Mediacje rówieśnicze jako metoda wychowawcza

Autor

  • Katarzyna Wojtanowicz Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.2005

Słowa kluczowe:

mediacje rówieśnicze, wychowanie, odpowiedzialność modych

Abstrakt

Mediacja jest powszechnie stosowaną metodą rozwiązywania konfliktów. Znajduje również szerokie zastosowanie w budowaniu odpowiedzialności młodego pokolenia. Wykorzystanie mediacji jest formą edukacji osobistej i obywatelskiej tej grupy społecznej. W tym zastosowaniu mediacja podejmuje szereg funkcji, w szczególności: przejmowanie odpowiedzialności za własne zachowanie młodzieży, kształtowanie postawy tolerancji, wartości i moralności, a także umiejętności komunikacji i mediacji. Jest to szczególnie istotne w dobie reformowania polskiego sytemu wychowania i edukacji. Nie bez znaczenia jest również podejmowanie działań wspierających rodzinę w wypełnianiu funkcji wychowawczej, budowaniu postaw społecznych i moralnych. Mediacja jest narzędziem, które rozwija empatię u młodych osób, a także uwrażliwia na siebie wzajemnie, budując relacje interpersonalne, które w dzisiejszym świecie często zastępują nowe technologie.

Bibliografia

Czarnecka­‑Dzialuk B., Wójcik D., Mediacja w sprawach nieletnich w świetle teorii i badań, Warszawa 2001.

Gmitrowicz D., Jędrzejczak J., Od kreatywności do innowacyjności, Warszawa 2013.

Gójska A., Huryn V., Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych, Warszawa 2007.

Lewicka A., Grudziewska E., Mediacja sądowa. Alternatywna metoda resocjalizacyjna?, Lub­lin 2010.

Łęcki K., Szóstak A., Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej, Warszawa 1996.

Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej, Mediacje rodzinne w praktyce. Poradnik, Kra­ków 2008.

Profesjonalny mediator: zostań nim. Poradnik metodyczny, red. A. Lewicka, Lublin 2008.

Słownik etyczny, red. S. Jedyna, Lublin 1990.

Vademecum skutecznej profilaktyki młodzieży, red. S. Grzelak, Warszawa 2015.

Pobrania

Opublikowane

2017-05-01

Numer

Tom 8 Nr 2 (2016): Godność

Dział

Rozprawy, opracowania

Licencja

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.