Obraz komunikowania prawdy w relacji lekarz–pacjent na podstawie serialu Szpital

Abstrakt

Obraz komunikowania prawdy w relacji lekarz–pacjent na podstawie serialu Szpital. Autorka zakłada w artykule, że często jedyną możliwą formą komunikacji pacjenta z lekarzem jest płaszczyzna aksjologii komunikacyjnej. Tą metaprzestrzeń w komunikacji międzyludzkiej trafnie ukazuje serial telewizyjny Szpital. Dlatego pokazuje filozofię dramatu Józefa Tischnera jako ontyczną podstawę aktu komunikacyjnego między lekarzem i pacjentem, która rozjaśni rzeczywistość wartości w przestrzeni międzyludzkiej. Tekst składa się z pięciu części. Autorka uzasadnia ten podział różnorodnością obszarów badawczych artykułu. W ramach pierwszego obszaru badawczego stara się przedstawić akt komunikacyjny w świetle ontologii jako byt, który można opisać w jego złożoności. Druga część artykułu jest przedstawieniem filozofii dramatu Józefa Tischnera. W trzeciej części tekstu autorka zastanawia się nad pragmatyką komunikacyjną lekarza z pacjentem z punktu widzenia aksjologii komunikowania. Czwarta część z kolei stanowi syntezę poprzednich trzech, w której dokonuje próby ukazania komunikowania lekarza z pacjentem z perspektywy aksjologicznej. W obrębie ostatniego – piątego obszaru badawczego autorka podejmuje próbę zaktualizowania przedstawionej teorii w praktyce medialnej.