Duchowość pedagoga seniora

Autor

  • Jadwiga Szymaniak Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.2596

Słowa kluczowe:

duchowość, cnota, pogoda ducha, dobroć, wdzięczność, doświadczenie, doświadczenie aksjologiczne, odpowiedź na wartość

Abstrakt

Duchowość pedagoga seniora. Zagadnienie duchowości pedagoga poruszali wybitni myśliciele, a zarazem praktycy zasłużeni dla pedagogicznego postępu, jak Ignacy Loyola (święty Kościoła katolickiego), Otto Friedrich Bollnow (filozof i pedagog), Dietrich von Hildebrand (etyk) czy Janusz Korczak (lekarz i wychowawca). Ich poglądy łączy głęboki szacunek dla wiedzy i kwalifikacji intelektualnych, ale i podkreślanie pogody ducha osiągniętej wśród trudności życia, dobroci i humoru. Obecnie refleksja duchowa wymaga też szczególnej wrażliwości na sensy znaczące dla innych.

Bibliografia

Aksjologia edukacji dorosłych, pod red. J. Kostkiewicz, Lublin 2004.

Bollnow O. F., Philosophie der Erkenntnis, Stuttgart 1990.

Bollnow O. F., Die pädagogische Atmosphäre, Essen 2001.

Bollnow O. F., Wesen und Wandel der Tugenden, Frankfurt a/M. 1958.

Czajczyk A., Duchowość czy religijność? Dylematy człowieka współczesnego. Analiza wybranych aspektów, „Cywilizacja” (2017) nr 60, s.133–138.

Dumont H., Istance D., Benavides F., The Nature of Learning. Die Natur des Lernens, Aus dem Englischen von T. Junek, A. Emmert, U. Schäfer, Weinheim–Basel 2015.

Dybowska E., Wychowawcze towarzyszenie młodym ludziom inspirowanym pedagogiką igna-

cjańską, w: Młodzież wobec ponowoczesności, red. nauk. M. Duda, Kraków 2009, s. 111–115.

Dymara B., Dziecko w świecie edukacji. Przykłady zajęć kompleksowych. Bliżej integracji osoby i pedagogiki współbycia, Kraków 2009.

Erlinghagen K., Ignatius von Loyola, w: Klassiker der Pädagogik, I Band, Hrsg. von K. Scheuerl, München 1991, s. 32–48.

Gajda J., Wartości w duchu nowego humanizmu jako podstawa edukacji dorosłych, w: Aksjologia edukacji dorosłych, pod red. J. Kostkiewicz, Lublin 2004, s. 99–109.

Hoever H. SOC, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień roku, przeł. Z. Pniewski, Olsztyn 1995.

Kołakowski L., Mini-wykłady o maxi-sprawach, Kraków 2001.

Korczak J. Wybór pism, t. 3, wyd. I, Warszawa 1958.

Kowalik K. SDB, Funkcje doświadczenia w teologii, Lublin 2003.

Loch W., Die Macht des Vertrauens, w: O.F. Bollnow: Hermeneutische Philosophie und Pädagogik, Hrsg. F. Kümmel, München 1997, s. 214–244.

Mały słownik pisarzy niemieckich, austriackich i szwajcarskich, pod red. J. Chodery i M. Urbanowicza, Warszawa 1973.

Kümme F., O. F. Bollnow: Hermeneutische Philosophie und Pädagogik, München 1997.

Rutkowiak J., Duchowość jednostki a neoliberalne upolitycznienie edukacji, w: E. Potulicka, J. Rutkowiak, Neoliberalne uwikłania edukacji, Kraków 2010, s. 113–130.

Schaub H., Zenke K., Wörterbuch Pädagogik, München 2007.

Schiller F., Poezje wybrane, przekł. J. N. Kamiński, Warszawa 1974.

Schratz M., Westfall-Greiter, Lernen als Erfahrung, w: The Nature of Learning. Die Natur des Lernens, Hrsg. H. Dummont, D. Istance, F. Benavides, Weinheim–Basel 2015.

Thiersch H., Alltagstheorien und einfache Sittlichkeit, w: O.F. Bollnow: Hermeneutische Philosophie und Pädagogik, Hrsg. F. Kümmel, München 1997, s. 244–262.

Tyszkowa M., Zadania rozwojowe, w: Antropologiczne podstawy wychowania, wybór R. Schulz, Warszawa 1996, s. 229–235.

Zarzycki S. T. SAC, Dietricha von Hildebranda filozoficzno-teologiczna podstawa duchowości serca, Lublin 1997.

Pobrania

Opublikowane

2018-11-30

Numer

Tom 10 Nr 1 (2018): TRZECI WIEK

Dział

Dział tematyczny

Licencja

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.