Postrzeganie ludzi starszych w opinii abiturientów z Pułtuska
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.3340Słowa kluczowe:
starość, senior, młodzież, abiturienci, badania, analiza badańAbstrakt
Starość jako naturalna fala życia następująca po młodości i dojrzałości wieńczy dynamiczny proces starzenia się osób. Nazywana końcowym etapem życia, zwykle utożsamiana jest ze spadkiem wydolności organizmu, utratą mobilności, osłabieniem sił, ograniczeniem zdolności przystosowania się do wszelkich zmian, samotnością, koniecznością korzystania z pomocy innych, a czasem nawet funkcjonowaniem na marginesie życia społecznego. Taki obraz starości wydaje się mało optymistyczny, tym bardziej że mimo nieuchronnego procesu starości osoby w tym wieku potrafią być również bardzo aktywne w przestrzeni społecznej i prezentować przyjazny obraz spokojnej starości. Niniejszy artykuł jest próbą ukazania, w jaki sposób młodzież maturalna postrzega osoby starsze w środowisku swojego zamieszkania. W tym celu opisano krótki zarys teoretycznych podstaw o starości, przedstawiono notę metodologiczną oraz analizę przeprowadzonych badań z uwzględnieniem wniosków zamieszczonych w zakończeniu niniejszego artykułu.
Bibliografia
Błędowski P., Starzenie się jako problem społeczny. Perspektywy demograficznego starzenia się ludności Polski do roku 2035, w: Aspekty medyczne, psychologiczne, socjologiczne i ekonomiczne starzenia się ludzi w Polsce, red. M. Mossakowska, A. Więcek, P. Błędowski, Poznań 2012, s. 11–25.
Bromley D. B., Psychologia starzenia się, tłum. Z. Zakrzewska, Warszawa 1969.
Brzezińska A. I., Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa, Gdańsk 2015.
Dutkiewicz W., Przewodnik metodyczny dla studentów pedagogiki, Kielce 1996.
Dziemidok B., Aksjologiczne aspekty starości: czy starość może być piękna, dobra, mądra i szczęśliwa?, w: Starość darem, zadaniem i wyzwaniem, red. A. Zych, Sosnowiec–Dąbrowa Górnicza 2014, s. 253–281.
Leszczyńska-Rejchert A., Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn 2007.
Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 1985.
Olszewski H., Starość i starzenie się, w: Encyklopedia psychologii, red. W. Szewczuk, Warszawa 1998, s. 855–858.
Pędich W., Starość, w: Encyklopedia zdrowia, red. W. S. Gomułka, W. Rewerski, Warszawa 1995.
Restak R. M., Starsi znaczy mądrzejsi. Jak zachować przez całe życie doskonałą sprawność umysłu, Warszawa 1999.
Rudnik A., Wymiary starości i cechy ludzi starych w percepcji dzieci i młodzieży, „Pogranicze. Studia Społeczne” 28 (2016), s. 201–219.
Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa, Kraków 2005.
Sztumski J., Wstęp do metodologii technik badań społecznych, wyd. 7, Katowice 2010.
Trafiałek E., Starzenie się i starość. Wybór tekstów z gerontologii społecznej, Kielce 2006.
Zych A., Człowiek wobec starości, Katowice 1999.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.