszcze ją zaostrzyły, znacznie poszerzając krąg podmiotów uprawnionych do publikacji tych komunikatów. Przygotowywany projekt nowelizacji zdaje się nie dostrzegać żadnego problemu i w dalszym ciągu utrzymuje odpowiedzialność redaktorów naczelnych za uchylanie się od publikacji komunikatów urzędowych.Bibliografia
http://bip.pap.pl/cgi-bin/main.pl?strona=statut (7.05.2014).
http://orka.sejm.gov.pl/Druki7ka.nsf/0/C1A63EA8AC33D521C1257A1C0041CD3A/%24File/459.pdf (7.05.2014).
Bajka Z., Historia mediów, Kraków 2008.
Czarny-Drożdżejko E., Dziennikarskie dochodzenie prawdy a przestępstwo zniesławienia w środkach masowego komunikowania, „Prace Instytutu Prawa Własności Intelektualnej UJ” 2005 z. 90, s. 64 i 386–391.
Dmochowski A., Medialne kręcenie lodów, „Gazeta Polska Codzienna” z 27 VI 2013, nr 546, s. 10.
Dobosz I., Prawo prasowe. Podręcznik, wyd. II, Warszawa 2011.
J. T., Komunikat, [w:] Encyklopedia wiedzy o prasie, red. J. Maślanka, Wrocław 1976, s. 121.
Kodeks karny wykonawczy z 6 VI 1997 r., Dz.U. Nr 90 poz. 557.
List rzecznika prasowego rządu z 4 XI 1987 r., „Tygodnik Powszechny” nr 45 (1987), s. 2.
Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1997.
Mielczarek T., Monopol, pluralizm, koncentracja. Środki komunikowania masowego w Polsce w latach 1989–2006, Warszawa 2007.
Mika I. B., Komunikaty i ogłoszenia, [w:] Prawo mediów, pod red. J. Barty, R. Markiewicza i A. Matlaka, Warszawa 2008, s. 425–460.
Pietrzak M., Reglamentacja wolności prasy w Polsce 1918–1939, Warszawa 1963.
Prasa, radio i telewizja w świecie: informator, pod red. B. Golki, Warszawa 1980.
Rozporządzenie Rady Ministrów z 8 I 2002 r. w sprawie organizacji i zadań rzeczników prasowych w urzędach organów administracji rządowej, Dz.U. Nr 4 poz. 36.
Słownik języka polskiego, pod red. M. Szymczaka, t. 3, Warszawa 1989.
Ustawa z 29 I 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie, Dz.U. Nr 31 poz. 206 ze zm.
Ustawa z 31 VII 1997 r. o Polskiej Agencji Prasowej, Dz.U. Nr 107 poz. 687 ze zm.
Ustawa z 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa, Dz.U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1590 t.j. ze zm.
Ustawa z dnia 22 III 1990 r. o likwidacji RSW „Prasa – Książka – Ruch”, Dz.U. Nr 21 poz. 125 ze zm.
Ustawodawstwo prasowe. Zbiór ustaw, rozporządzeń i okólników oraz orzecznictwa sądów, oprac. L. Zieleniewski, t. 1, Warszawa 1933.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.