Dziki zachód ludzkich żądz. Współczesne wyzwania etyczne w relacji człowiek – maszyna ukazane w serialu Westworld
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.4149Słowa kluczowe:
etyka, posthumanizm, nowe technologie, media, WestworldAbstrakt
Dziki zachód ludzkich żądz. Współczesne wyzwania etyczne w relacji człowiek – maszyna, ukazane w serialu Westworld. Możliwości nowych technologii stanowią spore wyzwanie etyczne dla współczesnego świata. Szczególnie mocno akcentowane są w relacji człowiek – maszyna, a co więcej w relacji maszyna – człowiek. Format serialowy Westworld to przykład aktualnego narzędzia medialnego ukazującego futurystyczną wizję istnienia świata, który składa się nie tylko z ludzi, ale z robotów przypominających do złudzenia człowieka. Produkcja ta przedstawia spektrum zagrożeń etycznych oraz dylematów moralnych ukazanych w ludzkim etosie. Serial skłania do etycznej refleksji oraz osądu moralnego dystopijnej wizji przyszłości oraz ludzkich działań. Artykuł ten to próba ukazania poshumanistycznej, technologicznej rzeczywistości w perspektywie i dobie realizacji transhumanisycztnych przemian oraz nowych perspektyw, przy równoczesnej ocenie problematyki moralnej towarzyszącej egzystencji ludzkiej. Ponadto usilna potrzeba refleksji nad istotą rozwoju nowych technologii, egzystującego w nich człowieka oraz konsekwencjami natury etycznej i egzystencjalnej, skłania medioznawców do odszukania rozwiązań powyższych problemów, tj. stosunku do prototypów człowieka.
Bibliografia
Bogunia-Borowska M., Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe, Kraków 2012.
Bostrom N., The Transhumanist FAQ Version 2.1, Oxford U.K. 2003.
Callus I., Herbrechter S., Introduction: Posthumanist subjective, or coming after the subject…, „Subjectivity” (2012) no. 5, s. 241–264.
Domańska E., Zwrot performatywny we współczesnej humanistyce, „Teksty Drugie” 2007 nr 5, s. 48–61.
Goh I.,The Reject: Community, Politics, and Religion after the Subject, New York 2014.
Gorman L., McLean D., Media i społeczeństwo. Wprowadzenie historyczne, Kraków 2010.
Grossberg L., Affect’s Future: Rediscovering the Virtual in the Actual (Interviewed by Gregory J. Seigworth & Melissa Gregg), w: The Affect Theory Reader, ed. G.J. Seigworth, M. Gregg, Durham & London 2010, s. 309–338.
Haraway D.J., When Species Meet, London 2008.
Hayles N.K., How We Became Posthuman. Virtual Bodies in Cybernetics, Literature, and Informatics, Chicago, London 1999.
Hofstadter D.R., Gödel, Escher, Bach: An Eternal Golden Braid, New York 1984.
Kulawiński M., Transhumanizm, cyborgizacja, ulepszanie człowieka, https://www.researchgate.net/publication/334448348_Transhumanizm_cyborgizacja_ulepszanie_czlowieka#pf14 (12.08.2020).
Łapińska J., O miłości cyborgów w filmach „Uncanny” i „Sight” oraz serialach „Black Mirror” i „Westworld” w świetle wybranych teorii posthumanistycznych, w: Narracje fantastyczne, t. 5, red. K. Olkusz, K.M. Maj, Kraków 2017, s. 115–136.
Migoń M.P., Wstęp do etyki. Skrypt, Gdańsk 2013, http://paluchja-zajecia.home.amu.edu.pl/etyka/Migon_skrypt.pdf (10.08.2020).
Pepperell R., Manifest posthumanistyczny, przekł. P. Majewski, „Przegląd Filozoficzno-Literacki” 22 (2009) nr 1, s. 29–40.
Seigworth G.J., Gregg M., An Inventory of Shimmers, w: The Affect Theory Reader, ed. G.J. Seigworth, M. Gregg, Durham & London 2010, s. 1–25.
Turing A., Maszyna licząca a inteligencja, w: Fragmenty filozofii analitycznej, t. 2, red. B. Chwedeńczuk, Warszawa 1995.
Zawojski P., Posthumanizm, czyli humanizm naszych czasów, „Kultura i Historia” 2017 nr 32, s. 68–76.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
