Am „Leitseil des Wortes” zum Verständnis des Menschen. Denken mit Ferdinand Ebner und Józef Tischner
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.187Abstrakt
The question of the human being remains as topical as ever in spite of or even because of actual developments. We try to tackle this problem with two philosophers who focus on the subject of the „human being”: Józef Tischner and Ferdinand Ebner. Without doubt, the strength of Tischner (the Polish „philosopher of Solidarity”) is his ability to identify the main questions of his time; while Ebner’s strength is his method of „holding onto the rope of the word”. So we take advantage of each one’s strengths: we apply Ebner’s method to Tischner’s themes, to better understand the dialogical concept of the human person, an intrinsic aspect in the thought of both. First we present what it means to „hold onto the rope of the word”. For Ebner, the primordial characteristic of the human is that „man has the word”, so the „holding onto the rope” of this word means to see the human always in a dialogical, existential, actual, true and loving way, and to remain open to the „transcendent” dimension. We analyse further three of Tischner’s most important themes: „the good”, „freedom” and „hope” while „holding onto the rope of the word”. This lets us see some facts with remarkable clarity: that „the good” (primal in the human being himself) appears to us only in word (in relation), so „I and Thou” can be good only in relation to one another, not in „«I»-aloneness”. Freedom and hope are likewise possible only in an interpersonal „I-Thou” context and they become real in the word. In order to speak about them in depth, we must employ the concept of the word; we must „hold on the rope of the word”.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2012 Krzysztof Skorulski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).