An Important Episode in the Evolution of Romanian Identity in the 18ᵗʰ Century: from Uniatism to the Transylvanian School
DOI:
https://doi.org/10.15633/ochc.1031Słowa kluczowe:
Romania, Transylvania, Orthodoxy, Roman Catholic Church, union, identityAbstrakt
The article focuses on the process, events and attempts from the end of the 17ᵗʰ and the beginning of the 18ᵗʰ century to unite the Romanian Orthodox Church or rather a part of it belonging to the Orthodox Metropolitan of Transylvania with the Roman Catholic Church. The author analyzes the challenges and consequences of such a union for the Romanian identity. To overcome the controversies and strengthen a common Romanian identity, the cultural program of the Transylvanian School movement was initiated.
Bibliografia
Bârlea O., Ostkirchliche Tradition und Westlicher Katholizismus, Munich 1966.
Bernath M., Habsburg und die Anfänge der rumänische Nationsbildung, Leyden 1972.
Barta C., Dialectica unirii celei dintâi şi a unirii celei de-a doua în concepţia lui Samuil Micu, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 9/II (2005).
Brusanowski P., Biserica Română Unită: păstrarea “Legii Strămoşeşti” sau o “a treia lege” Viziunea ortodocşilor şi greco-catolicilor din sec. XVIII, “Annales Universitatis Apulensis. Series Historica” 10/II (2006).
Buzalic A., Particularităţi în gândirea Greco-Catolică la jumătatea secolului al XVIII-lea, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 10/II (2006).
Corespondenţa din Exil a Episcopului Inochentie Micu Klein (1746–1768), ed. Z. Pâclişanu, București 1921.
Costea I., The Romanian Principalities in the 18ᵗʰ Century, [in:] History of Romania: Compendium, ed. I.-A. Pop, I. Bolovan, Cluj-Napoca 2006.
Castellan G., A History of the Romanians, New York 1989.
Câmpeanu R., Unire religioasă şi mental public la începuturile Catolicismului românesc în Transilvania, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 10/II (2006).
Densuşianu N., Independenţa bisericească, Braşov 1893.
Djuvara N., Thocomerius – Negru Vodă. Un voivod de origine cumană la începuturile Ţării Româneşti, București 2007.
Dragomir S., The Ethnical Minorities in Transylvania, Geneva 1927.
Dragomir S., Românii din Transilvania şi unirea cu Biserica Romei, “Biserica Ortodoxă Română” 80, № 9–10 (1962), pp. 865–880.
Gábor S., Relaţiile Bisericii Reformate Ardelene cu Bisericile româneşti în prima jumătate a secolului XVIII, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 10/II (2006).
Geanakoplos D. J., The Council of Florence (1438–1439) and the Problem of Union between the Greek and Latin Churches, “Church History” 24 (December, 1955) № 4, pp. 324–346.
Hitchins K., L’idée de nation chez les roumains de Transylvanie (1691–1849), Bucharest 1987.
Histoire de la Transylvanie, ed. B. Köpeczi, Budapest 1992.
Hitchins K., The Romanians 1774–1866, Oxford 1996.
Hurmuzaki E., Fragmente zur Geschichte der Rumänen, București 1891, p. 285 (Documente Privitoare la Istoria Românilor, 2).
Iorga N., Istoria Bisericii Româneşti, vol. 1, București 1995.
Jozsef M., Instituţii care au contribuit la realizarea unirii. Contribuţia vistiernicului Ştefan Apor şi a iezuitului Ladislau Paul Baranyi la realizarea unirii religioase (1697–1701), “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 9/II (2005).
Lumpedean I., Nation et confession au XVIIIe siècle. Options et préoccupations pour l’union ecclésiastique des Roumains de Transylvanie, [in:] Ethnie et Confession en Transylvanie (du XIIIe au XIXe siècles), ed. N. Bocşan, I. Lumpedean, I.-A. Pop, Cluj-Napoca 1996.
Meteş Ş., Câteva contribuţii la istoria Unirii românilor cu Roma, “Revista Arhivelor” 3 (1939) № 8, pp. 364–365.
Miron G.-M., Ultimul act al unirii românilor din Transilvania cu Biserica Romei. Spre un nou concept de unire, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 9/II (2005).
Mitrofan I., Influenţa calvină şi unirea românilor transilvăneni cu Biserica Romei, in interpretarea lui Zenovie Pâclişanu – Repere teologice pre si post eventum, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica” 9/II (2005).
Molnár M., A Concise History of Hungary, Cambridge 2001.
Nilles N., Symbolae ad illustrandam historiam ecclesiae orientalis in terris coronae S. Stephani: maximam partem nunc primum ex variis tabulariis, romanis, austriacis, hungaricis, transilvanis, croaticis, sovietatis jesu aliisque fontibus accessu difficilibus erutae, Innsbruck 1885.
Pâclişanu, Z., Istoria Bisericii Române Unite, Partea I-a, 1697–1751, “Perspective” July 1994–June1995 no. 65–68, pp. 25–27.
Păcurariu M., Istoria Bisericii Ortodoxe Române, vol. 2, București 1994.
Panaitescu P. P., Istoria Românilor, București 1990.
Stanciu L., Între aderare şi asumare. Punctele florentine pentru greco-catolicii transilvăneni în secolul al XVIII-lea, “Annales Universitatis Apulensis, Series Historica”, 10/II (2006).
Stăniloae D., Uniatismul din Transilvania încercare de dezbinare a poporului român, București 1973.
Tollet D., La reconquête catholique en Europe centrale (fin XVIIe siècle-début XVIIIe siècle), “Mélanges de l’Ecole française de Rome. Italie et Méditerranée” 109 (1997) № 2, pp. 839–840.
Vasary I., Cumans and Tatars. Oriental Military in the Pre-Ottoman Balkans, 1185–1365, Cambridge 2005.
Wessely K., A doua diplomă leopoldină, “Analele Academiei Române, Secţia istorică”, București 1938, S. III. t. XX.
Zdrenghea M., Elementa linguae la 200 de ani, [in:] Elementa linguae daco-romanae sive valachicae, ed. S. Micu, G. Şincai, Cluj-Napoca 1980.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.