Negative consequences of not respecting the dignity of the media worker
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.3797Keywords:
media industry, media employees, ethics, dignity, organizational pathologiesAbstract
Negative consequences of not respecting the dignity of the media worker. The dignity of a person in the media is often considered in terms of the sender’s relationship with the recipient or in the context of an area of freedom, truth and other values at the level of media coverage and content. These are obvious and correct directions and intuitions. Nevertheless, an important perspective of a person’s dignity is relations within a media company, behind the scenes of a media spectacle. Can the media be deemed worthy if the employee aspect of a media company is omitted or marginalized? If – at its very organizational basis – the lack of a dignified treatment of media people by managers is diagnosed, then beautifully sounding slogans about values in the media and concern for the dignity of the recipient will not help. They will only remain a facade. The media industry is considered to be difficult and demanding, embedded in the realities of dual intramedia and intermedial competition as well as imperfect competition – with high quality requirements at the same time in a rapidly changing business environment, considered turbulent and hostile. Influencing society, (co)creating public opinion, initiating change of behavior, balancing on a thin line of objectivity and bias (especially in the context of political sympathies) – this is media everyday life. Ideal media do not seem to exist. Perhaps, that’s why the sense of responsibility and ethical orientation in managerial positions are extremely important. Managers in the media can fulfill a positive role, directly affecting the appearance and functioning of the media, and indirectly on their wise social impact. Ethical oriented management begins with recognition of employee dignity, which allows overcoming organizational pathologies. The paper is a review of positions and theoretical knowledge showing the current state and a proposal to overcome negative tendencies, especially organizational pathologies, also present in the media industry, on the basis of respect for the dignity of the media employee.
References
Albarran A.B., Management of Electronic Media, Belmond 2002.
Caves R.E., Creative industries. Contracts between art and commerce, New York 2000.
Ćwil W., Godność osoby ludzkiej źródłem praw człowieka, https://www.kul.pl/files/214/studia13/summaryWlodzimierz_Cwil.pdf (10.03.2020).
Dobrowolski Z., Patologie organizacji. Kierunki przeciwdziałania, w: Oblicza patologii zawodowych i społecznych, red. G. Ignatowski, Ł. Sułkowski, Z. Dobrowolski, Difin 2015.
Drzeżdżon W., Zjawiska patologiczne w środowisku pracy zawodowej. Przyczynek do studium socjologiczno-pedagogicznego, „Studia Gdańskie. Wizje i Rzeczywistość” 13 (2016), s. 97–114.
Dwyer P., Managing Creativity in Media Organisations, w: Managing Media Firms and Industries. What’s So Special About Media Management?, ed. L.G. Ferrell, B. Charles, Londyn 2016, https://www.researchgate.net/publication/292354134_Managing_Creativity_in_Media_Organisations (07.06.2020).
Dziurski P., Modele biznesowe w przemysłach kreatywnych, w: Strategie. Procesy i praktyki, Wrocław 2016 (Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 40).
Florek L., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2005.
Florida R., Rise of the Creative Class Floryda, New York 2002.
Godność osoby w mediach – media godne osoby, red. M. Drożdż, K. Drąg, Tarnów 2020 (Etyka Mediów, 18).
Hatalska N., TrendBook 2017. Porzeczywistość, Infuture Hatalska Foresight Institute.
Jagoda-Sobalak D., Model organizacji kreatywnej, w: Innowacje w zarządzaniu i inżynierii produkcji, red. R. Knosala, t. 1, Opole 2017, s. 46–53.
Jan Paweł II, Nauczanie społeczne 1978-1979, t. 2, Warszawa 1982.
Jung B., Kreatywne gospodarki i „klasa kreatywna”. Otoczenie mediów ery Web 2.0, w: Wokół mediów ery Web 2.0, red. B. Jung, Warszawa 2010.
Koch H., Godność człowieka – niezbywalnym prawem – fundamentem ładu społecznego, „Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne” 2007 nr 1 (10), s. 90–104.
Kowalski T., Między twórczością a biznesem. Wprowadzenie do zarządzania w mediach i rozrywce, Warszawa 2008.
Krochmal Z., Wybrane metafory organizacyjne jako narzędzia interpretacji organizacji, „Współczesne Zarządzanie: Kwartalnik Środowisk Naukowych i Liderów Biznesu” 2010 nr 3, s. 139–148.
Küng L., Strategie zarządzania na rynku mediów, Warszawa 2012.
Maciejewska M., Figurski A., Wybrane metody kontroli pracownika w świetle obowiązujących przepisów prawnych, „Zeszyt Naukowy” 2014 nr 32, s. 1–13.
Morgan G., Obrazy organizacji, Warszawa 2005.
Musiał K., Wirtualna burza mózgów jako założenie systemu „Brain-Netting” wspierającego pracę grupową w internecie, http://www.fundacja.edu.pl/organizacja/_referaty/18.pdf (01.03.2020).
Nierenberg B., Zarządzanie mediami. Ujęcie systemowe, Kraków 2011.
Paliszkiewicz J., Rola zaufania w zarządzaniu przedsiębiorstwami, http://www.ptzp.org.pl/files/konferencje/kzz/artyk_pdf_2014/T1/t1_409.pdf (01.03.2020).
Pasieczny J., Źródła patologii organizacyjnych, „Zarządzanie i Finanse Journal of Management and Finance” 14 (2016) No. 3 (2), s. 171–186.
Pawłowicz J., Godność człowieka fundamentem jego wolności, Українська Полоністика (Ukraińska Polonistyka) 9 (2012), s. 65–76.
Picard R.G., Media Economics. Concepts and Issues, London 1989.
Postman N., Zabawić się na śmierć, Warszawa 2006.
Sánchez-Tabernero A., The Future of Media Companies: Strategies for an Unpredictable World, w: Strategic Responses to Media Market Changes, ed. R.G. Picard, Jönköping 2004.
Sasińska-Klas T., Dziennikarstwo – zawód czy wyzwanie?, w: Dziennikarstwo i świat mediów. Nowa edycja, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków 2010.
Sjurts I., Kollektive Unternehmensstrategie. Grundfragen einer Theorie kollektiven strategischen Handelns, Wiesbaden 2000.
Sopińska A., Kreatywność a innowacyjność organizacji. Otwarte innowacje jako przejaw współkreatywności, „Studia i Prace. Kolegium Zarządzania i Finansów” 161 (2018), s. 11–27.
Styczeń T., SDS, W drodze do etyki, Lublin 1984.
Teler A., Prawda w mediach. O konsekwencjach braku granic na przykładzie afery Hackgate, w: Godność osoby w mediach – media godne osoby, red. K. Drąg i M. Drożdż, Tarnów 2020, s. 227–246 (Etyka Mediów, 18).
Źródła internetowe
If it Bleeds, It Leads, http://evaluatingconversations.weebly.com/if-it-bleeds-it-leads.html (15.09.2019).
Internet Stats & Facts for 2019, https://hostingfacts.com/internet-facts-stats/ (15.09.2019).
MacRae K., Does it lead if it bleeds? An analysis of Toronto newspapers and their coverage of trauma-related events, Montreal 2016, https://spectrum.library.concordia.ca/981383/1/MacRae_MA_F2016.pdf (15.09.2019).
UK Phone Hacking Scandal Fast Facts, https://edition.cnn.com/2013/10/24/world/europe/uk-phone-hacking-scandal-fast-facts/index.html (14.07.2019).
Downloads
Published
Issue
Section
License
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.