Etyczne ramy komunikowania w sytuacjach zagrożeń

Autor

  • Michał Drożdż Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.2304

Słowa kluczowe:

media, dziennikarz, sytuacje zagrożeń, bezpieczeństwo, korespondent wojenny, prawda, odpowiedzialność

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest pokazanie roli i funkcji mediów oraz zadań dziennikarzy w sytuacjach zagrożeń w świetle wybranych kodeksów etyki dziennikarskiej. Sytuacje realnych zagrożeń bezpieczeństwa, zdrowia i życia obywateli we współczesnych społeczeństwach zostały także ukazane w kontekście wybranych procesów wirtualizacji i mediatyzacji realnego świata. Autor artykułu reprezentuje stanowisko, że media nie tylko realizują określone funkcje, ale także z racji ich misyjnego charakteru w sytuacjach zagrożeń na planie pierwszym powinna się ujawniać ich odpowiedzialność za bezpieczeństwo i dobro obywateli. Problematyka etycznych ram komunikowania w sytuacjach zagrożeń została ujęta przez autora z perspektywy aksjologii dziennikarskiej.

Bibliografia

Drożdż M., Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Tarnów 2005.

Filozoficzne konteksty rozumu transwersalnego. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, cz. 2, pod red. R. Kubickiego, Poznań 1998.

Gerbner G., Gross L., Morgan M., Signorelli N., Growing up with television: The cultivation perspective, w: Media Effects: Advances in Theory and Research, eds. J. Bryant, D. Zillman, Hillsdale 1994, s. 17–41.

Iłowiecki M., Pilnowanie strażników. Etyka dziennikarska w praktyce, Warszawa 2012.

Jan Paweł II, Komunikacja społeczna czynnikiem ochrony i rozwoju dzieci w rodzinie i w społeczeństwie. Orędzie na 13. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 1979, Watykan 1979.

Jan Paweł II, List apostolski Szybki rozwój, Watykan 2005.

Kodeks Etyki Dziennikarskiej, http://sdp.pl/s/kodeks­‑etyki­‑dziennikarskiej­‑sdp (20.03.2017).

Międzynarodowe zasady etyki profesjonalnej w dziennikarstwie przygotowane pod egidą UNESCO, http://www.ceo.org.pl/pl/samorzad­‑uczniowski/news/kodeks­‑etyki­‑dziennikarskiej (20.03.2017).

Problemy ponowoczesnej pluralizacji kultury. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, cz. 1, pod red. A. Zeidler­‑Janiszewskiej, Poznań 1998.

Welsch W., Sztuczne raje? Rozważania o świecie mediów elektronicznych i o innych światach, w: Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, red. M. Hopfinger, Warszawa 2002, s. 461–478.

Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, Rezolucja 1003 z 1 lipca 1993 roku w sprawie etyki dziennikarskiej, nr 33–35, w: M. Iłowiecki, Pilnowanie strażników. Etyka dziennikarska w praktyce, Warszawa 2012, s. 449–456.

Pobrania

Opublikowane

2017-12-11

Numer

Tom 9 Nr 1 (2017): Rodzina

Dział

Rozprawy, opracowania

Licencja

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.