Kościół parafialny pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Ligocie Bialskiej (diecezja opolska)
DOI:
https://doi.org/10.15633/fhc.1266Słowa kluczowe:
Ligota Bialska, kościół, witraż, święty, biskup, Stanisław ze Szczepanowa, Włodzimierz TetmajerAbstrakt
Parafia Ligota Bialska należy do starszych na terenie obecnej diecezji opolskiej. Do naszych czasów nie zachował się pierwotny kościół, pamiętający przełom średniowiecza i wiek XVI. Na początku XX stulecia okazał się być już niewystarczającym dla wzrastającej liczby parafian. Budowy nowego kościoła podjął się proboszcz parafii Ligota w latach 1896-1921 ks. Aleksander Skowroński. Ostatecznie kościół został wybudowany w latach 1908-1909. Nowy kościół otrzymał wezwanie poprzedniej świątyni, czyli św. Stanisława Biskupa i Męczennika. W ten sposób powstał nowy kościół, murowany z cegły i ciosanych kamieni w stylu neogotyckim, trójnawowy z transeptem, będący dziełem architekta Ludwika Schneidera z Wrocławia; robotami budowlanymi kierował budowniczy Heda, miejscowy doświadczony rzemieślnik, główny ołtarz rzeźbiony był w Nysie, a malowidła wykonał - według pomysłu ks. Skowrońskiego R. Richter z Kłodzka. Jak podkreślają wszyscy znawcy, prawdziwym klejnotem kościoła są trzy witraże w absydzie, wykonane w Dusseldorfie według kartonów Włodzimierza Tetmajera (1861-1923), przyrodniego brata Kazimierza, znanego malarza i grafika.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Jan Kopeć
Praca jest udostępniana na licencji Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 3.0 Unported License.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
