Pedagogiczne aspekty duszpasterskiej działalności bł. ks. Władysława Bukowińskiego
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.2016Słowa kluczowe:
Kazachstan, Bukowiński, pedagogia, duszpasterstwo, łagryAbstrakt
Beatyfikacja ks. Władysława Bukowińskiego zwraca uwagę na podejmowaną przez niego działalność duszpasterską. Posiada ona wyraźny rys pedagogiczny, który wyraża się w wychowawczej trosce o wszechstronny rozwój powierzonych mu osób. Błogosławiony, dostosowując swe działania do ekstremalnych warunków życia w łagrze, a także do trudnych warunków duszpasterzowania bez kościoła, wypracował autorskie formy tej działalności. Podstawową kategorią jego pedagogii było spotkanie z drugim człowiekiem oraz towarzyszący temu spotkaniu dialog. Dzięki nim docierał do wielu osób, przekazując im prawdę o miłości Boga i ludzkiej godności. Pedagogia ks. Bukowińskiego posiada cechy charakteryzujące proces wychowania, zakładający afirmację ludzkiej godności, permanencję, intraakcyjność, dwustronną relację z innymi, transgresyjność i nieokreśloność. Zaangażowanie ks. Władysława napotykało na sprzeciw ze strony komunistycznych władz i wyrażało się w represjach i prześladowaniach. Niezłomna postawa błogosławionego była ważnym czynnikiem budującym jego autorytet i wpływającym na postawy innych.Bibliografia
Beatyfikacja ks. Bukowińskiego Apostoła Kazachstanu, http://pl.radiovaticana.va/news/2016/09/11/beatyfikacja_ks_bukowi%C5%84skiego_aposto%C5%82a_kazachstanu/1257363 (3.10.2016).
Bukowiński W., Historia nauczycielką życia (Historia Polski pisana w łagrze), red. J. Nowak, Kraków 2007.
Bukowiński W., Listy, red. J. Nowak, Kraków 2007.
Bukowiński W., Wspomnienia z Kazachstanu, Warszawa 2016.
Bukowiński W., Wybór wspomnień i informacji dla moich przyjaciół, red. J. Nowak, Kraków 2007.
Dla moich przyjaciół. Wyjątki ze „Wspomnień”, „Historii Polski” i „Listów” Sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego, red. J. Nowak, Kraków 2008.
Jan Paweł II, List Juvenum patris w 100. rocznicę śmierci św. Jana Bosko (31.01.1988).
Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa 1996.
Lenik D., Ze Wschodu na Zachód… Ewangeliczne drogi ks. W. Bukowińskiego. Refleksje dla cierpiących i zagubionych oraz dla zdrowych i szczęśliwych. Droga Krzyżowa, Bielsko-Biała 2007.
Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie, Kraków 2006.
Nowak J., Apostoł Kazachstanu. Sługa Boży ks. Władysław Bukowiński (1904–1974), Kraków 2006.
Nowak J., Misjonarz Wschodu sługa Boży ks. Władysław Bukowiński, Kraków 2008.
Nowak J., Najbliżsi przyjaciele ks. Władysława Bukowińskiego – ks. Bronisław Drzepecki i ks. Józef Kuczyński, Kraków 2009.
Nowak J., Nie dałem się nigdy zatruć nienawiścią… Życie ks. Władysława Bukowińskiego w świetle cnót chrześcijańskich (w perspektywie procesu beatyfikacyjnego), Kraków 2016.
Nowak J., Niezłomny Pasterz. Duszpasterstwo ks. Władysława Bukowińskiego w Kazachstanie w latach 1950–1974, Kraków 2013.
Nowak J., Świadek. Życie i działalność Sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego, apostoła Kazachstanu, Kraków 2009.
Nowak J., Vianney Wschodu. Ks. Władysław Bukowiński, Kraków 2010.
Nowak M., Dialog w wychowaniu, „Pedagogia Christiana” 25 (2010), s. 85–103.
Sługa Boży ks. Władysław Bukowiński (1904–1974). Materiały z sympozjum zorganizowanego w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach 23 czerwca 2007 roku w pierwszą rocznicę rozpoczęcia procesu kanonizacyjnego, red. J. Nowak, Kraków 2007.
Spotkałem człowieka. Ks. Władysław Bukowiński w pamięci wiernych i przyjaciół, cz. 1, oprac. W. J. Kowalów, Biały Dunajec–Ostróg 2001.
Spotkałem człowieka. Ks. Władysław Bukowiński w pamięci wiernych i przyjaciół, cz. 2, oprac. W. J. Kowalów, Biały Dunajec–Ostróg 2006.
Sujak E., Życie jako zadanie, Warszawa 1978.
Śliwerski B., Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości, Kraków 2012.
Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2015.
Tarnawski J., Problem chrześcijańskiej pedagogiki egzystencjalnej, „Collectanea Theologica” 44 (1974), s. 5–23.
Tchorzewski A. M. de, Wychowanie, [w:] Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. 7, red. T. Pilch, Warszawa 2008, s. 667.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).