Duchowość pedagoga seniora

Autor

  • Jadwiga Szymaniak Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.2596

Słowa kluczowe:

duchowość, cnota, pogoda ducha, dobroć, wdzięczność, doświadczenie, doświadczenie aksjologiczne, odpowiedź na wartość

Abstrakt

Duchowość pedagoga seniora. Zagadnienie duchowości pedagoga poruszali wybitni myśliciele, a zarazem praktycy zasłużeni dla pedagogicznego postępu, jak Ignacy Loyola (święty Kościoła katolickiego), Otto Friedrich Bollnow (filozof i pedagog), Dietrich von Hildebrand (etyk) czy Janusz Korczak (lekarz i wychowawca). Ich poglądy łączy głęboki szacunek dla wiedzy i kwalifikacji intelektualnych, ale i podkreślanie pogody ducha osiągniętej wśród trudności życia, dobroci i humoru. Obecnie refleksja duchowa wymaga też szczególnej wrażliwości na sensy znaczące dla innych.

Bibliografia

Aksjologia edukacji dorosłych, pod red. J. Kostkiewicz, Lublin 2004.

Bollnow O. F., Philosophie der Erkenntnis, Stuttgart 1990.

Bollnow O. F., Die pädagogische Atmosphäre, Essen 2001.

Bollnow O. F., Wesen und Wandel der Tugenden, Frankfurt a/M. 1958.

Czajczyk A., Duchowość czy religijność? Dylematy człowieka współczesnego. Analiza wybranych aspektów, „Cywilizacja” (2017) nr 60, s.133–138.

Dumont H., Istance D., Benavides F., The Nature of Learning. Die Natur des Lernens, Aus dem Englischen von T. Junek, A. Emmert, U. Schäfer, Weinheim–Basel 2015.

Dybowska E., Wychowawcze towarzyszenie młodym ludziom inspirowanym pedagogiką igna-

cjańską, w: Młodzież wobec ponowoczesności, red. nauk. M. Duda, Kraków 2009, s. 111–115.

Dymara B., Dziecko w świecie edukacji. Przykłady zajęć kompleksowych. Bliżej integracji osoby i pedagogiki współbycia, Kraków 2009.

Erlinghagen K., Ignatius von Loyola, w: Klassiker der Pädagogik, I Band, Hrsg. von K. Scheuerl, München 1991, s. 32–48.

Gajda J., Wartości w duchu nowego humanizmu jako podstawa edukacji dorosłych, w: Aksjologia edukacji dorosłych, pod red. J. Kostkiewicz, Lublin 2004, s. 99–109.

Hoever H. SOC, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień roku, przeł. Z. Pniewski, Olsztyn 1995.

Kołakowski L., Mini-wykłady o maxi-sprawach, Kraków 2001.

Korczak J. Wybór pism, t. 3, wyd. I, Warszawa 1958.

Kowalik K. SDB, Funkcje doświadczenia w teologii, Lublin 2003.

Loch W., Die Macht des Vertrauens, w: O.F. Bollnow: Hermeneutische Philosophie und Pädagogik, Hrsg. F. Kümmel, München 1997, s. 214–244.

Mały słownik pisarzy niemieckich, austriackich i szwajcarskich, pod red. J. Chodery i M. Urbanowicza, Warszawa 1973.

Kümme F., O. F. Bollnow: Hermeneutische Philosophie und Pädagogik, München 1997.

Rutkowiak J., Duchowość jednostki a neoliberalne upolitycznienie edukacji, w: E. Potulicka, J. Rutkowiak, Neoliberalne uwikłania edukacji, Kraków 2010, s. 113–130.

Schaub H., Zenke K., Wörterbuch Pädagogik, München 2007.

Schiller F., Poezje wybrane, przekł. J. N. Kamiński, Warszawa 1974.

Schratz M., Westfall-Greiter, Lernen als Erfahrung, w: The Nature of Learning. Die Natur des Lernens, Hrsg. H. Dummont, D. Istance, F. Benavides, Weinheim–Basel 2015.

Thiersch H., Alltagstheorien und einfache Sittlichkeit, w: O.F. Bollnow: Hermeneutische Philosophie und Pädagogik, Hrsg. F. Kümmel, München 1997, s. 244–262.

Tyszkowa M., Zadania rozwojowe, w: Antropologiczne podstawy wychowania, wybór R. Schulz, Warszawa 1996, s. 229–235.

Zarzycki S. T. SAC, Dietricha von Hildebranda filozoficzno-teologiczna podstawa duchowości serca, Lublin 1997.

Pobrania

Opublikowane

2018-11-30

Numer

Tom 10 Nr 1 (2018): TRZECI WIEK

Dział

Dział tematyczny

Licencja

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.