Radio and the Church – a Historical Glance
DOI:
https://doi.org/10.15633/pch.668Słowa kluczowe:
Radio, evangelisation, Church, mass communication, Church documentsAbstrakt
Radio is a very powerful mass communication medium. In radio broadcasting, one can hear the echo of Christ’s words to his apostles in the missionary discourse: “You received without charge, give without charge…What you hear in whispers, proclaim from the house tops” (Mt 10,8b.27). Although the Church uses radio as a means to transmit the Good News of salvation, and we as human beings receive radio transmissions as a part of our daily life, we barely stop to think and reflect upon the underlying aspects of radio as a means of communication. In this paper, the Author endeavours to give a historical overview of what makes radio an important medium for evangelisation according to four key documents of the Church, while also studying the underlying theological positions found in these documents. These documents enable us to study radio as a broadcasting medium, highlighting the possible reactions of the Church to radio and how the Church changed its stance on radio over the years. The reason for focussing specifically on radio is for two particular reasons: from the very beginning, the Church has considered radio as a means for evangelising the masses. Notwithstanding this, what is going to be discussing in the paper can be equally applied to Television as a mass communication medium. Secondly, the Church took an active role in radio broadcasting by asking Guglielmo Marconi himself to construct the Vatican Radio in 1931. The documents of the Church also offer us a theology of radio as a mass communication medium, with unity, progress and evangelisation being the fundamental aspects. Church documents posit that not everything should be broadcasted over radio but only messages which bring about peace and unity.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Carl-Mario Sultana
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).