Between the Syriac heritage and the Papacy. The cultural influence and contribution of the Maronite Church to the growth of the Middle East in the 14ᵗʰ–19ᵗʰ centuries
DOI:
https://doi.org/10.15633/ochc.1015Słowa kluczowe:
Maronite Church, Syriac, Papacy, Middle EastAbstrakt
Taking into account the Maronites connections with the West the article rises aquestion: in what areas did the Syriac Christian community constitute a bridge between the East and the West? Although not all critical remarks of Kamāl Ṣalībī (b. 1929) on the Maronite view of history are accepted without reservation, his remark that “the awareness of the historic truth constitutes the ultimate foundation for the possibility to build a healthy society” seems valuable. The postulate of the verification of over-interpretation is always valid, nevertheless the discussion: what is a myth and what is the truth in the history of Lebanon continues.
Bibliografia
Alan M., Christian and Jews in the Ottoman Empire: the Roots of Sectarianism, New York 2001.
Amann E., Eglise de Jérusalem, [in:] Dictionnaire de théologie catholique, ed. by E. Vacant, vol. 8, Paris 1930, p. 1003.
Anaissi T., Collectio documentorum Maronitarum, Liburni 1921.
Arce A., Maronitas y Franciscanos nn El Libano 1450–1516, [in:] In Miscelánea De Tierra Santa, vol. 2, Jerusalem 1973.
Atallah E., Le Synode Libanais de 1736, vol. 1: Son influence sur la restructuration de l’É̀glise maronite, Antélias 2001, vol. 2: Traduction du texte original arabe, Antélias 2002; N. Gemayel, Les Échanges Culturels Entre les Maronites et l’Europe: Du Collège Maronite de Rome 1584 au Collège de ‘Ayn-Warka 1789, Beirut 1984.
Athanasiou M. Haji, Mawsū’a Baṭrīarkīya Anṭākīya at-tārīhiyya wa al-aṯariyya, vol. 6, Dimašq 2001.
Beydoun A. , Identité confesionelle et temps social chez les historiens libanais contemporains, Beyrouth 1984.
Bullarium Maronitarum: complectens bullas, brevia, epistolas, constitutiones aliaque documenta a Romanis pontificibus ad patriarchas Antiochenos Syro-Maronitarum missa; ex tabulario secreto S. Sedis, ed. by T. Anaissi, vol. 8, Romae 1911.
Dib P., L’Église maronite: du XVIe siècle à nos jours, Beyrouth 1973.
Documenta Concilii Florentini de unione orientalium. Documenta iuxta fidem mss. coll. et notis illustr., ed. by G. Hofmann, Roma 1936.
Edbury P. W., The Kingdom of Cyprus and the Crusades, Cambridge 1991.
Fortescue A. , The Orthodox Eastern Church, London 1920.
Frazee Ch., Catholics and Sultans. The Church and the Ottoman Empire 1453–1923, Cambridge 1983.
French R., The Eastern Orthodox Church, London 1951.
Genuinae relationes inter sedem Apostolicam et Assyriorum orientalium seu Chaldaerum ecclesiam: nunc majori ex parte primum editae historicisque adnotationibus illustratae, ed. by S. Giamil, Rome 1902.
Ghantuz Cubbe M. de, Quelques reflections à propos de l’histoire ancienne de l’Église maronite, „Parole de l’Orient” vol. 26 (2001), pp. 3–69.
Ghobaira al-Ghaziri B., Rome et l’Église Syrienne-Maronite d’Antioche (517–1531), Beyrouth 1906.
Graf G., Geschichte der christlischen arabischen Literatur, vol. 3, Vatican 1950.
Ḫaṭṭār ad-Daḥdāḥ S., Die maronitischen Diözesen und die Liste ihrer Bischöfe, „Mašriq” 7 (1904), the Diocese of Baalbek, pp. 641–647; the Diocese of Damascus, pp. 748–755; the Diocese of Cyprus, pp. 1022–1029; the Diocese of Beirut, pp. 1099–1105.
Ḫaṭṭār ad-Daḥdāḥ S. , Die maronitischen Diözesen und die Liste ihrer Bischöfe, „Mašriq” 8 (1904): the Diocese of Tyre and Sidon, pp. 151–154; the Diocese of Tripoli, pp. 401–407; the Diocese of Aleppo, pp. 407–409.
