Wolność mediów a odpowiedzialność za słowo w debacie publicznej

Autor

  • Maciej Miżejewski Uniwersytet Jagielloński w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.764

Słowa kluczowe:

wolność mediów, odpowiedzialność, prawo mediów

Abstrakt

Analizowana przez autora realizacja przez media prawa do krytyki władzy napotyka w praktyce na spore trudności. Niezależnie od powszechnie akceptowanej i gwarantowanej konstytucyjnie wolności słowa istnieje jednak wiele barier ograniczających dziennikarską swobodę wypowiedzi. Chodzi przede wszystkim o bariery prawne oraz etyczne. Koncepcja materialnej (absolutnej) wolności mediów nie została bowiem zrealizowana przez ustawodawstwo żadnego z krajów europejskich. W opinii autora odpowiedzialność karna za nadużywanie wolności wypowiedzi nie ogranicza prawa obywateli do krytyki władzy, ale czyni je znacznie bardziej skutecznym, jeśli towarzyszy jej odpowiedzialność za słowo.

Bibliografia

Czarny-Drożdżejko E., Dziennikarskie dochodzenie prawdy a przestępstwo zniesławienia w środkach masowego przekazu, Kraków 2005.

Dobosz I., Prawo prasowe. Podręcznik, Warszawa 2011.

Goszczyński A., Słowem w głowę, „Polityka” (2004) 42 (2474) z dnia 16 X, s. 98–99, www.archiwum.polityka.pl/art/slowem-wnbsp;glowe,395195.html (28.02.2014).

Hoc S., Ochrona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w nowym Kodeksie Karnym, „Wojskowy Przegląd Prawniczy”, (2003) 1.

Kamiński I., Media w europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, [w:] Prawo mediów, red. J. Barta, R. Markiewicz, A. Matlak, Warszawa 2005, s. 33–76.

Kodeks karny. Część szczególna, red. A. Zoll, Kraków 1999.

Kodeks karny. Komentarz, red. O. Górniok, Warszawa 2006.

Kodeks karny. Komentarz, t. 2, red. A. Zoll, Kraków 2006.

Kodeks Etyki Dziennikarskiej SDP, www.sdp.pl/Kodeks-etyki-dziennikarskiej-SDP (28.02.2014).

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483).

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483).

Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 4 listopada 1950 r. (Dz.U. 1993 nr 61 poz. 284), www.isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19930610284 (28.02.2014).

Rogowski P., Wolność słowa sądu nie interesuje, „Gazeta Wyborcza” 27.01.2011, www.wyborcza.pl/1,76842,9010775,Wolnosc_slowa_sadu_nie_interesuje.html (20.01.2013).

Sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2010 roku, Warszawa 2011, www.krrit.gov.pl (28.02.2014).

Strasburg nie dla Jerzego Urbana, www.wyborcza.pl/1,75478,9105286,Strasburg_nie_dla_Jerzego_Urbana.html (28.02.2014).

Strategia regulacyjna KRR i TV na lata 2011–2013, KRRiT, Warszawa 2011.

Uchwała nr 1 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Izby Wydawców Prasy z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie Kodeksu Dobrych Praktyk Wydawców Prasy, poz. 3.2.12., www.izbaprasy.pl (28.02.2014).

Urban Show, www.wprost.pl/ar/87695/Urban-show/ (28.02.2014).

Urban skazany za obrazę papieża, www.wprost.pl/ar/?O=87683 (28.02.2014).

Urban zapłaci za „Breżniewa Watykanu”?, www.wprost.pl/ar/87632/Urban-zaplaci-za-Brezniewa-Watykanu/ (28.02.2014).Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe, (Dz. U 1984 Nr 5 poz. 24 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 Nr 253 poz. 2531 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997 Nr 88 poz. 553 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997 Nr 88 poz. 553 z późn. zm.).

Wojciechowska J., Przestępstwa przeciwko czci i nietykalności cielesnej, Warszawa 2000.

Wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 30 stycznia 2002 r., sygn. akt II AKa 577/01 (OSAG 2002, nr 1, poz. 6).

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 1993 r., sygn. akt III KRN 24/92 („Wokanda” (1993) 10, s. 8).

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 23 marca 2006 r., sygn. akt K4/06.OTK ZU nr 3/A/2006, poz. 32.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006r., sygn. akt P3/ 06 (OTK ZU nr 9 /A/2006, poz.121).

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 marca 2006r., sygn. akt K4/06 (OTK ZU nr 3 /A/2006, poz.32).

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, Znieważenie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt P 12/09, www.trybunal.gov.pl/rozprawy/wyroki/art/4766-odpowiedzialnosc-karna-za-publiczne-zniewazenie-prezydenta-rzeczypospolitej-polskiej/s/p-1209/ (28.02.2014).

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, Znieważenie Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, z dnia 6 lipca 2011 r., sygn. akt P 12/09, www.trybunal.gov.pl/rozprawy/wyroki/art/4766-odpowiedzialnosc-karna-za-publiczne-zniewazenie-prezydenta-rzeczypospolitej-polskiej/s/p-1209/ (28.02.2014).

Żytnicki P., Bloger może krytykować, nawet jeśli szokuje, „Gazeta Wyborcza” 9.06.2011, www.wyborcza.pl/1,76842,9750060,Bloger_moze_krytykowac__nawet_jesli_szokuje.html (28.02.2014).

Żytnicki P., Sąd ucisza na rok blogera, bo denerwował władze, www.wyborcza.pl/1,76842,9009575,Sad_ucisza_na_rok_blogera__bo_denerwowal_wladze.html (28.02.2014).

Pobrania

Opublikowane

2014-06-01

Numer

Tom 6 Nr 1 (2014): Integracja i wspólnota

Dział

Rozprawy, opracowania

Licencja

Prawa autorskie (c) 2015 Maciej Miżejewski

Creative Commons License

Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.