Urząd moderatora kurii diecezjalnej

Autor

  • Jerzy Adamczyk Wyższe Seminarium Duchowne w Radomiu

DOI:

https://doi.org/10.15633/acr.4052

Słowa kluczowe:

urząd, kuria diecezjalna, moderator, biskup diecezjalny, wikariusz generalny

Abstrakt

W celu usprawnienia pracy kurii biskup diecezjalny tam, gdzie to będzie wskazane, może mianować moderatora kurii diecezjalnej. Niniejszy artykuł podejmuje kwestię urzędu moderatora.
Najpierw zwrócono uwagę na to, że moderator kurii diecezjalnej jest nowym organem w strukturze kurii diecezjalnej. Następnie przedstawiono zagadnienie osoby piastującej stanowisko moderatora kurii biskupiej. Na koniec omówiono zadania moderatora kurii diecezjalnej.

Bibliografia

Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, Typis Polyglottis Vaticanis 1990 oraz „Acta Apostolicae Sedis” 82 (1990), s. 1033–1363, tłumaczenie polskie: Kodeks kanonów Kościołów wschodnich, Lublin 2002.

Codex Iuris Canonici. Schema novissimum iuxta placita Patrum Commissionis emendatum atque Summo Pontifici praesentatum, Typis Polyglottis Vaticanis 1982.

Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus. Kodeks prawa kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu, Poznań

Concilium Oecumenicum Vaticanum II, Decretum de pastorali Episcoporum munere in Ecclesia Christus Dominus (28.10.1965), „Acta Apostolicae Sedis” 58 (1966), s. 673–701, tekst polski: Sobór Watykański II, Dekret o pasterskich zadaniach biskupów w Kościele Christus Dominus, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Nowe tłumaczenie, Poznań 2002, s. 236–258.

Congregaticio pro Episcopis, Direttorio per il ministero pastorale dei vescovi „Apostolorum Successores” (22.02.2004), Città del Vaticano 2004, tekst polski: Kongregacja do spraw Biskupów, Dyrektorium o pasterskiej posłudze biskupów „Apostolorum Successores”, Kielce 2005.

Estatuto de la curia de la Diócesis De Orihuela-Alicante, https://www.diocesisoa.org/documentos/ficheros/Estatuto_de_la_curia_de_la_Diocesis_512.pdf (1.05.2017).

Estatutos de la Curia Diocesana de Asidonia-Jerez diócesis de Asidonia Jerez, „Boletín Oficial del Obispado de Asidonia-Jerez”, Separata nr 14, https://www.diocesisdejerez.org/

index…/separatas-2001-2008 (1.05.2017).

Giovanni Paolo II, Costituzione Apostolica Ecclesia in Urbe. Circa il nuovo ordinamento del Vicariato di Roma (1 ianuarii 1998), „Acta Apostolicae Sedis” 90 (1998), s. 177–193.

Paulus PP. VI, Constitutio Apostolica Vicariae potestatis in Urbe (6 gennaio 1977), „Acta Apostolicae Sedis” 69 (1977), s. 5–18.

Pontificia Commissio Codici Iuris Canonici Recognoscendo, Opera Consultorum in parandis canonum schematibus, II: De Clericis – De Sacra Hierarchia, „Communicationes” 5 (1973), s. 216–235.

Pontificia Commissio Codici Iuris Canonici Recognoscendo, Schema De Populo Dei, Typis Polyglottis Vaticanis 1977, tekst polski: Posoborowe prawodawstwo kościelne, zebrał i przetłumaczył E. Sztafrowski, t. 10, z. 2, Warszawa 1979, s. 125–388.

Regulamin Kurii Diecezjalnej w Tarnowie (31 grudnia 2010), „Currenda” 161 (2011) nr 1, s. 63–77.

Regulamin Kurii Metropolitalnej Warszawskiej (24 czerwca 2008), archwwa.net/wp-content/uploads/2016/04/regulamin (10.05.2017).

Regulamin Legnickiej Kurii Biskupiej, w: I Synod Diecezji Legnickiej (2007–2012), t. 1: Program odnowy religijno-moralnej, Legnica 2012, s. 278–303.

Schema Codicis Iuris Canonici, Libreria Editrice Vaticana 1980.

