Historyczne konteksty etyki mediów. Edukacja dziennikarzy i czytelników przełomu XIX i XX wieku według Mariana Gawalewicza

Autor

  • Katarzyna Drąg Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.2605

Słowa kluczowe:

historia prasy XIX wieku, odpowiedzialność dziennikarzy, Marian Gawalewicz, etyka mediów

Abstrakt

Historyczne konteksty etyki mediów. Edukacja dziennikarzy i czytelników przełomu XIX i XX wieku według Mariana Gawalewicza. Artykuł zawiera interpretację i analizę powieści Gąbka. Opowieść ze wspomnień redakcyjnych Mariana Gawalewicza. Utwór ten jest przykładem troski autora o edukację dziennikarzy i czytelników prasy. Interpretacja tekstu jest umieszczona w kontekście rozwoju prasy masowej w XIX wieku oraz etycznych aspektów pracy dziennikarzy.

Bibliografia

Drożdż M., Aksjologiczne uwarunkowania prawdy, w: Prawda w mediach. Między ideałem a iluzją?, red. M. Drożdż, Tarnów 2010, s. 15–33.

Ulrich E., Gustav Freytag: Die Journalisten, http://www.eckhard-ullrich.de/jahrestage/2328-gustav-freytag-die-journalisten (5.03.2018).

Encyklopedia Teatru, http://www.encyklopediateatru.pl/osoby

Gawalewicz M., Gąbka. Opowieść ze wspomnień redakcyjnych, wyd. 2, Lwów–Poznań 1921.

Yon J. C., Les Effrontés d’Émile Augier ou la presse du second Empire à la scène, w: http://www.medias19.org/docannexe/file/3002/yon.pdf, s. 1–13 (5.03.2018).

Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, red. C. Hernas, t. 2, Warszawa 1985.

Łojek J., Studia nad prasą i opinią publiczną w Królestwie Polskim 1815–1830, Warszawa 1966.

Markiewicz H., Pozytywizm, Warszawa 2002.

Sobieraj T., O prozie Mariana Gawalewicza, Poznań 1999.

Wolert W., Szkice z dziejów prasy światowej, Kraków 2005.

Pobrania

Opublikowane

2018-11-30

Numer

Tom 10 Nr 1 (2018): TRZECI WIEK

Dział

Rozprawy, opracowania

Licencja

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.