Etyczne ramy komunikowania w sytuacjach zagrożeń

Autor

  • Michał Drożdż Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.2304

Słowa kluczowe:

media, dziennikarz, sytuacje zagrożeń, bezpieczeństwo, korespondent wojenny, prawda, odpowiedzialność

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest pokazanie roli i funkcji mediów oraz zadań dziennikarzy w sytuacjach zagrożeń w świetle wybranych kodeksów etyki dziennikarskiej. Sytuacje realnych zagrożeń bezpieczeństwa, zdrowia i życia obywateli we współczesnych społeczeństwach zostały także ukazane w kontekście wybranych procesów wirtualizacji i mediatyzacji realnego świata. Autor artykułu reprezentuje stanowisko, że media nie tylko realizują określone funkcje, ale także z racji ich misyjnego charakteru w sytuacjach zagrożeń na planie pierwszym powinna się ujawniać ich odpowiedzialność za bezpieczeństwo i dobro obywateli. Problematyka etycznych ram komunikowania w sytuacjach zagrożeń została ujęta przez autora z perspektywy aksjologii dziennikarskiej.

Bibliografia

Drożdż M., Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Tarnów 2005.

Filozoficzne konteksty rozumu transwersalnego. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, cz. 2, pod red. R. Kubickiego, Poznań 1998.

Gerbner G., Gross L., Morgan M., Signorelli N., Growing up with television: The cultivation perspective, w: Media Effects: Advances in Theory and Research, eds. J. Bryant, D. Zillman, Hillsdale 1994, s. 17–41.

Iłowiecki M., Pilnowanie strażników. Etyka dziennikarska w praktyce, Warszawa 2012.

Jan Paweł II, Komunikacja społeczna czynnikiem ochrony i rozwoju dzieci w rodzinie i w społeczeństwie. Orędzie na 13. Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu 1979, Watykan 1979.

Jan Paweł II, List apostolski Szybki rozwój, Watykan 2005.

Kodeks Etyki Dziennikarskiej, http://sdp.pl/s/kodeks­‑etyki­‑dziennikarskiej­‑sdp (20.03.2017).

Międzynarodowe zasady etyki profesjonalnej w dziennikarstwie przygotowane pod egidą UNESCO, http://www.ceo.org.pl/pl/samorzad­‑uczniowski/news/kodeks­‑etyki­‑dziennikarskiej (20.03.2017).

Problemy ponowoczesnej pluralizacji kultury. Wokół koncepcji Wolfganga Welscha, cz. 1, pod red. A. Zeidler­‑Janiszewskiej, Poznań 1998.

Welsch W., Sztuczne raje? Rozważania o świecie mediów elektronicznych i o innych światach, w: Nowe media w komunikacji społecznej w XX wieku. Antologia, red. M. Hopfinger, Warszawa 2002, s. 461–478.

Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy, Rezolucja 1003 z 1 lipca 1993 roku w sprawie etyki dziennikarskiej, nr 33–35, w: M. Iłowiecki, Pilnowanie strażników. Etyka dziennikarska w praktyce, Warszawa 2012, s. 449–456.

Pobrania

Opublikowane

2017-12-11

Numer

Tom 9 Nr 1 (2017): Rodzina

Dział

Rozprawy, opracowania

Licencja

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.