Czy prawodawca potrzebuje wyobraźni?
DOI:
https://doi.org/10.15633/acr.968Słowa kluczowe:
wyobraźnia, prawodawstwo, prawo, prawodawca, teoria prawaAbstrakt
Celem tego artykułu jest pokazanie roli i zadań wyobraźni u prawodawcy. Autor skupia się na następujących obszarach jego pracy: zasadności stanowienia nowej ustawy, możliwych wariantach wyniku wykładni ustawy, akceptacji ustawy i rezultatu wejścia ustawy w życie. Wniosek jest następujący – dobry prawodawca jest realistą z właściwą dozą wyobraźni.
Bibliografia
Bator A., Gromski W., Kozak A., Kaźmierczyk S., Pulka Z., Wprowadzenie do nauk prawnych. Leksykon tematyczny, red. A. Bator, Warszawa 2010.
Bentham J., An introduction to the principles of morals and legislation, vol. II, London 1823.
Gerosa L., Interpretacja prawa w Kościele. Zasady, wzorce, perspektywy, przeł. K. Kubiś, A. Porębski, Kraków 2003, s. 151.
Joannes PP. XXIII, Constitutio apostolica Veterum sapientia, 22.02.1962, „Acta Apostolice Sedis” 54 (1962), s. 129–135.
Kroczek P., „Funkcja prawa” jako skutek wprowadzenia do systemu prawnego normy prawnej, „Annales Canonici” 2008 nr 4, s. 173–180.
Kroczek P., Co prawodawca miał na myśli – czyli czym jest „mens legislatoris” i gdzie jej szukać?, „Annales Canonici” 2007 nr 3, s. 187–198.
Kroczek P., Niedookreśloność i nieostrość zwrotów w prawie kanonicznym na przykładzie KPK z 1983 r., „Annales Canonici” 2005 nr 1, s. 175–185.
Kroczek P., The art of legislation: the principles of lawgiving in the Church, Kraków 2011.
Mill J. S., Considerations on representative government, New York 1867.
Morawski L., Teoria prawodawcy racjonalnego, „Państwo i Prawo” 2000 nr 11, s. 29–38.
Olechowska K., Reforma procesu stanowienia prawa – omówienie dyskusji, [w:] Reforma procesu stanowienia prawa, „Zeszyty BRE Bank – CASE” 2004 nr 72, s. 82.
Örsy L., Theology and canon law: new horizons for legislation and interpretation, Collegeville 1992.
Podgórecki A., Socjologia prawa, Warszawa 1962.
Provost J. H., Some rules of governance, [w:] Code, community, ministry. Selected studies for the parish minister introducing the Code of Canon Law, ed. E. G. Pfnausch, Washington 1992, s. 21–23.
Redelbach A., Wronkowska S., Ziembiński Z., Zarys teorii państwa i prawa, Warszawa 1992.
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz.U. Nr 100, poz. 908).
Sobański R., Nauki podstawowe prawa kanonicznego, t. 1: Teoria prawa kanonicznego, Warszawa 2001.
Sobański R., Nauki podstawowe prawa kanonicznego, t. 2: Teologia prawa kościelnego, Warszawa 2001.
Ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 45, poz. 207 z późn. zm.).
Waltoś S., Sztuka legislacji – w hołdzie Juliuszowi Makarewiczowi, [w:] Karno-polityczne koncepcje Profesora Juliusza Makarewicza. W 50. rocznicę śmierci, red. I. Nowikowski, P. Strzelec, Lublin 2006, s. 13–27.
Wronkowska S., Podstawowe pojęcia prawa i prawoznawstwa, Poznań 2005.
Wronkowska S., The rational legislator as a model for the real lawmaker, [w:] Polish contributions to the theory and philosophy of law, ed. Z. Ziembiński, Amsterdam 1987, s. 147–163.
Wronkowska S., Zieliński M., Komentarz do zasad techniki prawodawczej, Warszawa 2004, s. 30.
Wronkowska S., Ziembiński Z., Zarys teorii prawa, Poznań 1997.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 stycznia 2007 r., P 19/06, Legalis nr 79514.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2007 r., P 45/06, Legalis nr 80541.
Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, Warszawa 2002.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Piotr Kroczek
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