Herzstein R., The Foundation of the Saint-Joseph University of Beirut. The teaching of the Maronites by the Second Jesuit Mission in the Levant, „Middle Eastern Studies” vol. 43, no 5 (2007), pp. 749–759, http://dx.doi.org/10.1080/00263200701422667.
Isṭifān ad-Duwaihī, Tārīh aṭ-ṭā’ifa al-mārūnīya, ed. by Rašīd al-Ḫūrī aš-Šartūnī, Bayrūt 1890.
Isṭifānūs ad-Duwaihī, Taʼrīḫ al-azmina, 1095–1699 m, ed. by F. Tautal, Bayrūt 1951.
Kayali H., Elections and Electoral Process in the Ottoman Empire 1876—1919, „International Journal of Middle East Studies” vol. 27 (1995), pp. 265–286, http://dx.doi.org/10.1017/S0020743800062085
Kitchen R. A., Maronite Church, [in:] The New Westminster Dictionary of Church History. The Early, Medieval, and Reformation Eras, ed. by R. Benedetto, Luisville 2008, pp. 410–411.
Kościelniak K., Organizacja, kondycja i problemy mniejszości religijnych w Turcji, [in:] Państwo, wspólnota i religia, pod red. K. Kościelniaka, Kraków 2010.
Küçükcan T., State, Islam and Religious Liberty in Modern Turkey. Reconfiguration of Religion in the Public Sphere, „Brigham Young University Law Review” vol. 2 (2003), pp. 475–480.
Kuderna M., Christliche Gruppen im Libanon. Kampf um Ideologie und Herrschaft in einer unfertigen Nation, Wiesbaden 1984.
Lehmbruch G., Das konkordanzdemokratische Modell in der vergleichenden Analyse politischer Systeme, [in:] Politischer Wandel in konkordanzdemokratischen System. Symposium des Lichtenstein-Instituts 23–25 November 1989, hrsg. von H. Michalsky, Vaduz 1991, pp. 13–24.
Lammens H., Fr. Gryphon et le Liban au XVe siècle, „Revue de l’Orient Chrétienne” vol. 4 (1899), pp. 68–104.
Moosa M., The Maronites in History, Syracuse 2005.
Özcan A., The Ottoman Millet System, [in:] Islam in the Middle Eastern studies. Muslims and minorities, ed. by U. Akira, K. Hiroshi, Osaka 2003, pp. 225–230.
Rabbath E., La formation historique du Liban politique et constitutionnel, Beyrouth 1970.
Rompay L. van, The Maronites, [in:] G. Wainwright, K. B. Westerfield, The Oxford History of Christian Worship, Oxford 2006, pp. 170–172.
Rondot P., Lebanese Institutions and Arab Nationalism, „Journal of Contemporary History” 3 (1968) no. 3, pp. 37–51, http://dx.doi.org/10.1177/002200946800300303.
Salibi K. S., “The Maronites of Lebanon under Frankish and Mamluk Rule (1099–1516),” Arabica 4 (1957), pp. 288–303.
Salibi K. , The Maronite Historians of Medieval Lebanon, Beirut 1959.
Salibi K. , The Traditional Historiography of the Maronites, [in:] Historians of the Middle East, ed. by B. Lewis, P. M. Holt, London 1962.
Salibi K., Islam and Syria in the Writings of Henri Lammens, [in:] Historians of the Middle East, ed. by B. Lewis, P. M. Holt, London 1962, pp. 330–342.
Ṣalībī K., Munṭalaq at-tārīḫ Lubnān, Bayrūt 1979.
Sürmann H., Grundungsgeschichte der maronitischen Kirche, Wiesbaden 1998.
The Syriac model strophes and their poetic meters, Stefan ad-Duwaihī, Louis Hage, Kaslik 1987.
Weber A.F., Le Synode Libanais de 1736, „Archives de sciences sociales des religions” 122 (2003), p. 134, document no. 122.56.
Yildiz I., Minority rights in Turkey, „Brigham Young University Law Review” vol. 3 (2007), pp. 791–792.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Krzysztof Kościelniak
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.