Dylematy uzależnienia – impulsywność i radzenie sobie ze stresem u mężczyzn uczestniczących w terapii uzależnień

Abstrakt

Dotychczasowe badania nad osobami uzależnionymi koncentrowały się głównie na aspekcie reaktywnego radzenia sobie, natomiast proaktywne podejście było zignorowane. Aspekt impulsywności również okazuje się mało zbadany ze względu na różnorodność zastosowanych perspektyw badawczych. W związku z powyższym celem niniejszego artykułu było zbadanie różnic w zakresie impulsywności oraz reaktywnego i proaktywnego radzenia sobie wśród mężczyzn uzależnionych oraz bez uzależnienia. Artykuł składa się z trzech części. Pierwsza skupia się na przeglądzie teorii i badań z dziedziny uzależnień, impulsywności i radzenia sobie ze stresem. W drugiej części przedstawiono metodologię badań, a w trzeciej – wyniki i ich dyskusję. W celu zweryfikowania hipotez przeprowadzono badania na grupie 160 mężczyzn. W grupie eksperymentalnej było 80 uzależnionych mężczyzn, podczas gdy grupa kontrolna składała się z tej samej liczby mężczyzn bez uzależnienia. Zostały zastosowane trzy narzędzia badawcze: kwestionariusz impulsywności IVE, kwestionariusz radzenia sobie w sytuacjach stresowych CISS i kwestionariusz reakcji na codziennie wydarzenia PCI. W celu przeprowadzenia analizy statystycznej użyto pakietu STATISTICA. Analiza wyników wykazała istnienie znaczących różnic między grupami badanych mężczyzn. Mężczyźni uzależnieni charakteryzowali się wyższą impulsywnością, wykorzystaniem ucieczkowej strategii radzenia sobie oraz proaktywnych strategii związanych z poszukiwaniem wsparcia instrumentalnego i emocjonalnego, a także radzenia sobie skoncentrowanego na unikaniu. Mężczyźni bez uzależnienia w porównaniu z mężczyznami z grupy eksperymentalnej częściej stosowali proaktywne i refleksyjne radzenie sobie, strategiczne planowanie oraz prewencyjne radzenie sobie.