Statut Kurii Metropolitalnej Poznańskiej (14.06.2008), w: LXIX Synod Archidiecezji Poznańskiej (2004–2008), t. 2: Statuty, Poznań 2008, s. 391–402.

Statut Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej (9.12.2013), http://www.archidiecezja.wroc.pl

(10.05.2017).

Statuto della Curia Diocesana della diocesi di Albenga-Imperia, http://repertoriogiuridico.chiesacattolica.it/statuto-della-curia-della-diocesi-di-albenga-imperia, (3.06.2017).

Arrieta J., Diritto dell’organizzazione ecclesiastica, Milano 1997.

Aymans W., Der Leitungsdienst des Bischofs im Himblick auf die Teilkirche. Über die bischöfliche Gewalt und ihre Ausübung auf Grund des Codex Iuris Canonici, „Archiv für katholisches Kirchenrecht” 153 (1984), s. 35–55.

Bux P., Direzione e coordinamento delle attività nella Curia Diocesana, Roma

The canon law letter and spirit a practical guide to the code of canon law. Prepared by the canon law society of Great Britain and Ireland in association with The Canadian Canon Law Society, ed. by F. Morrisey, London 1999.

Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, obra dirigida y coordinada por A. Marzoa, J. Miras, R. Rodríguez-Ocaña, vol. 2, Pamplona 19963, s. 1333.

Commento al Codice di Diritto Canonico, a cura di P. Pinto, Roma 1985.

Conlon R., The Moderator of the Curia as Manager of the Diocesan Pastoral Action, Ottawa 1987.

New Commentary on the Code of Canon Law, ed. by J. Beal, J. Coriden, T. Green, New York 2000.

Giuliani G., I canoni generali sulla Curia diocesana, „Apollinaris” 61 (1988) n. 1–2, s. 109–153.

Howes R., Moderator of the Curia: new boy in Town!, „The Jurist” 40 (1982), s. 517–524.

Jougan A., Słownik kościelny łacińsko-polski, Warszawa 1992.

Karambai S., Ministers and Ministries in the Local Church. A Comprehensive Guide to Ecclesiastical Norms, Mumbai 2005.

Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. T. 2. Ks. II (1). Lud Boży, red. J. Krukowski, Poznań 2005.

Krukowski J., Struktura kurii diecezjalnej według nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, „Kościół i Prawo” 6 (1989), s. 43–55.

Marchetti G., La curia come organo di partecipazione al ministero pastorale del vescovo diocesano, „Periodica de re canonica” 89 (2000) fasc. 4, s. 566–572.

McDonough K., The Moderator of the Curia and Curial Coordination, Romae 1987.

Mendonca A., The structural components of the diocesan curia, http://www.canonlawsocietyindia.org (2.06.2017).

Pagé R., Les Églises particulières, t. 1, Montréal 1985.

Perlasca A., La funzione notarile del cancelliere e degli altri notai della curia, „Quaderni di diritto ecclesiale” 14 (2001) n. 2, s. 128–143.

Rayappan A., The Office of the Vicar General and Episcopal Vicar, http://www.canonlawsocietyindia.org (2.06.2017).

Redaelli C., La Curia Diocesana: natura e articolazioni, „La Scuola Cattolica” 120 (1992) n. 2–3, s. 172–194.

Redaelli C., Natura e compiti della Curia diocesana, „Quaderni di diritto ecclesiale” 7 (1994) n. 2, s. 140–153.

Rivella M., Il funzionamento delle Curie diocesane in Italia, „Quaderni di diritto ec­clesiale” 7 (1994) n. 2, s. 176–183.

Rouco Varela A., El ministerio Episcopal y la organización de la curia w: La curia Episcopal: reforma y actualización, Salamanca 1979, s. 11–34.

San Josè Prisco J., Moderator de la curia diocesana, w: Diccionario General de Derecho Canónico, obra dirigida y coordinada por J. Otaduy, A. Viana, J. Sedano, vol. 5, Pamplona 2012, s. 445–446.

Wilemska E., Moderator w prawie kanonicznym, w: Encyklopedia katolicka, t. 12, red. E. Ziemann, Lublin 2008, k. 1491–1492.

Pobrania

Opublikowane

2021-10-31

Numer

Tom 52 (2020)

Dział

Prawo kanoniczne

Licencja

Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).