Mediating and integrating role of the media in personal communication relationships
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.753Keywords:
ethics of communication, the media, interpersonal communication, media communication, person, ethics of the media, personalismAbstract
Mediating and integrating role of the media in personal communication relationships. Communication relationships of human are interpersonal or social, communal. The nature of communication already involves the relation to others and the orientation to different people taking part in the processes of communication. In the era of media civilization people communicate primarily through increasingly more modern media. In this perspective, media communication reveals features of interpersonal communication and the media have emerged as a tool in communication between people. Thus, it is worth taking a look at the media in their functional way as well as in their mediating and integrating role. Therefore, the aim of the article is to analyze this role from the perspective of theory of communication and media axiology in the light of personal vision of man.References
Babolin S., www.web.tiscali.it/babolin (20.02.2014).
Babolin S., Sulla funzione comunicativa del simbolo, Roma 1982.
Burgess E. W., Locke H. J., Thomes M., The family: from institution to companionship, New York 1995.
Christians C. G., Fackler M., Rotzoll K. B., Mekce K. B., Woods R. H. Jr, Media ethics: cases and moral reasoning, New York 2005.
Cornu D., Ethique de l’information, Paris 1997.
Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2002.
Drożdż M., Osoba i media. Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Tarnów 2005.
Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, tłum. A. Gierczak, Wrocław 2003.
Grundwissen Medien, Hrsg. W. Faulstich, München 2000.
Handbook of communication science, ed. C. R. Berger, S. H. Chaffee, London 1987.
„Journal of Mass Media Ethics”, www.jmme.org/ (14.02.2014).
Karmasin M., Medien und Ethik, Stuttgart 2002.
Kołodziejczyk K., Etyka społeczna Karola Wojtyły, Toruń 1997.
Krucina J., Człowiek pokoju wobec dobra wspólnego, „Colloquium Salutis” (1986–1987) 18–19, s. 85–98.
Leschke R., Einführung in die Medienethik, München 2001.
Lingwistyka a filozofia. Współczesny spór o filozoficzne założenia teorii języka, oprac. B. Stanosz, Warszawa 1977.
McQuail D., The functions of communication, [w:] Handbook of communication science, ed. C. R. Berger, S. H. Chaffee, London 1987, s. 327–349.
Michalski K., Heidegger a filozofia współczesna, Warszawa 1972.
Netzethik. Grundlegungsfragen der Internetethik, Hrsg. T. Hausmanniger, R. Capurro, München 2002.
Nowakowska M., Nowe idee w naukach społecznych, Warszawa 1980.
Rivers W. L., Mathews C., Etyka środków przekazu, przekł. J. Zakrzewski, E. Krasnodębska, Warszawa 1995.
Rybicki P., Struktura społecznego świata, Warszawa 1978.
Tischner J., Etyka solidarności oraz Homo sovieticus, Kraków 1992.
Vidal M., Etica de la solidaridad, Madrid 1996.
Wojtyła K., Osoba i czyn, Kraków 1969.
Wojtyła K., Osoba: podmiot i wspólnota, „Roczniki Filozoficzne” (1976) 24, z. 2, s. 5–39.
Wolicka E., Znakowy charakter uczestnictwa, „Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” (1979) 1–3 (22), s. 109–122.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2015 Michał Drożdż
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.