Kościół, urząd czy plener – miejsce zawarcia małżeństwa w Polsce
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.3588Słowa kluczowe:
ordynariusz, małżeństwo, kościół parafialny, kaplica, urząd stanu cywilnego, plenerAbstrakt
Celem artykułu jest ukazanie w świetle prawa kanonicznego, a także prawa cywilnego miejsc, w których można w sposób ważny zawrzeć małżeństwo w Polsce. Omówiono znowelizowane prawo o aktach stanu cywilnego, które z większą swobodą zezwala na zawieranie małżeństw cywilnych poza urzędem stanu cywilnego oraz stanowisko polskich biskupów w sprawie małżeństwa katolickiego zawieranego poza miejscem świętym. Biskupi w swoim dokumencie przypominają, że zwyczajnym i zalecanym miejscem celebracji sakramentu małżeństwa jest kościół jako miejsce poświęcone i przeznaczone do sprawowania liturgii. Dokument zaznacza, że ordynariusze miejsca w nadzwyczajnych okolicznościach, kierując się duszpasterską roztropnością, mogą podjąć decyzję o udzieleniu zgody na celebrację sakramentu małżeństwa poza miejscem świętym.
Bibliografia
Codex Iuris Canonici, auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus. Kodeks prawa kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu, Poznań 1984.
Concilium Oecumenicum Vaticanum II, Constitutio de sacra liturgia Sacrosanctum concilium, 4.12.1963, „Acta Apostolicae Sedis” 56 (1964), s. 97–138; tekst polski: Sobór Watykański II, Konstytucja o liturgii świętej, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 1986, s. 40–70.
Ioannis Pauli PP. II, Epistula Dominicae Cenae, 24.02.1980, „Acta Apostolicae Sedis” 72 (1980), s. 113–148.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Obrzędy poświęcenia kościoła i ołtarza, wyd. wzorcowe, Katowice 2001.
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 stycznia 2015 r. w sprawie opłaty dodatkowej za przyjęcie oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński poza urzędem stanu cywilnego (Dz. U. poz. 180).
Uchwała nr 14/372/2016 Konferencji Episkopatu Polski z dnia 16 kwietnia 2016 r. w sprawie przyjęcia Stanowiska biskupów polskich w sprawie małżeństwa katolickiego zawieranego poza miejscem świętym, „Akta Konferencji Episkopatu Polski” 2016 nr 28, s. 100–105.
Ustawa z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36 poz. 180).
Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. poz. 1741).
Literatura
Gajda P., Prawo małżeńskie Kościoła katolickiego, Tarnów 2002.
Marszałek M., Związek małżeński na gruncie prawa polskiego oraz prawa kanonicznego, Warszawa 2010.
Ozorowski M., Małżeństwo i Eucharystia jako znaki Bożej miłości, „Studia nad Rodziną” 8 (2004) nr 1 (14), s. 77–89.
Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 3, Olsztyn 1984.
Smyczyński T., Prawo rodzinne i opiekuńcze, Warszawa 2012.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2020 Marek Story
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
