Krytyka i propozycje rozszerzenia ontycznych podstaw odpowiedzialności Romana Ingardena

Autor

  • Karol Petryszak Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/r.2447

Słowa kluczowe:

ontologia, odpowiedzialność, eytka, odpowiedzialność fundamentalna, Roman Ingarden

Abstrakt

W pracy zostały wskazane braki w koncepcji odpowiedzialności Romana Ingardena. Wykazano również bezzasadność kilku założeń, które Ingarden poczynił. W miejsce odrzuconych elementów analizy zaproponowano uzupełnienie, które wpisuje się w pweien sposób w dalszą myśl Ingardena. Jedną z propozycji jest próba wprowadzenia ontycznie podstawowej kategorii "odpowiedzialności fundamentalnej".

Bibliografia

Hartmann N., Ethik, Berlin 1962.

Hume D., Traktat o naturze ludzkiej, tłum. C. Znamierowski, Warszawa 1963.

Ingarden R., O odpowiedzialności i jej podstawach ontycznych, tłum. A. Węgrz­ecki, w: R. Ingarden, Książeczka o człowieku, Kraków 2003.

Ingarden R., Spór o istnienie świata, t. I, tłum. D. Gierulanka, Warszawa 1987.

Koehler B., Pojęcie osoby w buddyzmie, w: Archeus. Studia z bioetyki i antropologii filozoficznej, red. M. Nowacka, t. 5, Białystok 2004.

Locke J., Rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, t. I, tłum. B. J. Gawecki, Warszawa 1955.

Parfit D., Reasons and Persons, Oxford 1984.

Singer P., Etyka praktyczna, tłum. A. Sagan, Warszawa 2003.

Warner B., Szariat dla niemuzułmanów, tłum. zbiorowe (Centrum Studiów nad Politycznym Islamem), Brno 2016.

Wnuk-Lisowska E., Islam: między herezją a ortodoksją, Kraków 2013.

Pobrania

Opublikowane

2018-08-13

Numer

Tom 7 (2017)

Dział

Artykuły

Licencja

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.