Aktywność edukacyjna seniorów a koncepcja aktywnego starzenia się
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.2595Słowa kluczowe:
starość, seniorzy, aktywność edukacyjna seniorów, edukacja, starzenie sięAbstrakt
Aktywność edukacyjna seniorów a koncepcja aktywnego starzenia się. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jak w zmieniającej się rzeczywistości zarządzać nieuniknioną starością. Celem prezentowanego opracowania jest przybliżenie koncepcji aktywnego starzenia się i określenia roli edukacji w tym procesie. Przedstawione rozważania mają charakter teoretyczny, pogłębiony o literaturę przedmiotu i opracowania statystyczne. Główny wniosek płynący z opracowania to przekonanie, że edukacja jest nie tylko szansą, ale gwarantem aktywnego starzenia się, pod warunkiem że będzie realizowana w sposób systemowy i długotrwały.
Bibliografia
Duchowy rozwój człowieka, red. P. Socha, Kraków 2000.
Eurostat 2017, Adult learning statistics, Lifelong learning, 2011 and 2016, http://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/File:Lifelong_learning,_2011_and_2016_(¹)_(%25_of_the_population_aged_25_to_64_participating_in_education_and_training)_YB17.png (15.12.2017).
Fabiś A., Edukacja seniorów – odpowiedź na wymagania współczesności, „Edukacja Dorosłych” (2006) nr 1–2, s. 33–44.
GUS 2013, Kształcenie dorosłych 2011, Warszawa 2013.
GUS 2014, Sytuacja demograficzna osób starszych i konsekwencje starzenia się ludności Polski w świetle prognozy na lata 2014–2050, Warszawa 2014.
Halicki J., Zaspokajanie potrzeb edukacyjnych jako czynnik aktywnego starzenia się, w: Aktywne starzenie się. Przeciwdziałanie barierom, red. P. Szukalski, B. Szatur-Jaworska, Łódź 2013, s. 142–151.
Halik J., Starzenie się społeczeństw jako proces demograficzny, w: Starzy ludzie w Polsce. Społeczne i zdrowotne skutki starzenia się społecznego, red. J. Halik, Warszawa 2002, s. 9–27.
Hill D. R., Pozytywne starzenie się. Młodzi duchem w jesieni życia, przeł. M. Lipa, Warszawa 2009.
Jurek Ł., Aktywne starzenie się jako paradygmat w polityce społecznej, „Polityka Społeczna” (2012) nr 3, s. 8–12.
Kamiński A., Funkcje pedagogiki społecznej, Warszawa1974.
Kargul J., Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych. Przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej, Wrocław 2005.
Konieczna-Woźniak R., Uczenie się jako strategia pozytywnego starzenia się, „Rocznik Andragogiczny” 20 (2013), s. 185–200.
Kowalska-Dubas E., Lifelong learning – aktualizowanie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji, w: Rozwiązania sprzyjające aktywnemu starzeniu się w wybranych krajach Unii Europejskiej. Raport końcowy, red. E. Kryńska, P. Szukalski, Łódź 2013, s. 59–72.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Informacja o sytuacji osób starszych w Polsce za rok 2015, Warszawa 2016.
Miś L., Ery i fazy rozwoju w życiu człowieka dorosłego w ujęciu Daniela J. Levinsona, w: Duchowy rozwój człowieka, red. P. Socha, Kraków 2000, s. 45–60.
Podstawy gerontologii społecznej, red. B. Szatur-Jaworska, P. Błędowski, M. Dzięgielewska, Warszawa 2006.
Richert-Kaźmierska A., Forkiewicz M., Kształcenie osób starszych w koncepcji aktywnego starzenia się, w: „Studia Ekonomiczne” 131 (2013), s. 127–139.
Roguska A., Edukacja permanentna osób dorosłych w starości, w: Edukacja permanentna dorosłych w dobie przemian, red. T. Zacharuk, B. Boczukowa, Kielce 2009, s. 76–82.
Sienkiewicz-Wilowska J. A., Społeczne aspekty bycia seniorem a rozwój osób w okresie późnej dorosłości, w: Edukacja osób starszych. Uwarunkowania – trendy – metody, Warszawa 2013, s. 27–40.
Szukalski P., Przygotowanie do starości jako zadanie dla jednostek i zbiorowości, w: Przygotowanie do starości. Polacy wobec starzenia się, red. P. Szukalski, Warszawa 2009, s. 39–55.
Szukalski P., Starzenie się ludności – wyzwanie XXI wieku, w: P. Szukalski, Z. Szweda-
-Lewandowska, Elementy gerontologii społecznej. Skrypt dla studentów Podyplomowego Studium Gerontologii Społecznej UŁ, Łódź 2014, s. 5–26.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
_(%25_of_the_population_aged_25_to_64_participating_in_education_and_training)_YB17.png){kind=link}