Il ruolo del cappellano ospedaliero nella malattia e nella sofferenza con una particolare attenzione per la problematica connessa ai pazienti afoni
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.2602Keywords:
cappellano, malato, malattia, afonia, dialogo, ministero pastoraleAbstract
Il ruolo del cappellano ospedaliero nella malattia e nella sofferenza con una particolare attenzione per la problematica connessa ai pazienti afoni. Il mondo dei malati e dei sofferenti costituisce un ambiente eccezionale. Ciò deriva dal fatto che il malato che l’uomo colpito dalla malattia inizia a scorgere quei valori della vita non sempre visibili a chi è sano. Altrettanto accade alle persone con problemi di afonia, ossia ai pazienti che hanno subito una laringectomia totale o parziale nonché a quanti hanno perduto l’uso della parola in seguito a traumi psicologici. Molti di essi necessitano non solo un sostegno psicologico ma anche, e forse soprattutto, spirituale. In tali circostanze un grande ruolo spetta al cappellano, il quale dedicando il proprio tempo e le proprie predisposizioni ascolta e risponde alle loro necessità. Chinandosi sulla loro angustia, ha tentato di capire la situazione specifica in cui ciascun malato è venuto a trovarsi. Non prestando particolare attenzione alle volte in cui la persona con afonia abbia dimostrato di non desiderare il contatto, con piena pazienza e comprensione il cappellano dovrebbe fare il possibile per intraprendere un dialogo certo difficile da svolgere verbalmente ma affatto impossibile. Una conversazione caratterizzata da comprensione ed empatia, sebbene a volte possa rivelarsi gravosa e imbarazzante, può aiutare non solo a restaurare l’equilibrio spirituale e psichico, ma anche ad accettare il sostegno durante gli sviluppi successivi della terapia. Lo scopo del presente contributo è quello di dedicare una particolare attenzione alla necessità e all’importanza dell’opera prestata dal cappellano ospedaliero a favore dei pazienti laringectomizzati, il cui ruolo consiste tra l’altro nel raggiungere il cuore e la mente di pazienti spesso refrattari e amareggiati nonché nell’aiutare ad accettare la malattia ed ogni sua conseguenza.
References
Biela P., Einfühlung jako dialogiczność personalizmu fenomenologicznego Edith Stein, „Czasopismo Filozoficzne” (2009) 4/5, p. 115–137.
Brzyski W., Szark-Eckardt M., Bendicova E., Zukow W., Wpływ aktywności ruchowej na życie osób po laryngektomii, „Journal of Health Sciences” 3 (2013) 12, p. 165–180.
Comunità, [in:] N. Zingarelli, Vocabolario della lingua italiana, Bologna 1988, p. 417.
Congregazione per la Dottrina della Fede, Istruzione Libertatis Conscientia sulla libertà cristiana e la liberazione, Roma 22 marzo 1983, http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19860322_freedom-liberation_it.html (12.07.2016).
Dialogo, [w]: N. Zingarelli, Vocabolario della lingua italiana, Bologna 1988, p. 541.
Gaertner H., Relacja lekarz i pacjent: Sympatia czy empatia?, „Folia Medica Cracoviensia” 39 (1988) nr 3–4, p. 91–96.
Giovanni Paolo II, Esortazione apostolica post-sinodale Christifideles laici, Roma, 30 dicembre 1988.
Giovanni Paolo II, Lettera apostolica Salvifici doloris, Roma, 11 febbraio 1984.
Giovanni Paolo II, Lettera enciclica Redemptor hominis, Roma, 4 marzo 1979.
Giovanni XXIII, Lettera enciclica Pacem in terris, Roma, 11 aprile 1963.
Ingarden R., Wstęp do fenomenologii Husserla, tłum. A. Półtawski, Warszawa 1974.
Jan Paweł II, Chorzy w sercu Kościoła, Katechezy o Kościele, kat. nr 91 (15.06.1994), w: Jan Paweł II, Do chorych i cierpiących, Kraków 2000, p. 18–20.
Jan Paweł II, Dar i tajemnica, Kraków 1996.
Jan Paweł II, Pielgrzymki do ojczyzny: 1979, 1983, 1987, 1991, 1995, 1997, 1999, 2002: prze-
mówienia, homilie, oprac. J. Poniewierski, Kraków 2005.
Jan Paweł II, Przemówienie do chorych i personelu medycznego Kliniki Kardiochirurgii w Krakowie 9.06.1997 r., w: Chrystus wczoraj, dziś i na wieki. V pielgrzymka Jana Pawła II do ojczyzny, oprac. J. J. Górny, Olsztyn 1997, p. 166–167.
Jan Paweł II, Przemówienie do młodzieży akademickiej, Warszawa 3.06.1979 r., “Znak” 35 (1983) nr 348–349 (11–12), p. 1891–1894.
Jan Paweł II: Słowa wypowiedziane w Bazylice Mariackiej w Gdańsku, 12.06.1987 r., w: Po raz trzeci na ziemi ojczystej. Przemówienia, homilie, reportaże, refleksje, oprac. T. Karolak, Warszawa 1988, p. 263–265.
Krąpiec M. A., O ludzką politykę, Lublin 1998.
Królikowski Ł., Modlitwy chorych, cz. 2, Warszawa 1988, p. 194.
Makselon J., Psychologia cierpienia, “Folia Medica Cracoviensia” 39 (1998) 3–4, p. 59–66.
Ostrowski M., Dialog religijny w turystyce, “Polonia Sacra” 16 (2012) 2, p. 107–121.
Paolo VI, Lettera enciclica Ecclesiam suam, Roma, 6 agosto 1964.
pp. Francesco, Udienza generale, Piazza San Pietro, Mercoledì, 27 Novembre 2013, http://www.vatican.va/holy_father/francesco/audiences/2013/documents/papa-francesco_20131127_udienza-generale_it.html (2.12.2013).
Rahner K., Vorgrimler H., Mały słownik teologiczny, Warszawa 1987.
Rusiecki M., Stójcie mocno w Panu, rekolekcje dla nauczycieli w Częstochowie 2–3.07.1993, Kielce 1994.
Società, in: F. Sabatini, V. Coletti, Dizionario della lingua italiana, http://dizionari.corriere.it/dizionario_italiano/S/societa.shtml?refresh_ce-cp (23.07.2015).
Società, in: N. Zingarelli, Vocabolario della lingua italiana, Bologna 1988, p. 1824.
Staniek E., W trosce o większą wiarę (Listy do Kazimierza), List dwudziesty drugi, Kraków 1980.
Stein E., O zagadnieniu wczucia, tłum. D. Gierulanka, J. F. Gierula, Kraków 1988.
Szentmártoni M., Psychologia pastoralna, tłum. D. Prokulska, Kraków 1995.
Szkodoń J., Oddani na służbę ludowi Bożemu, Kraków 1994.
Ślipko T., Zarys etyki szczegółowej, t. 1, Kraków 1982.
Tischner J., Ksiądz na manowcach, Kraków 2001.
Wal J., Realizacja dobra wspólnego w dialogu i poprzez dialog, “Warszawskie Studia Pastoralne” 12 (2010), p. 60–75.
Wal J., Vademecum dialogu, Kraków 1998.
Zastawnik E., Apostolski wymiar choroby i cierpienia w życiu oraz nauczaniu Jana Pawła II, Kraków 2012.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
