Lectio magistralis: Uniwersytet w Barcelonie, 24 kwietnia 2001 roku

Autor

  • Paul Ricoeur
  • Piotr Karpiński

DOI:

https://doi.org/10.15633/lie.35

Biogramy autorów

  • Paul Ricoeur

    Paul Ricoeur (1913–2005) – francuski filozof, jeden z najwybitniejszych filozofów XX wieku. Uczeń Gabriela Marcela. Swoją filozoficzną drogę rozpoczął od fenomenologii, by następnie zwrócić się ku hermeneutyce i filozofii języka, uprawianej w dialogu z psychoanalizą, lingwistyką, strukturalizmem, ale także z anglosaską filozofią analityczną. Dojrzała postać jego myśli to filozoficzna analiza podmiotu i jego działania. Pozostawał w nieustannym dialogu z chrześcijaństwem, podejmując badania biblijne i egzegetyczne. Ważniejsze dzieła: Filozofia woli, Konflikt interpretacji, Metafora żywa, Czas i opowieść, O sobie samym jako innym.

  • Piotr Karpiński

    Piotr Karpiński (ur. 1977), kapłan diecezji łowickiej, znawca i badacz myśli Józefa Tischnera. Wykładowca filozofii nowożytnej i współczesnej w Wyższym Seminarium Duchownym w Łowiczu.
    Zainteresowania: filozofia francuska, fenomenologia, filozofia XX wieku, duchowość.

Bibliografia

Jervolino D., Paul Ricoeur. Une herméneutique de la condition humaine, Paris 2002.

Ricoeur P., De l’interprétation. Essai sur Freud, Paris 1965. Wydanie polskie: O interpretacji. Esej o Freudzie, tłum. M. Falski, Warszawa 2008.

Ricoeur P., Gabriel Marcel et Karl Jaspers. Philosophie du mystere et philosophie du paradoxe, Paris 1948.

Ricoeur P., Karl Jaspers et la Philosophie de l’existence, en collaboration avec M. Dufrenne, Paris 1947.

Ricoeur P., La mémoire, l’histoire, l’oubli, Paris 2000. Wydanie polskie: Pamięć, historia, zapomnienie, tłum. J. Margański, Kraków 2007.

Ricoeur P., La métaphore vive, Paris 1975.

Ricoeur P., Le conflit des interprétations. Essais d’herméneutique I, Paris 1969. Fragmenty dzieła ukazały się po polsku: Egzystencja i hermeneutyka. Rozprawy o metodzie, tłum. E. Bieńkowska, H. Bortnowska, S. Cichowicz i in., Warszawa 1985.

Ricoeur P., Le just, Paris 1995.

Ricoeur P., Philosophie de la volonté: I. Le volontaire et l’involontaire, Paris 1950.

Ricoeur P., Philosophie de la volonté: II. Finitude et culpabilité: 1. L’homme faillible, Paris 1960. 2. La symbolique du mal, Paris 1960. Po polsku ukazała się jak dotąd tylko druga część drugiego tomu Filozofii woli: Symbolika zła, tłum. S. Cichowicz, M. Ochab, Warszawa 1986.

Ricoeur P., Soi-même comme un autre, Paris 1990. Wydanie polskie: O sobie samym jako innym, tłum. B. Chełstowski, Warszawa 2005.

Ricoeur P., Témps et recit, t-1: L’intrigue et le récit historique, Paris 1983. Wydanie polskie: Czas i opowieść, tom 1: Intryga i historyczna opowieść, tłum. M. Frankiewicz, Kraków 2008.

Ricoeur P., Témps et recit, t-2: La configuration dans le récit de fiction, Paris 1984. Wydanie polskie: Czas i opowieść, tom 2: Konfiguracja w opowieści fikcyjnej, tłum. J. Jakubowski, Kraków 2008.

Ricoeur P., Témps et recit, t-3: Le temps raconté, Paris 1985. Wydanie polskie: Czas i opowieść, tom 3: Czas opowiadany, tłum. U. Zbrzeźniak, Kraków 2008.

Okładka numeru

Pobrania

Opublikowane

2014-09-09

Numer

Tom 36 Nr 1 (2014)

Dział

Przekłady i komentarze

Licencja

Prawa autorskie (c) 2014 Paul Ricoeur, Piotr Karpiński (tłum.)

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:

1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)

3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).