Rejestr duchowieństwa w perspektywach: praktycznej, ochrony dobrego imienia i ochrony danych osobowych
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.3701Słowa kluczowe:
zakaz wykonywania święceń, kary kościelne, celebret, dobre imię, ochrona danych osobowychAbstrakt
W Polce istnieje problem duchownych objętych zakazem posługiwania, którzy wbrew prawu kanonicznemu wykonują posługi kapłańskie, np. udzielają sakramentów, głoszą słowo Boże. Problem ten wymaga bez wątpienia rozwiązania, przecież chodzi o najważniejsze sprawy dla Kościoła. Artykuł analizuje pomysł scentralizowanego, ogólnopolskiego rejestru duchownych objętych takim zakazem wykonywania władzy święceń, który ma w założeniach rozwiązywać ten problem. Ocena tego rejestru została dokonana z punktu widzenia: 1) praktycznego, 2) ochrony dobrego imienia i 3) ochrony danych osobowych. Wniosek z przeprowadzonych badan jest następujący – należy odrzucić pomysł rejestru i przyjąć propozycję alternatywną wobec niego, czyli wprowadzenie na terenie Polski jednolitego wzoru celebretów.
Bibliografia
Codex of Canon Law Annotated: Prepared under the Responsibility of the Instituto Martín de Azpilcueta, ed. E. Caparros, M. Thériault, J. Thorn, H. Aubé, 2nd ed., rev. and updated of the 6th Spanish language edition, Montréal 2004.
Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983, „Acta Apostolicae Sedis” 75 (1983) pars II, s. 1–301; tekst łacińsko-polski: Kodeks prawa kanonicznego, przekład zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Poznań 1984.
Dekret ogólny w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydany przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. podczas 378. Zebrania Plenarnego w Warszawie, na podstawie kan. 455 Kodeksu Prawa Kanonicznego, w związku z art. 18 Statutu KEP, po uzyskaniu specjalnego zezwolenia Stolicy Apostolskiej z dnia 3 czerwca 2017 r., „Akta Konferencji Episkopatu Polski” 30 (2018), s. 31–54.
Kroczek P., Kilka uwag dotyczących Dekretu KEP z 13 marca 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim na podstawie kazusu przedszkola, „Annales Canonici” 14 (2018) 1, s. 9–22.
Sobański R., Zasięg normy kanonicznej, „Prawo Kanoniczne” 34 (1991) nr 3–4, s. 27–50.
Sobański R., Nauki podstawowe prawa kanonicznego, t. 2: Teologia prawa kanonicznego, Warszawa 2001.
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z dnia 10 grudnia 1948 r. przyjęta i proklamowana rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ 217A/III z dnia 10 grudnia 1948 r., w: Wybór dokumentów prawa międzynarodowego dotyczących praw człowieka, red. M. Zubik, Warszawa 2008, s. 11–16.
Sacra Congregatio Pro Doctrina Fidei, Normae substantiales Praeterquam aliis de dispensatione a sacerdotali coelibatu ad instantiam partis (ad usum internum Sacrae Congregationis), E Civitate Vaticana 1980, w: Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, Collectanea documentorum ad causas pro dispensatione super “rato et non consummato”et a lege sacri coelibatus obtinenda inde a Codice Iuris Canonici 1917, Città del Vaticano 2004, s. 157–158.
Skonieczny P., Pojęcie dobrego imienia (bona fama) w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Jana Pawła II na podstawie kan. 220, „Prawo Kanoniczne” 52 (2009) nr 1–2, s. 59–84.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1145).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz.U. z 2019 r. poz. 1950).
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 11 marca 1986 r., I CR 4/86, Legalis nr 25200.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.