Kodeksy etyki a regulacje prawne

Autor

  • Anna Pluszyńska Uniwersytet Jagielloński

DOI:

https://doi.org/10.15633/ssc.3335

Słowa kluczowe:

prawo, etyka, kodeks etyki, reklama, samoregulacja

Abstrakt

Kodeksy etyki określają koronne wartości i zasady, które regulują działalność różnych organizacji z branży reklamowej. Jest kilka organizacji zaangażowanych w podnoszenie standardów etycznych w Polsce, tworzących m.in. zasady norm etycznych w polskiej reklamie, ale autorka skoncentruje się na przykładzie Kodeksu Etyki Reklamy, promowanego przez Związek Stowarzyszeń Rada Reklamy. Analizując sformułowania zawarte w tym kodeksie, nietrudno zauważyć, że stanowią one w dużej mierze powtórzenie treści ustaw, dlatego autorka postara się odpowiedzieć na następujące pytania: Czy regulacje prawne zawarte w kodeksie stanowią dodatkową wartość w interpretacji przepisów prawa i czy formułowanie norm etycznych w polskiej reklamie ma, prócz wartości wizerunkowej, uzasadnienie?

Bibliografia

Ciechanowska J., Etyczne granice reklamy politycznej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego” 77 (2013), s. 23–34.

Gaweł Ł., Reklama – wojna o wartości?, w: Wojna w mediach, red. W. Piątkowska-Stepaniak, B. Nierenberg, Opole 2007, s. 159–164.

Grochowski R., Granice prawne i etyczne reklamy w ustawodawstwie krajowym i europejskim, Poznań–Opole 2010.

Grzybczyk K., Prawo reklamy, Warszawa 2008.

https://www.radareklamy.pl/jak-dziala-samoregulacja (13.09.2017).

https://www.radareklamy.pl/kodeks-etyki-reklamy?showall=&start=2 (8.09.2017).

https://www.radareklamy.pl/pe%C5%82na-tre%C5%9B%C4%87-ke (11.09.2017).

Janiszewska K. i in., Wiedza o reklamie. Od pomysłu do efektu, Bielsko-Biała 2010.

Karpowicz A., Jak reklamować się zgodnie z prawem, Warszawa 1997.

Murawska-Najmiec E., Informacje na temat istniejących w Polsce zasad etycznych w dziedzinie wpływających na zawartość mediów, „Analiza Biura KRRiT” (2006) nr 8, s. 1–72.

Nowacki R., Podręcznik. Reklama, Warszawa 2006.

Pluszyńska A., Prawo reklamy, w: Zarządzanie reklamą, red. B. Nierenberg, Kraków 2015, s. 57–80.

Słownik współczesnego słownika polskiego, red. B. Dunaj, Warszawa 1996.

Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, Dz.U. 1993 Nr 47 poz. 211 ze zm.

Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, Dz.U. 2009 Nr 201 poz. 1540 ze zm.

Ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym, Dz.U. 2007 Nr 171 poz. 1206 ze zm.

Ustawa z dnia 26 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, Dz.U. 2005 Nr 179 poz. 1485 ze zm.

Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, Dz.U. 1982 Nr 35 poz. 230 ze zm.

Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe, Dz.U. 1984 Nr 5 poz. 24 ze zm.

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, Dz.U. 2001 Nr 62 poz. 627 ze zm.

Ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, Dz.U. 1992 Nr 7 poz. 34 ze zm.

Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, Dz.U. 2001 Nr 49 poz. 508 ze zm.

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 ze zm.

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne, Dz.U. 2001 Nr 126 poz. 1381 ze zm.

Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych, Dz.U. 1996 Nr 10 poz. 55 ze zm.

Pobrania

Opublikowane

2019-07-31

Numer

Tom 10 Nr 2 (2018): SPOŁECZNOŚCI MEDIALNE

Dział

Dział tematyczny

Licencja

Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.

Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:

  • utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
  • obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
  • włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
  • udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska. Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:

  • zostanie podany autor i tytuł utworu,
  • zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu),
  • utwór będzie dystrybuowany w sposób niekomercyjny,
  • nie będą tworzone utwory zależne.