Funkcje przedsiębiorstw medialnych w świetle odpowiedzialności
DOI:
https://doi.org/10.15633/ssc.3333Słowa kluczowe:
media, przedsiębiorstwa medialne, odpowiedzialność, misja publiczna mediów, etyka mediów, zarządzanie mediamiAbstrakt
Funkcje przedsiębiorstw medialnych w świetle odpowiedzialności. Przedsiębiorstwa medialne różnią się od innych przedsiębiorstw specyfiką misji społecznej. Przedsiębiorstwa medialne są producentami nie tylko dóbr materialnych, ale również i dóbr kulturowych. Należy je postrzegać zarówno jako przedsięwzięcie gospodarcze (komercyjne) nastawione na zapewnienie zysku ich właścicielom, tworzenie miejsc pracy, przyczynianie się do rozwoju gospodarczego i polepszenia standardu życia, ale także jako instytucje społeczno-kulturowe, ważne dla ogólnego rozwoju poszczególnych jednostek i całej społeczności, w której działają. W niniejszym artykule spróbuję określić funkcje gospodarcze i funkcje społeczno-kulturowe, jakie mają do zrealizowania przedsiębiorstwa medialne.
Bibliografia
Altmeppen K. -D., Gestaltungsmacht durch medienwirtschaftliches Handeln. Zur Rekursivität von Unternehmensstrategien und Marktstrukturen, w: Medienwirtschaft und Gesellschaft I. Medien-
unternehmen und die Kommerzialisierung von Öffentlichkeit, Hrsg. M. Karmasin, M. Knoche, C. Winter, Münster 2001.
Andrzejczuk R., Prawa człowieka podstawą prawa narodu do samostanowienia, Lublin 2004.
Babin P., McLuhan M., Autre homme autre chrétien l’âge électronique, Lyon 1977.
Bauman Z., Dwa szkice o moralności ponowoczesnej, Warszawa 1994.
Bertrand C. -J., Deontologia mediów, przeł. T. Szymański, Warszawa 2007.
Boventer H., Ethik des Journalismus. Zur Philosophie der Medienkultur, wyd. 2, Konstanz 1985.
Domenach J. M., Sytuacja kultury europejskiej, „Ateneum Kapłańskie” 69 (1976), s. 285–286.
Drożdż M., Osoba i media, Personalistyczny paradygmat etyki mediów, Tarnów 2005.
Gałkowski J., Praca i człowiek. Próba filozoficznej analizy pracy, Warszawa 1980.
Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Warszawa 2011.
Jakubowicz K., Nowe techniki informacyjno-komunikacyjne: czy mogą stworzyć nowy układ kultury?, „Przekazy i opinie” (1988) nr 1–2, s. 27–46.
Jan Paweł II, W imię przyszłości kultury, przemówienie w UNESCO, Paryż, 2 czerwca 1980, n. 7, w: Dokumenty nauki społecznej Kościoła, t. 1, red. M. Radwan, L. Dyczewski, A. Stanowski, Lublin 1987.
Jan Paweł II, Kultura i perspektywy przyszłości świata, spotkanie z intelektualistami Uniwersytetu w Coimbra, 15 maja 1982, n. 5, w: Dokumenty nauki społecznej Kościoła, t. 2, red. M. Radwan, L. Dyczewski, A. Stanowski, Lublin 1987.
Jan Paweł II, Encyklika Laborem exercens, w: Ewangelia pracy, red. J. Chmiel, S. Ryłko, Kraków 1983, s. 7–68.
Jan Paweł II, Świat pracy potrzebuje ludzi prawego sumienia, „L’Osservatore Romano” (wydanie polskie) 215 (1999) nr 8, s. 93–94.
Jan Paweł II, List apostolski Szybki rozwój, nr 3, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/listy/szybkir_24022005.html (21.03.2018).
Karta Etyki Mediów, http://www.dziennikarzerp.pl/wp-content/uploads/2010/06/karta_dziennikarzy.pdf (20.03.2018).
Kowalski T., Jung B., Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów, Warszawa 2006.
Krzysztofek K., Szczepański M. S., Zrozumieć rozwój. Od społeczeństw tradycyjnych do informacyjnych, Katowice 2002.
Kürschner-Pelkmann F., Von Gutenberg bis Internet. Kirchen und soziale Kommunikation, Hamburg 1997 (Weltmission heute Studienheft, 26).
Lepa A., Pedagogika mass mediów, Łódź 2007.
Lyotard J. F., Das postmoderne Wissen: Ein Bericht, Wien 1986.
Majka J., Etyka życia gospodarczego, Wrocław 1982.
Majka J., Jaka Polska? Węzłowe problemy katolickiej nauki społecznej, Wrocław 1991.
Mazurek F., Godność osoby ludzkiej podstawą praw człowieka, Lublin 2001, za: S. Zięba, Praca w procesie hominizacji, Lublin 2007.
McQuail D., Teoria komunikowania masowego, przeł. M. Bucholc, A. Szulżycka, Warszawa 2007.
Mills C. W., Elita władzy, przeł. I. Rafalski, Warszawa 1961.
Papieska Rada Iustitia et Pax, Kompendium nauki społecznej Kościoła, Kielce 2008.
Pawlikowsky G., Daten, Macht und Sicherheit: Über den Umgang mit Daten und Systemen, Wien 1985.
Picard R. G., Media Economics. Concepts and Issues, London 1989 (The Sage CommText Series, 22).
Sareło Z., Media w służbie osoby. Etyka społecznego komunikowania, Toruń 2002.
Stapf I., Medienselbstkontrolle. Ethik und Institutionalisierung, Konstanz 2006, DOI: 10.17192/ep2006.4.1060.
Turner J. H., Socjologia. Koncepcje i ich zastosowanie, przeł. E. Różalska, Poznań 1998.
Wojtyła K., Osoba: podmiot i wspólnota, „Roczniki Filozoficzne” 24 (1976) nr 2, s. 5–39.
Wunden W., Freiheit und Medien, Frankfurt am Main 1998.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
- utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
- nie będą tworzone utwory zależne.
