Postrzeganie ludzi starszych w opinii abiturientów z Pułtuska

Autor

  • Józef Młyński Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.3340

Słowa kluczowe:

starość, senior, młodzież, abiturienci, badania, analiza badań

Abstrakt

Starość jako naturalna fala życia następująca po młodości i dojrzałości wieńczy dynamiczny proces starzenia się osób. Nazywana końcowym etapem życia, zwykle utożsamiana jest ze spadkiem wydolności organizmu, utratą mobilności, osłabieniem sił, ograniczeniem zdolności przystosowania się do wszelkich zmian, samotnością, koniecznością korzystania z pomocy innych, a czasem nawet funkcjonowaniem na marginesie życia społecznego. Taki obraz starości wydaje się mało optymistyczny, tym bardziej że mimo nieuchronnego procesu starości osoby w tym wieku potrafią być również bardzo aktywne w przestrzeni społecznej i prezentować przyjazny obraz spokojnej starości. Niniejszy artykuł jest próbą ukazania, w jaki sposób młodzież maturalna postrzega osoby starsze w środowisku swojego zamieszkania. W tym celu opisano krótki zarys teoretycznych podstaw o starości, przedstawiono notę metodologiczną oraz analizę przeprowadzonych badań z uwzględnieniem wniosków zamieszczonych w zakończeniu niniejszego artykułu.

Bibliografia

Błędowski P., Starzenie się jako problem społeczny. Perspektywy demograficznego starzenia się ludności Polski do roku 2035, w: Aspekty medyczne, psychologiczne, socjologiczne i ekonomiczne starzenia się ludzi w Polsce, red. M. Mossakowska, A. Więcek, P. Błędowski, Poznań 2012, s. 11–25.

Bromley D. B., Psychologia starzenia się, tłum. Z. Zakrzewska, Warszawa 1969.

Brzezińska A. I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, Gdańsk 2015.

Dutkiewicz W., Przewodnik metodyczny dla studentów pedagogiki, Kielce 1996.

Dziemidok B., Aksjologiczne aspekty starości: czy starość może być piękna, dobra, mądra i szczęśliwa?, w: Starość darem, zadaniem i wyzwaniem, red. A. Zych, Sosnowiec–Dąbrowa Górnicza 2014, s. 253–281.

Leszczyńska-Rejchert A., Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn 2007.

Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 1985.

Olszewski H., Starość i starzenie się, w: Encyklopedia psychologii, red. W. Szewczuk, Warszawa 1998, s. 855–858.

Pędich W., Starość, w: Encyklopedia zdrowia, red. W. S. Gomułka, W. Rewerski, Warszawa 1995.

Restak R. M., Starsi znaczy mądrzejsi. Jak zachować przez całe życie doskonałą sprawność umysłu, Warszawa 1999.

Rudnik A., Wymiary starości i cechy ludzi starych w percepcji dzieci i młodzieży, „Pogranicze. Studia Społeczne” 28 (2016), s. 201–219.

Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2005.

Sztumski J., Wstęp do metodologii technik badań społecznych, wyd. 7, Katowice 2010.

Trafiałek E., Starzenie się i starość. Wybór tekstów z gerontologii społecznej, Kielce 2006.

Zych A., Człowiek wobec starości, Katowice 1999.

Pobrania

Opublikowane

2019-07-31

Numer

Dział

Działania dla społeczności