Tożsamość człowieka w pedagogicznym kontekście nowoczesnych technologii mass mediów

Autor

  • Łukasz Ryszka Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.1999

Słowa kluczowe:

mass media, kultura, społeczeństwo, wychowanie

Abstrakt

Współczesne media stały się zjawiskiem masowym i wszechobecnym, dlatego wywierają wpływ na percepcję świata przez widzów oraz sprzyjają tworzeniu nowego kulturowego obrazu rzeczywistości. Jednocześnie widz – odbiorca, staje się również kreatorem tejże rzeczywistości. W kontekście oceny roli mediów nasuwa się jednak pytanie, czy człowiek w świecie wszechobecnego „nadzoru” mediów może być wolny i zachować atrybuty podmiotowego istnienia, w tym swojej wolności? W kontekście współczesnej socjalizacji, zwłaszcza młodego pokolenia, która przebiega zupełnie inaczej niż dawniej, zasadne wydaje się zadawanie wciąż na nowo pytania o to, w jaki sposób dzisiejsze mass media kształtują tożsamość człowieka i na nią wpływają. Wcześniej człowiek otrzymywał wzory kultury w kręgu najbliższego otoczenia, jakie stanowiła dla niego rodzina czy wspólnota narodowa. Współczesne systemy informacyjne porównuje się często do sił natury, które nadają nowy kształt społeczeństwu. Z punktu widzenia pedagogiki najistotniejszym elementem jest jednak działanie nad wykryciem i przeciwdziałaniem błędom niewłaściwego korzystania z mass mediów. Chodzi więc o przygotowanie człowieka do ich odbioru, ale również właściwego współtworzenia.

Bibliografia

Czubkowska S., Homo sapiens, homo ludens, homo fejsbukus, http://biznes.interia.pl/wiadomosci/news/homo­‑sapiens­‑homo­‑ludens­‑homo­‑fejsbukus,1889377,4199 (25.05.2016).

Daniluk M., Zaciera się różnica pomiędzy telewizją a internetem, http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/zaciera­‑sie­‑roznica­‑pomiedzy­‑telewizja­‑a­‑internetem, zob. także, http://www.interactcongress.eu/index.html (25.05.2016).

Sobór Watykański II, Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis.

Dijk v. J., Społeczne aspekty nowych mediów, przekł. J. Konieczny, Warszawa 2010.

Goban­‑Klas T., Cywilizacja medialna. Geneza, ewolucja, eksplozja, Warszawa 2005.

Grzywak­‑Kaczyńska M., Trud rozwoju, Warszawa 1988.

Fedorowicz A., Wyznawcy logo, „Focus” 17.09.2011, s. 67–69.

Friedman T. L., Lexus i drzewo oliwne. Zrozumieć globalizację, przeł. T. Hornowski, Poznań 2001.

Hejnicka­‑Bezwińska T., Pedagogika ogólna, Warszawa 2008.

Iwanicka A., Kompetencje medialne a przyszłość zawodowa pokolenia Google, w: Kultura mediów, ciało i tożsamość – konteksty socjalizacyjne i edukacyjne, red. W. Jakubowski, S. Jaskulska, Kraków 2011, s. 165–175.

Jakubowski W., Media, tożsamość i edukacja, w: Kultura mediów, ciało i tożsamość – konteksty socjalizacyjne i edukacyjne, red. W. Jakubowski, S. Jaskulska, Kraków 2011, s. 15–31.

Jankowski D., Pedagogika kultury. Studia i koncepcja, Kraków 2006.

Jaskulska S., Wychowanie instant. Na przykładzie programu telewizyjnego „Superniania”, w: Kultura mediów, ciało i tożsamość – konteksty socjalizacyjne i edukacyjne, red. W. Jakubowski, S. Jaskulska, Kraków 2011, s. 33–41.

Kłosowska A., Kultura masowa, Warszawa 1980.

Mastalski J., Chrześcijanin wobec agresji w rodzinie, Kraków 2006.

Mistewicz E., Marketing narracyjny. Jak budować historie, które sprzedają, Gliwice 2011.

Strykowski W., Kompetencje medialne: pojęcia, obszary, formy kształcenia, w: Kompetencje medialne społeczeństwa wiedzy. Media a edukacja, red. W. Strykowski, W. Skrzydlewski, Poznań 2004, s. 31–40.

Tyszka Z., Rodzina w świecie współczesnym – jej znaczenie dla jednostki i społeczeństwa, w: Pe­da­gogika społeczna. Człowiek w zmieniającym się świecie, red. T. Pilch, I. Lepalczyk, Warszawa 1995, s. 137–154.

Sanchez Cordero Y. M., Generacion Y, http://www.desdecuba.com/generaciony_pl/ (09.06.2016).

Wasilewski J., Retoryka dominacji, Warszawa 2006.

Pobrania

Opublikowane

2017-05-01

Numer

Dział

Dział tematyczny